I'm not a robot

CAPTCHA

Privacy - Terms

reCAPTCHA v4
Link



















Original text

Heeft uw kind problemen met gedrag, gezondheid of schoolresultaten waar u zich zorgen over maakt? Heb je veel moeite gedaan om ze op te lossen, maar zijn er geen veranderingen of zijn ze onbeduidend? Ik stel voor om de huidige situatie vanuit een ongebruikelijke hoek te bekijken. Soms komt het voor dat het probleem van een kind (bijvoorbeeld zijn ernstige ziekte, slechte prestaties) op school of destructief gedrag) helpt het conflict in de relatie tussen zijn ouders op te lossen en het gezin bij elkaar te brengen. En dan dragen de ouders zelf, paradoxaal genoeg, bij aan de consolidatie van het probleem van hun kind. Hoe gebeurt dit? Laten we zeggen dat twee volwassenen, de moeder en de vader van het kind, moeilijkheden hebben in hun relatie: veel misverstanden, wrok, pijn en zelfs haat. . Hun huwelijk wordt bedreigd. Op een “wonderbaarlijk” moment wordt het kind behoorlijk ziek. Ouders worden tijdelijk afgeleid van hun interpersoonlijke problemen en concentreren zich op de gezondheid van het kind. Beide ouders zijn betrokken bij de behandeling van het kind: "Heb je mij het medicijn gegeven?", "Breng je ons vandaag naar de dokter voor de lunch?", "Ga naar de apotheek, we moeten het kopen...". Er ontstaat een langverwachte dialoog (zonder ruzies en schandalen) tussen volwassenen. Op dit moment begrijpen alle gezinsleden onbewust de relatie: het kind is ziek en tegelijkertijd lijken de problemen van de ouders te verdwijnen. Papa stopt bijvoorbeeld met verdwijnen op het werk, mama stopt met zeuren over haar man voor een heleboel dingen die hij niet heeft gedaan. Het blijkt dat een nare gebeurtenis de goede gang van zaken in het gezin versterkt. Het slechte versterkt het goede. In feite verdwijnt het conflict tussen volwassenen natuurlijk niet en wordt het ook niet opgelost. Maar de ziekte van het kind lijkt hem een ​​tijdje te overweldigen. Onbewust begint de gedachte op te duiken in de ‘sfeer’ van het gezin: de ziekte van een kind = een sterk gezin. Geen ruzies, geen tranen, geen dichtslaande deuren, geen sprake van echtscheiding. Alleen het kind wordt "om de een of andere reden" ziek. Het voordeel van de ziekte ligt dus zowel op het niveau van het kind zelf ("Ik ben ziek en mama en papa hebben eindelijk geen ruzie!"), En op het niveau van het kind zelf. niveau van de ouders ("Wauw! Het is hier zo moeilijk. Nu is het tijd - het kind is ziek, en we hebben al een hele week geen ruzie!"). Geleidelijk aan, als de gezondheidsproblemen van het kind terugkeren of toenemen, ouders die alleen maar die gisteren wilden scheiden, zijn nu minnelijk verwikkeld in familieproblemen. De ziekte van een kind wordt door alle gezinsleden onbewust gezien als een manier om te ontsnappen aan de interne problemen van het ouderpaar om ze te verenigen op basis van de moeilijkheid die zich heeft voorgedaan Er kan een familiemythe ontstaan ​​over een ideaal gezin, waarin er maar één probleem is: dit is de ziekte van een kind. Dan wordt het probleem van het kind door de familie opgelost. Op een bewust niveau wordt de ziekte gezien als een ‘vijand’ van het gezin, op een onbewust niveau – als een ‘vriend’. Het kind wordt dus betrokken bij het ouderlijke conflict, terwijl het tegelijkertijd toestaat dat het niet wordt opgelost , zij het op eigen kosten. Er ontstaat paradoxale communicatie. Het kind krijgt een dubbele boodschap: op verbaal niveau klinkt het “Beterschap!”, op non-verbaal niveau “Je ziekte is goed voor het hele gezin.” Wat blijft er over voor het kind?! In het beste geval blijf je periodiek ziek worden, in het ergste geval word je ziek, waardoor de ziekte naar de chronische fase wordt overgebracht. In plaats van de ziekte van een kind, zoals je waarschijnlijk al hebt begrepen, kan het kind elk pathologisch symptoom hebben: ernstig falen op school, probleemgedrag, constante driftbuien, ‘plakkerigheid’ van het kind enz. En dan, nadat ze naar de psycholoog zijn gekomen, zegt de vermoeide en bezorgde moeder: “Mijn kind is zo problematisch. We weten niet meer wat we moeten doen... En wie is hij? Maar onze familie is sterk en welvarend!” Psycholoog Olga Tukanova__________Psycholoog online en persoonlijk (Ekaterinburg): +7 (904) 98 52 436 (Whats App, Telegram of andere boodschappers)).