De schreeuw van de moeder, die het kind tot wanhoop drijft, uit het huis, uit het lichaam, uit zijn eigen leven. Waarom schreeuwt de moeder, wat wil ze met haar schreeuw in het kind vernietigen? Wat schreeuwt erin? Pijn of gewoonte om de situatie te overwinnen door te schreeuwen? Wat wordt er bij een kind vernietigd door dit geschreeuw? Het bleek dat de kreet van de moeder in het lichaam in de borst, oren en hoofd hangt. Een kind dat zich verdedigt, reageert er niet meer op en verliest zijn gehoor en gevoel. Hoge tonen hoort hij dan niet in de toespraak van volwassenen. Hoe luider de moeder ergens om roept, hoe groter de bescherming en de doofheid van het kind. Leraren die op de kleuterschool en op school proberen kinderen te ‘bereiken’, eindigen in leegte in plaats van in hun doel. De kinderen waren al getraumatiseerd thuisgekomen door het geschreeuw van hun ouders. Ze zijn al een leraar-redenaar voor een blauwe ster. Hoe luider de leraar schreeuwt, hoe meer onverschilligheid de studenten hebben tegenover hem en zijn vak. Hoe leer je een kind studeren en onafhankelijk zijn als de onafhankelijkheid thuis wordt ondermijnd door de kreet van zijn moeder: 'Wat heb je gedaan?', 'Niet. handen, maar haken!” “Wie doet dit?”, “Je wilt gewoon alles verpesten!”, “Ik moest het doen, waarom deed ik het niet?”, “Zwijg”, “Waarom kon je het niet vertellen een mooi gedicht?”, “Het gaat je niet lukken!”, “Wie ben jij?”...Moeders, vaders, als je wilt dat je kinderen verantwoordelijke mensen worden, dan hebben ze geen kritiek, geschreeuw en vernedering nodig, maar uitleg, voorbeelden van hoe het moet, persoonlijke voorbeelden van wat je doet, liefde en steun daarin door te proberen en te doen, je te herhalen, hij zal alles zelf kunnen doen. De wetenschap dat hij hier alles voor heeft, is het beste voor hem: zijn eigen lichaam. Wetende dat hij leeft en dankzij jou een lichaam, geest en hart heeft. Jullie zijn de scheppers van jullie kinderen. Leer een kind al deze rijkdom te bezitten en hij zal de wereld creëren.