Ze zat tegenover mij: een mooie, goed verzorgde vrouw, rond de veertig. Kruis elegant uw benen en houd uw rug recht. Ze keek naar de grond, sloeg slechts af en toe haar ogen op en keek alsof ik reageerde op haar woorden: 'We leven geweldig.' Alles is. Wij kunnen ons alles permitteren. Reizen, een mooi huis, wat dan ook. Geef les aan mijn zoon in Engeland. Ik ben gelukkig. Relatie met je man? Mooi. Hij is een heel rustig persoon. Schreeuwt of vloekt nooit. Hij houdt heel veel van zijn zoon. Speelt met hem, gaat wandelen, neemt hem mee op reis. Natuurlijk, als ik vrij ben van mijn werk. Hij heeft een zeer verantwoordelijke functie. Seks? Normaal... Bijna... Laatste keer? Toen we naar het Braziliaanse carnaval vlogen. Ongeveer vijf jaar geleden. Denk je dat er iets mis is? Maar ik vroeg het aan mijn vrienden. Iedereen leeft zo. Hij steekt veel energie in zijn werk. Hij zegt dat hij veel te doen heeft....Jong. Succesvol. Op proef bij een filiaal van een buitenlands bedrijf. Verkopen, verkopen. Bewijs dat je succesvol bent, dat je het kunt... Aan het einde van het jaar, bonussen en een auto... Hij zit onophoudelijk te kletsen. Hij wil hulp om nog succesvoller te worden. De werkdruk is uiteraard groot. Ze hebben veel nodig. Maar ze geven veel. Alle voorwaarden zijn gecreëerd. Er is zelfs een sportschool op het werk. Het had dus geen zin om naar huis te gaan. Maar natuurlijk ga ik. Mijn vrouw en ik huren een appartement. Soms kom je thuis: je denkt, nu zou er iets romantisch zijn, maar er is eten, het leven van alledag... En daar wil je ontspannen... Sommige mensen hebben "tanks", sommige hebben een tv... en op de een of andere manier is er daar geen tijd meer voor seks. Je denkt er al aan om naar bed te gaan. Eindelijk voldoende slaap krijgen is een van mijn dromen. Hoe anders. Maar de problemen zijn zeker enigszins vergelijkbaar. En er is maar één bron van problemen. Het verlangen om succesvol te zijn. Ik zie zulke mensen elke dag in mijn kantoor. Of ik hoor het op Skype. Degenen die eens in de vijf jaar seks hebben, normaal leven en van mening zijn dat ze een gezin hebben. Of er komen jonge mensen. Nu zijn ze dertig jaar oud. Ze trouwen, krijgen kinderen en worden geen mannen en vrouwen, maar vaders en moeders die al hun tijd aan kinderen besteden. Ze ontzeggen zichzelf alles en hebben geen tijd voor zichzelf, voor hun vrouwelijke en mannelijke zaken, voor hun relaties. En ze stopten met het ervaren van een orgasme. Steeds vaker melden zich bij mij cliënten aan die geen orgasme kunnen ervaren, niet kunnen ontspannen, geen plezier kunnen hebben. Dit is waarschijnlijk een van de problemen van de moderne samenleving. Niet in termen van demografie. En het onvermogen om jezelf te zijn, om te genieten van de communicatie met een geliefde, met je dierbaren. Het onvermogen om vreugde te ervaren. Dan vragen ze mij: waarom is dit, wat is er gebeurd? Mensen proberen veel - sommige rollen, kostuums, spelen rollenspellen, maar dit alles helpt niet, of helpt heel weinig. Zoals in de grap over ballonnen: ze zien eruit als echte, maar er is geen vreugde. Ik denk dat een van de redenen is dat onze samenleving de beste en coolste wil zijn, altijd vooruit wil gaan en iets wil bereiken. Maar dit is gecontra-indiceerd voor seks. Daar kun je niet de beste en de allereerste zijn. Daar moet je je op jezelf en je partner concentreren, maar we zijn er zo aan gewend ergens naartoe te rennen, iedereen te verslaan en andere mensen als tegenstanders te zien, dat we al lang vergeten zijn wat partnerschappen zijn. En we kunnen niet communiceren met onze dierbaren en hen iets van binnenuit geven - we proberen altijd iets te nemen. Dit komt van de maatschappij, televisie, radio, mensen om ons heen, onze superieuren, die zeggen: “Kom op, kom op, bereik het!” We zijn onze eigen doelen al lang vergeten. We rennen ergens heen en vervullen de doelen van anderen. Het is alsof we allemaal een externe waarnemer hebben die voortdurend naar ons kijkt en ons beoordeelt. Nou ja, het zou leuk zijn als hij ons goed beoordeelt, maar hij beoordeelt ons slecht. Hij scheldt ons de hele tijd uit. En zelfs als we seks hebben, zelfs als we enkele hoogtepunten van dit plezier, een orgasme, willen bereiken, is het alsof we van buitenaf naar onszelf kijken en denken: 'Nee, ik heb weer iets slechts gedaan, ik zie er slecht uit, wat is er aan de hand? met mij?” “Het klopt niet, ik heb daar plooien, een lelijke pose, de verkeerde uitdrukking op mijn gezicht, ik moet dit op de een of andere manier oplossen.” We kijken altijd naar onszelf van de buitenkant en vergeten hoe we van binnen zijn . Wij…