Ik hoor vaak de mening dat het in de mode is geworden om alle problemen aan onze ouders te wijten. Omdat je volwassen bent, betekent dit dat je je als een volwassene moet gedragen. En klaag niet over de kindertijd. Dit roept een simpele vraag op. Waar komen volwassenen vandaan? Dat klopt, ze groeien op van kleine kinderen. Een baby wordt als een schone lei ter wereld geboren. Het bevat bepaalde genetica, temperament en karakter. Maar dan wordt zijn persoonlijkheid, net als plasticine, gevormd door belangrijke mensen en de omgeving waarin hij opgroeit. Onze ouders brengen attitudes in ons bewustzijn. Misschien hebben ze deze houding zelf ook, of willen ze het je gemakkelijker maken. Maakt niet uit. Omdat je bepaalde houdingen je hele leven met je meedraagt. Mijn moeder zei bijvoorbeeld vaak tegen haar dochter: “Als je niet goed leert afwassen, zal niemand met je trouwen.” En nu ontwikkelt het meisje twee houdingen: 1. Trouwen is van vitaal belang.2. Om geliefd te zijn, moet je een goede huisvrouw zijn. Naarmate we ouder worden, nemen we bepaalde overtuigingen en houdingen over en raken we gewond. Onze ouders dachten zelden na over wat ze in ons hoofd stopten. En als ze dat wel deden, handelden ze intuïtief, omdat ze geen informatie hadden. Vaak deden ze wat hun werd geleerd. Het resultaat was dat we volwassenen kregen met een hardnekkig beeld van de wereld in hun hoofd, bijvoorbeeld: - vrouwen die hun waarde niet eenvoudigweg door hun geboorterecht voelen. Ze hebben goed geleerd dat liefde verdiend moet worden - mannen die niet weten dat een vrouw geen dienaar is, dat hij verantwoordelijk moet zijn voor het gezin. Als er iets misgaat in het leven, moet je erachter komen en naar de wortels zoeken in de kindertijd. Nee, het is niet infantiel om in de kindertijd naar een reden te zoeken. Wanneer we proberen te begrijpen wat er in onze kindertijd is gebeurd, dat we nu geen normale relaties kunnen opbouwen, geen vooruitgang kunnen boeken in onze carrière, handelen we niet onvolwassen. Integendeel, het is een zeer volwassen en moedige daad om te kijken waar het soms eng is om te kijken. En sterker nog: op zoek gaan naar de wortels van je problemen, jezelf begrijpen en eraan werken kost soms ook veel moeite. En als je zo’n belangrijke beslissing hebt genomen, dan mag je trots op jezelf zijn. En je moet niet vergeten dat als je besluit om trauma's uit je kindertijd te gaan zoeken en verwerken, je je ouders nergens de schuld van geeft, dat je ze niets slechts aandoet. Velen van hen deden dit niet opzettelijk, maar uit onwetendheid. Je doet dit om jezelf te genezen en een nieuwe, gelukkige generatie groot te brengen. Mijn naam is Dinara Dzjoemagulova. Ik ben psycholoog-consulent. Ik geef online consulten. Ik ben gespecialiseerd in het vinden en verwerken van overtuigingen en houdingen die het leven negatief beïnvloeden..