I'm not a robot

CAPTCHA

Privacy - Terms

reCAPTCHA v4
Link



















Original text

Een van de belangrijkste vaardigheden die ik tijdens de therapie heb verworven, was de moed om over mijn verlangens te praten. Voorheen was het van: mijn liefste, raad het zelf maar. Daarom zijn er in eerste instantie natuurlijk veel verwachtingen, en daarna net zo veel teleurstellingen. O, dat is hij! Ik keek zo expressief naar die jurk! Terwijl ik langs de cafés liep, zei ik drie keer luid en duidelijk, zoals tijdens een matinee voor grootvader Frost: "Het ruikt zo heerlijk, ik heb echt zin om te eten!" En hij - wat? Niets! Ongevoelige domkop! De ontlasting heeft een beter ontwikkelde emotionele intelligentie en sociale vaardigheden. Het is slecht om zo te zijn. Waar gaat dit over? Over hoe je een baby kunt zijn en dringend een volwassene nodig hebt die, op basis van de tinten van je huilen, zal uitzoeken wat je nodig hebt: een schone luier, melk, een boeket of schoenen. Alleen volwassen volwassen mensen streven er om de een of andere reden niet naar relaties. Het zijn zulke vervelende mensen, ze willen nare dialogen en directe communicatie. Nu is alles eenvoudiger geworden. Ik kan rustig mijn verlangens uiten. En weet je, er zit zoveel lichtheid en vrijheid in. Vandaag wilde ik bijvoorbeeld lelietje-van-dalen. Het kunnen en toestaan ​​van jezelf om te vragen en te praten over je behoeften is een belangrijke vaardigheid die je relatie naar een nieuw niveau kan tillen. De persoon naast je is geen telepaat of helderziende. Hij kan zijn liefde op totaal verschillende manieren uiten die niet zo belangrijk voor je zijn. Je kent die grap wel: 'Ik wil bloemen, maar ik wil je niet vertellen dat ik bloemen wil, omdat je me gewoon bloemen geeft omdat ik ze wil. En ik wil dat je me bloemen geeft, omdat jij dat wilt geef me bloemen.” In deze grap schuilt de droom van een ouder die intuïtief zelf jouw behoeften kan aanvoelen en bevredigen, zonder jouw verzoek, maar die wel precies in de roos schiet. Ja, je kunt zwijgen en verwachten dat er een partner zal zijn die het zal raden. Of je kunt jezelf toestaan ​​de wereld te vertellen wat je wilt. U weet hoogstwaarschijnlijk ook niet 100% wat uw partner op dit moment de meeste vreugde zou schenken. Waarom komt het zelfs voor dat het voor een vrouw moeilijk is om over haar behoeften te praten? Zoals gewoonlijk komen we allemaal uit onze kindertijd. Meestal zijn vrouwen die liever hun tong kwijtraken dan hun verlangens uiten, opgegroeid met nalatige ouders. Niemand reageerde op hun behoeften, wat de overtuiging versterkt: het heeft geen zin om iets te vragen, ze zullen het toch niet doen. Zulke vrouwen lijden aan de ene kant aan een laag zelfbeeld, en aan de andere kant hebben ze veel overtuigingen over wat sterke mensen zouden moeten zijn. En tussen alle andere punten zit altijd iets in het feit dat vragen slecht, beschamend en onfatsoenlijk is. Dat als ze over haar behoeften praat, het haar zwak, zielig en waardeloos zal maken in de ogen van een ander. Of fantasieën dat als iemand zelf iets niet doet, maar gevraagd moet worden, dit een teken is dat ze niet geliefd, niet gewaardeerd en niet gerespecteerd wordt. Praten over je verlangens is normaal. Het is oké om je dromen te delen. Het is oké om dingen te vragen waar je blij van wordt. Verwachten dat een persoon het zal uitzoeken en zelf aan al je behoeften zal voldoen, zal je alleen maar teleurstellen en hechte relaties bederven. Hoe leer je het fenomeen zelf te normaliseren? Besef dat het feit dat je vraagt ​​je niet zwak, slecht of onbemind maakt. Het feit van het verzoek karakteriseert uw relatie niet slecht. Integendeel, die relaties zijn slecht als het onmogelijk is om te vragen. Geef de fantasie op dat je geliefde zou moeten weten wat je wilt. Alleen jij begrijpt jezelf het beste. Bespreek je schaamte met je partner, vertel ons hoe moeilijk het voor je is om iets te vragen. Hoogstwaarschijnlijk zult u horen dat uw partner blij zou zijn als u meer zou delen en praten over uw verlangens. Sommigen zijn zo bang voor afwijzing dat ze het liever helemaal niet vragen. Weigeren is ook mogelijk. De andere persoon heeft misschien niet de middelen, de kracht of het verlangen om te doen wat je vroeg. En dat is oké, hij heeft er recht op. Nee, het maakt hem niet slecht, jij onbemind, of je relatie gaat bergafwaarts. Sorteer jezelf. Wat houdt je tegen?