Wat kun je niet vergeven? Laten we beginnen met de meest dramatische verandering: moord, als een gewelddadig einde aan het leven. Er zullen nog meer, gemakkelijkere veranderingen volgen: gedwongen verminking van het lichaam, gedwongen opsluiting (als gevangenisstraf), belediging van de persoonlijkheid (verschillende opties). Materiaal van Wikipedia - de gratis encyclopedie: Vergeving - kwijtschelding van schuld, verlossing van welverdiende straf en afstand doen van straf. persoonlijke wrok, slechte gevoelens jegens de schuldigen, evenals de weigering van wraak of eisen voor vergelding en compensatie voor geleden verliezen en lijden. Ook - kwijtschelding van schulden of verplichtingen (vergeving van een geldschuld, een gebroken belofte om iets te doen, enzovoort). als ik iets niet vergeef, heb ik onvriendelijke gevoelens in mij, een behoefte aan wraak, een behoefte aan compensatie. Die. Ik draag het in mij, ik voel en denk erover na. Heeft iemand mij hierover gevraagd? Of is dit voor mij het voordeligst? Het is moeilijk voor mij om zoveel tijd en energie te besteden aan het beschermen van emoties en gedachten tegen een onaangename situatie in mezelf. Dus waarom heb ik dit nodig? Ik geloof dat het geen zin heeft om opnieuw contact op te nemen met deze persoon; het is beter om op veilige afstand te gaan om dergelijke relaties niet te herhalen. Maar dit is niet hetzelfde als niet vergeven. Je kunt vergeven en weggaan. Ik draag niets in mij, ik verspil geen tijd of energie... en ik maak geen contact. Je kunt een compensatie ontvangen, vergeven en weggaan. Dat is ongeveer hoe handig het voor mij is. Als ik ervoor kies om niet te vergeven, heb ik het om de een of andere reden nodig. Als je door iemand beledigd bent of wraak wilt nemen... waarom heb je dit dan nodig? Hoewel je daar het recht toe hebt. Vergeving of niet is een persoonlijke keuze. Dit is een persoonlijk verlangen of het gebrek daaraan. Dit is normaal. Ik stel voor dat het verlangen om compensatie te ontvangen niet gecombineerd mag worden met vergeving als afstand doen van een persoonlijke klacht. Er is iets van mij gestolen (een pen van de tafel). Weet ik wie? Niet uit wraak, maar uit compensatie. Ik vind hem en pak zijn pen van de tafel. Tegelijkertijd is het helemaal niet nodig om slechte gevoelens in jezelf te hebben. Ja, dit is onaangenaam en misschien is dit genoeg in mij of om door deze situatie in mij heen te blijven scrollen??? Wat geeft dit energie? Welke? Om de wraak te vergroten? Of voor vreugde, warmte van de ziel...? Daarom verdeel ik vergeving in twee delen: ik wil compensatie ontvangen (voor zover mogelijk), maar ik wil geen persoonlijke wrok koesteren. Is dit mogelijk. Ik respecteer mezelf en anderen. Ik voel een ongeoorloofde overschrijding van mijn persoonlijke grenzen. Maar dit is mijn zwakte en mijn onoplettendheid. Zijn agressie is dat ook. Tweerichtingsweg. Dit betekent dat ik op dit punt mijn persoonlijke grenzen moet versterken (voor zover mogelijk). Wat kun je niet vergeven? - maar voor wat je niet wilt. Als je het niet wilt, vergeef me dan niet. Als je het wilt, vergeef me dan.