Een verbijsterende paniek heeft de wereld in zijn greep, een virus dat minder levens eist dan auto-ongelukken, het influenzavirus, tuberculose en longontsteking hebben aanleiding gegeven tot een echte pandemie van angst: de oudere generatie koopt boekweit, de jongere - maskers. Er is een nieuw virus: het verspreidt zich snel als de overheid geen maatregelen neemt om de drukte te beperken. Als de grenzen open zijn. Als je risico loopt: werk met een groot aantal mensen, met zieke mensen. Er bestaat een risico om ziek te worden, het virus is nieuw, er is nog geen geneesmiddel gevonden (hoewel virologen het overigens over gemberwortel hebben). Maar wat hebben angsten, angsten en paniek ermee te maken? Laten we de bron van angsten begrijpen en zoeken naar manieren om eilanden van vrede in de ziel te creëren. 1 Het is opgevallen dat bij mensen die vatbaar zijn voor verhoogde angst, gebeurtenissen die verder gaan dan de gebruikelijke angsten in de vroege kinderjaren oproepen. Angsten in de eerste levensdagen zijn meestal biologisch: angst voor het donker, angst voor harde geluiden, angst voor plotselinge bewegingen, angst voor aanvallen. Is de angst dat het formidabele beest ‘Coronavirus’ zal aanvallen niet vergelijkbaar met de gruwel van de oer-sabeltandtijger die ergens in het donker op de loer ligt? Het onbekende wekt de verbeelding. Als de moeder van de baby zijn agressie niet rustig kan waarnemen, is hij bang voor zijn woede en zoekt deze buiten. Een volwassene die opgroeide met het trauma van verlating, angstig door de afstand, de kilheid en de woede van zijn moeder, is zelf vol woede en bereidheid om aan te vallen. Maar hier is een geweldige kans om van verontrustende agressie af te komen - om de bron ervan buiten te vinden en deze toe te schrijven aan het kwaadaardige “Coronavirus”. Welnu, angst en angst voor straf storen mij niet langer. De eeuwenoude angst is om van de honger te sterven, een kind ervaart angst als de moeder er niet is, de angst van een baby is de angst voor de dood, omdat de psyche en het lichaam van de baby er niet zijn. de baby is volledig afhankelijk van de moeder. Volwassen mensen blijven halfvolwassen kinderen en zijn zich niet bewust van de bron van hun angst. 2 Een persoon met een zwak idee van zijn mening, geneigd zijn overtuigingen te veranderen om te worden zoals anderen, om op te gaan in de menigte, niet met opzet, maar gewoon een angstig persoon die bang is om gemakkelijk alleen te zijn bezwijkt voor massale paniek, simpelweg omdat hij niet gewend is zijn visie te vormen en daaraan vast te houden. 3 Iemand die van aandacht houdt, zal zich verheugen over de paniek, omdat hij de kans krijgt om op het podium van een communicatietheater op te treden met het toneelstuk: 'Hoeveel lijd ik', waarin hij vertelt hoe zijn grootmoeder stierf aan een verschrikkelijk virus, zijn grootvader leed aan de Chinese pest, zijn kennissen verbrandden binnen een week door de Indiase koorts. Het doel van deze toespraken is niet om informatie over te brengen, maar om de aandacht te trekken. 4Er zijn nog steeds mensen die, niet met opzet, maar simpelweg uit onwetendheid, graag over lijden praten. Algemene paniek is gewoon een manier om je pijn te uiten. Ja, ja, veel mensen zijn getraumatiseerd door de geschiedenis van hun kindertijd, de levensgeschiedenis, maar kunnen er niet over praten. Mensen gebruiken gewone trauma’s, gewone rouw en praten over de angst voor het coronavirus, maar daarachter schuilen andere, eerdere persoonlijke angsten.5 Sommige mensen lijden graag, ze hebben plezier in het lijden, want zo hebben ze tenminste aandacht besteed aan hun ouders die hen gewelddadig behandelden. En toen raakten we eraan gewend om tenminste van dit soort aandacht te genieten. Arme verlaten kinderen. Kinderen zijn eraan gewend zichzelf pijn te doen, dus volwassen volwassenen zijn bang voor het “Coronavirus”. Ze zullen zeker ziek worden. Mensen voelen zich diep schuldig omdat ze een goed leven leiden en verwachten onbewust straf. En hier is het: als je goed leefde, krijg je het “Coronavirus”, je hoeft niet te pronken en te hopen op geluk. 6 Angst en ongerustheid creëren een vicieuze cirkel. Een persoon probeert de situatie onder controle te krijgen, om deze te vermijden is het onmogelijk om met zo iemand maatregelen voor echte bescherming tegen infectie te bespreken, hij zal agressief reageren op alle pogingen om dit te bespreken; Omdat de angst voor het uiteenvallen van de persoonlijkheid door de gruwel van het onbekende te groot is om zelfs maar het gevoel ervan te raken. Trauma van een eenzame baby. Zonder zijn moeder viel zijn psyche uiteen en kon niet meer bij elkaar komen. Rijke tevreden slimme koude man is een masker