I'm not a robot

CAPTCHA

Privacy - Terms

reCAPTCHA v4
Link



















Original text

De eerste normatieve psychologische crisis van de volwassenheid is de crisis van dertig jaar. Dit is de leeftijd van de eerste resultaten in het leven: bepaalde stappen zijn al gezet in professionele activiteit, er is een gezin gecreëerd (niet voor iedereen, maar voor velen). Er is een correlatie tussen iemands prestaties met de plannen en dromen van de vroege jeugd, evenals een vergelijking met wat leeftijdsgenoten hebben bereikt. Er zijn zowel vrouwelijke als mannelijke crises van dertig jaar. De mannencrisis van de jaren dertig is beter bestudeerd. Mannen worden gekenmerkt door een focus op het oplossen van niet-familiale problemen: sociale prestaties, professionele zelfverbetering en het innemen van een waardige positie in de samenleving. Zonder ‘je eigen ding’ te vinden, is levenstevredenheid onmogelijk. Tegen de leeftijd van 30 ontwikkelen mannen een gevoel van opkomende volwassenheid en een merkbaar verlangen naar veranderingen op verschillende gebieden van het leven. Als er geen psychologische bereidheid is voor plotseling gerealiseerde volwassenheid, ontstaan ​​er óf onconstructieve gedragsvormen (het vermijden van verantwoordelijkheid) óf regressieve gedragsvormen (verlangen naar een tienerlevensstijl). De vrouwencrisis wordt minder bestudeerd. Het is pas onlangs onderwerp van onderzoek geworden. Voor vrouwen tijdens de crisis van 30 jaar veranderen de prioriteiten die aan het begin van de vroege volwassenheid zijn vastgesteld. Vrouwen die zich richten op het huwelijk en het opvoeden van kinderen beginnen zich nu steeds meer aangetrokken te voelen tot professionele doelen. Tegelijkertijd streven degenen die al hun energie aan het werk hebben besteed ernaar een gezin te stichten en kinderen te krijgen. Sommige vrouwen ervaren de crisis op een ‘mannelijke’ manier: ze vergelijken zichzelf met vrouwen en mannen die succesvoller zijn in hun carrière. Maar als een vrouw een houding heeft ten opzichte van hoge prestaties in alles tegelijk (een ideale moeder, echtgenote, huisvrouw, werknemer), riskeert ze haar gezondheid, zowel fysiek als psychologisch. Geslachtsverschillen bij het ervaren van de crisis van dertig jaar zijn niet doorslaggevend: beide Mannen en vrouwen worden gekenmerkt door depressieve toestanden, bewustzijn van beperkte tijd en herwaardering van levensplannen. Zowel mannen als vrouwen hebben een specifiek gevoel dertig te worden, wat vooral verband houdt met de vergelijking van individuele prestaties met onuitgesproken sociale normen op professioneel en persoonlijk vlak.