Van de auteur: Dat? wat er achter de deuren van de Tovenaar van Oz gebeurt of hoe een gezin hun eigen versie van een gezinscontract kan opstellen. De hele geschiedenis van gezinspsychotherapie heeft bewezen dat een gezin, als het in de goede richting wordt geduwd en zijn positieve krachten ‘lanceert’, in staat is zichzelf en zijn leden te helpen, op basis van zijn eigen interne hulpbronnen. De hele geschiedenis van gezinspsychotherapie heeft dat bewezen dat een gezin, als het het in de goede richting wil duwen en zijn positieve krachten wil ‘lanceren’, in staat is zichzelf en zijn leden te helpen, op basis van zijn eigen interne hulpbronnen. Tijdens het werken met een gezin herbouwt de psychotherapeut het systeem van communicatie binnen het gezin, waarbij hij de negatieve aspecten ervan overwint en niet zozeer de ‘geïdentificeerde patiënt’ helpt, maar het gezin als geheel. Veel ernstige psychologische problemen van een persoon ontstaan ​​​​in het gezin, als gevolg van bepaalde gezinscrises, relaties die zich ontwikkelen tussen familieleden, vaak naaste en dierbaren, moeilijke relaties in het gezin, zelfs als ze maar twee betreffen, kunnen niet anders dan het hele gezin beïnvloeden leden, vooral kinderen. Gezinstherapie is volgens K. Whitaker ‘de ervaring van non-verbale communicatie in de ruimte van de fantasie’, een bron van creativiteit en originaliteit, het gebied waar in feite het echte psychologische leven van het gezin zich afspeelt. Bij het beschrijven van het proces van gezinstherapie en de belangrijkste fasen ervan introduceerde Whitaker het concept van de ‘strijd om structuur’. Dit concept gaat ervan uit dat het gezin, en niet de therapeut, verantwoordelijk is voor de uitkomst van het werk. De therapeut kan het gezin niet meer geven dan de leden voor elkaar kunnen doen. Het draagt ​​alleen maar bij aan de lancering van een positief familiemechanisme, dat doet denken aan de Tovenaar van Oz: de heldin van dit sprookje van F. Baum, Dorothy en haar vrienden besloten dat alleen de Tovenaar hen van hun problemen kon redden. Maar in werkelijkheid vertrouwden ze in alle situaties op hun eigen sterke punten en vonden ze zelf adequate oplossingen - hetzelfde gebeurt soms, of liever altijd, tijdens een afspraak met een gezinspsychotherapeut - het gezin zelf, door onderzoek, zijn interne gezinswerk vindt, onder supervisie en begeleiding van de therapeut, een uitweg uit de huidige crisis. En dit is altijd een kwestie van het interne werk van het gezin, juist achter de deuren van het kantoor van de gezinspsychotherapeut, want zoals Anna Varga, de mastodont van de Russische gezinspsychotherapie, ooit zei: gezinspsychotherapie gaat door na de sessies, wanneer het gezin komt. thuis doet het daar het belangrijkste werk, en dit houdt niet altijd verband met de ervaringen van familieleden. Dit is ook belangrijk in de context van een verplichte en geleidelijke verandering in gezinsrelaties, paradoxaal genoeg, soms ondanks enkele ervaringen. Laten we ons voorstellen dat twee mensen geschikt voor elkaar zijn en dat ze een hechte relatie ontwikkelen, en dat ze, in het stadium van verliefdheid, de ander meestal door een roze bril zien. Na een tijdje lijkt je partner reëler en begin je zijn zwakheden en minder aantrekkelijke eigenschappen op te merken waar je aanvankelijk geen aandacht aan schonk. Een soortgelijk proces van elkaar leren kennen vindt plaats in vriendschappen. En het huwelijk, ja, dit is over het algemeen iets verschrikkelijks, zoals een mij onbekende psychiater ooit zei: je kunt er alleen aan beginnen in een toestand van ernstige psychische stoornis, terwijl hij sprak over hartstochtelijke liefde die beide partners verteert. Maar wanneer de magie verdwijnt en er problemen beginnen, ook op het gebied van het seksuele leven, kunnen we met alle vertrouwen zeggen dat er een crisis dreigt in een huwelijk of relatie die verband houdt met het herkennen van een partner en het onvermogen om een ​​productieve relatie met zo iemand op te bouwen. partner, omdat al liefde (nou ja, degene waar zo vaak over wordt geschreven, erover, erover, over volwassen, volwassen liefde) - veronderstelt herkenning van een persoon, interesse in hem en de wens om iets te doen voor de relatie met hem , terwijl hij de verantwoordelijkheid draagt ​​voor zijn daden. Om de persoonlijkheid en het karakter van een andere persoon te begrijpen, is het goedgebruik een open vorm van communicatie - praat vrijuit over uw gevoelens en gedachten. Door open communicatie kun je veel meer gemeen hebben met een vriend of partner. Het is mogelijk om te zeggen dat iets in een ander irriteert, zonder elkaar te beledigen, dit vergroot de voldoening die je krijgt uit hechte relaties, en ze worden sterker en gaan langer mee. Maar je kunt ook verschillen ontdekken tussen jezelf en je partner, of dat je partner juist anders blijkt te zijn dan je had gedacht. Dit zal helpen begrijpen waar de ontevredenheid over relaties vandaan komt, en relaties kunnen onstabiel worden of helemaal eindigen. Vooral relaties die in de adolescentie en vroege kinderjaren zijn begonnen, kunnen om deze reden van korte duur zijn, omdat de verwachtingen ten aanzien van de partner vaak te groot zijn. onrealistisch. Het is moeilijk om van een disfunctioneel gezin een gezond gezin te maken, maar het is mogelijk, en dit kan zowel met als zonder de hulp van gezinspsychotherapie. Ten eerste is het hard werken, elke dag, niet alleen voor uw gezinstherapeut, maar ook voor u. Ten tweede zijn echtgenoten en gezinnen over het algemeen slecht geschoold in de kunst van het gezinsleven, omdat het opleiden van de ene generatie de taak is van de vorige. Slechte vaardigheden op het gebied van het gezinsleven gaan van de ene generatie op de andere over, zoals een aanleg voor ziekte of een ‘familie-ondeugd’. Daarom raken ze zo vaak in de praktijk van de psychotherapeut, wanneer ze met een gezin werken, belangrijke delen van de gezinsstructuur aan. mythen, scripts en tradities. Ten derde veroorzaakt het bewustzijn van sommige dingen te pijnlijke, ondraaglijke ervaringen, en zijn sommige acties in het gezin te moeilijk om uit te voeren omdat ze veroordeling van andere familieleden veroorzaken. Gezonde relaties omvatten het hebben van de vaardigheden die nodig zijn om ‘verduidelijken en onderhandelen’, dat wil zeggen het vermogen om conflicten aan te gaan en tegelijkertijd elkaars gevoelens en grenzen te respecteren op weg naar een effectieve oplossing. Dit is het omgaan met daadwerkelijke meningsverschillen en onenigheid, waarbij geduldig zaken worden besproken die sterke gevoelens oproepen, terwijl tegelijkertijd rekening wordt gehouden met de gevoelens van de partner. Deze mogelijkheid voor een getrouwd stel of gezin om te onderhandelen helpt om gevoelens, conflicten en houdingen ten opzichte daarvan uit te drukken op een manier die vrij veilig is voor partners, waarbij hun belangen en grenzen worden verdedigd, terwijl partners blijven en zonder relaties te vernietigen. Voor deze doeleinden is er precies één van de technieken van gezinspsychotherapie: het werken met gezinsovereenkomsten, het wordt aan het gezin aangeboden als een hulpmiddel voor het constructief verhelderen van relaties en conflicten, het doorstaan ​​van een crisis en het leren kennen van een partner. in een veilige omgeving. Niet te verwarren met een huwelijkscontract, aangezien het al een juridisch geformaliseerd document is. Een familiecontract is de volwassen positie van elk gezinslid bij het oplossen van conflicten of meningsverschillen in het gezin, evenals een flexibeler karakter van het omgaan met crises en conflicten. de vorming van “je eigen manier van leven” in het gezinsleven, in feite is het een document voor volwassenen, een soort “familiepaspoort”. Elk gezin in verschillende stadia van een relatie wordt op een gegeven moment aangeboden om met deze techniek te werken; het veronderstelt een aantal belangrijke voorwaarden: het gezin moet gemotiveerd zijn om huidige conflicten op te lossen en bereid zijn om achter de deuren van het kantoor van de gezinspsychotherapeut te werken - in feite , dit is precies de 'strijd om de structuur' waar Whitaker over sprak, omdat het gezin het grootste deel van zijn leven niet bij een psychotherapeut doorbrengt, maar thuis, en daarom valt het meeste werk in de vorm van opdrachten precies op dit moment Erkenning van het bestaan ​​van een conflict - Ik denk dat dit niet eens de tweede voorwaarde is, maar de eerste, aangezien een conflict in een gezin soms door slechts één partij wordt erkend, terwijl de andere deze erkenning op alle mogelijke manieren kan vermijden. evenals de verantwoordelijkheid om iets in het leven te veranderen. Dan wordt deze situatie ingewikkelder, maar kan nog steeds worden opgelost, aangezien een meer geïnteresseerde persoon eenvoudigweg individueel kan solliciteren, wat net zo effectief zal zijn. Conflicten zijn vaak een kans om te begrijpen in welke richting men zich kan of zelfs moet ontwikkelenieder om vast te houden aan de essentie van het conflict, zonder persoonlijk te worden. De sleutel tot overeenstemming is het vermogen om je aan dit onderwerp te houden. Om ervoor te zorgen dat geen van beide partners zijn toevlucht neemt tot beledigingen of vernedering, is het beter om het huidige probleem te bespreken zonder olie op het vuur te gooien door de gevoelens van de partner te beledigen. Het vermogen om te luisteren - elke vaste positie van de partner is altijd de moeite waard met alle respect behandeld. Aandachtig luisteren betekent dat je de gevoelens van je partner respecteert en erkent, door deze te versterken met woorden of door volledige betrokkenheid. U mag uw gesprekspartner er nooit op wijzen dat hij dergelijke gevoelens “niet mag hebben” nadat u uw partner duidelijk heeft gemaakt dat u het belang van zijn gevoelens begrijpt, zelfs als u ze niet volledig kunt delen. Het vermogen om een ​​gemeenschappelijke basis te vinden - bij elk conflict zijn er bepaalde contactpunten, deze kunnen altijd dienen als een belangrijke ondersteuning en startpunt voor het vinden van een gemeenschappelijke oplossing, ondanks de aanwezigheid van problematische problemen in het gezinsleven wees open en kwetsbaar - een poging om zichzelf te verdedigen, ijverig zijn onschuld of juistheid te verklaren, de rollen om te draaien en aan te vallen, intensiveert de confrontatie alleen maar. In plaats van de spanning te vergroten, bevordert het vragen om aanvullende informatie, details en voorbeelden, openheid en de bereidheid om naar klachten te luisteren het wederzijds begrip. Specifiek blijven in conflictsituaties - generalisaties die de woorden 'altijd' en 'nooit' bevatten, zijn bijna altijd nutteloos en helpen niet. weerspiegel nooit de werkelijkheid. Als uw partner zijn of haar grieven wil bespreken, vraag hem of haar dan om geen nukkige generalisaties te maken en zich aan specifieke voorbeelden te houden, zodat u precies begrijpt wat ze bedoelen. Als je klachten hebt, probeer dan indien mogelijk alleen specifieke voorbeelden te geven. Bereidheid om concessies te doen – zelfs een kleine stap vooruit kan de situatie radicaal veranderen, een kleine concessie is een garantie dat de partner ook zijn eigen stap zal zetten, kleine concessies leiden tot kleine concessies. grote compromissen. Een compromis is niet noodzakelijkerwijs een oplossing waarbij beide partners even tevreden zijn - 50/50, soms is het 60/40, of zelfs 80/20, maar dit is geen spel om punten - het is een zoektocht naar een effectieve en werkende oplossing Bereidheid om zelfstandig beslissingen te nemen en er de verantwoordelijkheid voor te dragen - wanneer een persoon bereid is verantwoordelijkheid te nemen voor zichzelf en zelfs voor zijn kinderen, zal elke beslissing door hem niet worden gezien als een fatale fout of als het enige wondermiddel voor alle kwalen, maar. gewoon als voortzetting van het leven, een van de opties. Dus als we direct naar de techniek van familieovereenkomsten zelf gaan, is het de moeite waard om te zeggen dat overeenkomsten of overeenkomsten regels kunnen worden genoemd die zonder uitzondering door alle gezinsleden worden geaccepteerd. De meeste gezinnen, die onuitgesproken overeenkomsten hebben, verliezen veel nuances uit het oog, waardoor er vaak conflicten en discrepanties ontstaan. Een echtgenoot wil bijvoorbeeld een keer per week bij zijn vrienden zijn, maar dit verlangen is niet besproken, soms brengt hij tijd door met vrienden, en soms niet, omdat er een aantal verplichtingen zijn, de ontevredenheid zich ophoopt en op een gespannen moment een conflict ontstaat komt voor. Daarom zijn conflicten die ontstaan ​​soms slechts een gevolg van eerder niet gemaakte overeenkomsten. De praktijk van het maken van gezamenlijke overeenkomsten maakt het mogelijk om de visie op het leven van elke partner samen te verduidelijken; vertrouwende communicatie versterkt de waarde van relaties met elkaar. Als je afspraken hebt gemaakt en vrijwillig de voorwaarde hebt aanvaard om deze strikt na te leven, dan is er in de toekomst altijd de mogelijkheid om constructief een dialoog te voeren, zelfs in conflictsituaties. Hier zullen we een aangepaste versie presenteren van de vragenlijst “Family Agreement” van Nikolai Kozlov, die door de praktijk enkele veranderingen en toevoegingen heeft ondergaan, ook veel dank aan mijn collega Victoria Pekarskaya voor het uitstekende artikel over grenzen. Je kunt met deze techniek in vier fasen werken: Eerst bestudeert elke partner de techniek en gaat ermee aan de slag, waarbij hij zijn of haar omstandigheden beschrijftafzonderlijkNadat ze elk afzonderlijk hebben ingevuld en verduidelijkt, kiezen de partners een tijdstip en werken ze samen met deze techniek, waarbij ze elk punt over zichzelf en over de partner verduidelijken, compromissen en overeenkomsten hierover vinden. Als het onmogelijk wordt om iets te verduidelijken, dan kun je samenwerken op dit punt over de vorming van uw eigen voorwaarden of overleg met een gezinspsychotherapeut. Het creëren van uw eigen versie van een gezinsovereenkomst en de voorwaarden voor de naleving ervan. En ten slotte, het verzoenen van deze overeenkomst na een jaar, 3 jaar, 5 jaar huwelijk , enzovoort, rekening houdend met de levenscyclus en de problemen in het gezin. Techniek van familieovereenkomsten1. GrenzenPersoonlijk territorium - het territorium dat als het jouwe wordt beschouwd, waaruit het bestaat en hoe het wordt uitgedrukt, hoe je het behandelt en hoe je het beschermt. Persoonlijke dingen - dingen die als het jouwe worden beschouwd, waaruit ze bestaan ​​en hoe ze worden uitgedrukt , hoe behandel je ze en hoe bescherm je ze? Goede mensen – wie zijn ze, wat is je relatie met ze, wie zit er in je familie, hoe ga je met ze communiceren, en hoe ga je conflicten met ze oplossen en bescherm ze? Eigendom, inclusief en mentaal - hoe het tot uitdrukking komt, in welke dingen, daden of acties, wat je er zelf van weet en hoe je ermee omgaat, en hoe je het gaat verdedigen (dit kan een naam zijn, een auto, een resultaat van werk, een beslissing over welke kwestie dan ook, er kunnen een groot aantal opties zijn)? ze, en hoe ga je ze verdedigen? Wat zijn ze? fantasieën en gedachten - waarin komen ze tot uiting, in welke vormen en soorten, daden of acties, wat weet je ervan en hoe ga je ermee om, en hoe ga je ze verdedigen? Je hele innerlijke wereld is alleen van jou. Je deelt het alleen op eigen verzoek, onder speciale voorwaarden, en je hebt het recht om een ​​speciale behandeling van deze informatie te eisen: vertrouwelijkheid, zorg, aandacht, enzovoort. Iedereen die u probeert te verbieden dit te doen, zich ermee bemoeit zonder uw toestemming, of het devalueert, schendt uw grenzen. Hoe komen ze tot uiting, in welke vormen en soorten, daden of handelingen, wat weet je ervan en hoe ga je ermee om, en hoe ga je ze verdedigen – je hebt je waarden, je overtuigingen, zelfs principes. Andere mensen hebben ze misschien helemaal niet, of ze kunnen anders zijn. Hoe komen ze tot uiting, in welke vormen en typen, daden of acties, wat weet je ervan en hoe ga je ermee om, en hoe ga je ze verdedigen? Een houding ten opzichte van iets, een reactie op iets – het kan van alles zijn je wilt, maar het is van jou, van voetbal tot de reactie op de film, hoe ze worden uitgedrukt, in welke vormen en soorten, daden of acties, wat weet je ervan en hoe ga je ermee om, en hoe ga je ze verdedigen ? De belangrijkste fout met betrekking tot uw grenzen is dat u ze niet definieert, ze tolereert en wacht "totdat hij het begrijpt." De grootste fout met de grenzen van anderen is om aan te nemen dat ze net zo breed of smal zijn als de jouwe, en ze niet te bestuderen. 2. Wij en het gezin. Wat voor soort gezin hadden mijn ouders, mijn houding ten opzichte daarvan? Wat voor soort gezin wil ik? Heb ik echt een gezin nodig? Ga ik er veel tijd en moeite in “investeren”? Voor wie van ons is familie belangrijker? Wat waardeer ik het meest aan jou? Waarom heb ik je nodig? Waarom heb je mij nodig? Waarom zou je trouwen (met mij trouwen)? Wat is de zin hiervan, afgezien van het feit dat we van elkaar houden? Als de liefde voorbijgaat, wat dan nog? Werk en hobby’s Wat zijn uw inkomstenbronnen? Wat is uw totale gezinsbudget, waaruit bestaat dit? Welk salaris zal onvoldoende zijn en wat kunnen beide partners in dit opzicht doen? Hoe en waar kunnen ze geld opslaan? Wat zijn de mogelijkheden om geld binnen het gezin te verdelen? Hoe wordt financiële planning uitgevoerd en waaruit bestaat deze in een gezin? Wat is de plaats ervan?werk en waaruit bestaat het? Is het mogelijk om dit te wijzigen en onder welke voorwaarden? De houding van de echtgenoot ten opzichte van het werk. Hoeveel vrije tijd heb je, hoe en tegen welke prijs ga je die vinden als je niet genoeg hebt? Wat zijn je hobby’s? Waarom? Kunnen uw hobby’s in strijd zijn met de belangen van uw gezin? Is uw partner verplicht uw hobby’s te delen? Hoe brengt u gewoonlijk uw vrije tijd door en hoe verwacht u deze in het gezinsleven door te brengen? Plant u in het gezinsleven ontmoetingen met vrienden: hoe vaak, waar, in welke vorm, wanneer samen met uw partner, wanneer afzonderlijk? Mogen vrienden bij je blijven? Wat voor vrienden? Hoe vaak? 4. Huishouden Waar woon je, waarom, wat zijn de vooruitzichten? Regels voor samenwonen en regels voor samenwonen met ouders? het appartement. Wat is dit voor u, wat betekent het en hoe belangrijk is het voor u? Hoe is het begonnen en hoe kan het nu worden gestart? Uw gezondheidstoestand, erfelijkheid, wat krijgt u? vaak ziek? In welke mate houdt u uw gezondheid in de gaten? Hoe doe je dat? Hoe gedraag jij je meestal als je ziek bent? Wat verwacht u van uw partner? Wat is uw favoriete dagelijkse routine - op weekdagen en in het weekend? Moet de andere echtgenoot op dezelfde manier leven? 5. Gezondheid. Uw gezondheidstoestand, erfelijkheid, waar wordt u het vaakst ziek van? In welke mate houdt u uw gezondheid in de gaten? Hoe doe je dat? Hoe gedraag jij je meestal als je ziek bent? Wat verwacht u van uw partner? Wat is uw favoriete dagelijkse routine - op weekdagen en in het weekend? Moet de andere echtgenoot op dezelfde manier leven?6. Kinderen en familieleden. Bent u van plan kinderen te krijgen, hoeveel en wanneer, onder welke voorwaarden? Aanvragen op geslacht, namen? Onvruchtbaarheid, ongeplande zwangerschap, IVF, adoptie, draagmoederschap, kindervrij? Hoe zult u reageren als de hulp onvoldoende is? Wat vindt u van de principes van het opvoeden en verzorgen van kinderen? Hoe ga je beslissen als er meningsverschillen zijn? Wat is nu je relatie met je ouders en familieleden, wat zou je willen? Hoe vaak ga je je ouders en familieleden bezoeken, samen of afzonderlijk? Kunnen familieleden (hoe en wie) zich ermee bemoeien? uw relaties en levensstijl? Wie zijn dichtbij, wie zijn familieleden, wie zijn vrienden, wie zijn gewoon kennissen, wie zijn vreemden? Mogen ze het huis binnenkomen? Hoe vaak? Hoe laat? Met wie kunnen de zaken besproken worden? Welke zaken kunnen besproken worden en welke zijn strikt vertrouwelijk?7. Seks. Welke literatuur over seksuologie heb je gelezen? Kunt u over dit onderwerp spreken? Hoe denk jij over het seksleven? Wat verwachten jullie hier van elkaar? Ben je preuts? Beschouwt u delen van het lichaam of lichaamsfuncties als vuil en onfatsoenlijk, die voor elkaar verborgen moeten blijven? Welke problemen kunt u hebben en wat verwacht u in dit opzicht van uw partner? Als uw seksleven u niet bevredigt, acht u het dan mogelijk om dit tactvol maar openlijk met elkaar te bespreken? Moet u een specialist raadplegen? Als u besluit om niet overhaast een kind te krijgen, welke beschermingsmaatregelen kiest u dan? Wat vindt u van niet-standaard vormen van seksuele intimiteit? Wat is voor jou acceptabel en wenselijk, wat niet? Waar zal dit van afhangen? De grenzen van flirten met anderen, toelaatbaarheid en wenselijkheid van elke partner, typisch voor jou en hoe denk je over jouw jaloezie en de zijne? norm? Gedrag tijdens vreemdgaan. 8. Persoonlijke vrijheid en besluitvorming Op welke manieren blijft de vrijheid bestaan, op welke manieren wordt deze beperkt en onder welke voorwaarden? Welke problemen in je leven ga je samen oplossen, en welke afzonderlijk? Welke gespreksmethoden vindt u onaanvaardbaar? Wie is het hoofd van het gezin? Op welke gebieden en kwesties is het hoofd de vrouw, op welke de echtgenoot? Kunnen uw familieleden invloed uitoefenen op de oplossing van uw problemen, hoe en hoe gaat u hiermee om? Hoe gaat u privé en in het openbaar met elkaar om? Welke tekenen?