Van de auteur: speciaal voor B17 EEN GOUDEN KOOI VOOR EEN VROUW Vrouwen lijden veel, vaak, soms lijkt het zonder reden, maar ze lijden altijd ernstig! Soms lijden vrouwen hun hele leven, zelfs als ze getrouwd zijn, omdat ze financieel veilig en beschermd zijn. Wanneer lankmoedige vrouwen in therapie komen, kan hun stortvloed van turbulent lijden meerdere sessies aanhouden. En het is niet mogelijk om te begrijpen wat een vrouw precies in deze toestand brengt. Maar je kunt in de val lopen: als een vrouw ‘tekenen van sociaal geluk’ heeft (man, kind, werk, inkomen), dan wordt ze gewoon als vreemd beschouwd, een vrouw die niet weet hoe ze van het leven moet genieten. Als ze iets niet heeft, kan ze al haar energie steken in het verkrijgen van dat 'iets', maar zelfs als ze het ontdekt, wordt ze er niet lang blij van... En dan keert het innerlijke, soms onzichtbare, lijden weer terug niet lijden onder wat mannen of andere mensen doen. En niet vanwege wat ze niet doen. Het lijden van vrouwen is veel dieper, archetypischer en onzichtbaarder. Soms creëren ze eenvoudigweg een subtiele achtergrond voor het leven. En soms komen ze aan het licht bij hysterie, depressie, apathie of verlies van zingeving in het leven. Vrouwen hebben er last van dat ze opgesloten zitten. En er is voor hen geen manier om uit deze kooi te komen. “De kooi kan bestaan ​​uit sociale conventies die ons ervan weerhouden zelfrealisatie of persoonlijke groei en het bereiken van volwassenheid. Het kunnen onze eigen starre ideeën zijn, het verlangen naar perfectie, of wat wij plichtsbesef noemen. Tegenwoordig wordt de kooi vaak materiële rijkdom of het verlangen om deze te bezitten, onafhankelijkheid, populariteit of geluk. Alles wat we gebruiken om onze innerlijke leegte te vullen, en niet om de problemen op te lossen die het leven ons voorlegt, wordt een kooi. Een cel is elke mentale structuur die inert, rigide en absoluut wordt, waarin geen ontdekkingen worden gedaan en veranderingen verboden zijn.’ Linda Leonhard ‘Ontmoeting met een gekke vrouw’ In het relatief recente verleden was deze kooi een gezin waarin een vrouw zat werd verondersteld een goede dienaar voor haar man te zijn. Enerzijds was het er comfortabel en veilig. Aan de andere kant werden de emoties en ervaringen van een vrouw gezien als een ziekte, als iets fictiefs en frivools, en haar verlangen om zichzelf in de wereld te realiseren werd als volkomen krankzinnig beschouwd! Na de komst van het feminisme ontstond er een gevoel van de mogelijkheid om te breken uit de kooi en word vrij. Begin ten slotte zelf te beslissen wat en hoe je moet doen, laat je niet langer beperken door vier muren en alledaagse zaken. Maar nu hebben vrouwen de ene gouden kooi verlaten en zijn ze gijzelaars geworden van een andere gouden kooi. Nu zijn vrouwen gevangenen van hun werk. Ze kunnen niet langer stoppen met werken, zonder middelen van bestaan, of de zinloosheid van hun bestaan ​​voelen, de onvermijdelijkheid van hun eigen degradatie door gebrek aan zelfrealisatie. Iedere moderne vrouw heeft een interne wisselwerking tussen gezin en werk, waarmee ze haar natuurlijke bestemming vervult en sociale vervulling Aan de ene kant wil ik een betrouwbare achterkant hebben, een echtgenoot - een stenen muur, aan de andere kant wil je volledige vrijheid van handelen en professionele oplevingen, veel geld, duizelingwekkend succes... Slechts een paar. We slagen er in beide te combineren, en bijna alle vrouwen hebben hier last van! Achter dit woelen en lijden gaan diepere verschillen schuil: een vrouw is, door haar aard en interne wereldorde, geen schepsel dat geschikt is voor een patriarchale, technocratische wereld. Het is gebruikelijk dat een vrouw buiten de tijd en buiten de werkelijkheid staat, voelt wat verborgen is voor nieuwsgierige blikken, om met de wereld om te gaan op het niveau van intuïtie en de kracht van het denken. Een vrouw is van nature mystiek. Daarom is het zo moeilijk voor haar in een wereld waar strikte grenzen heersen - alles moet op tijd zijn, alles moet vele jaren van tevoren worden gepland en gepland, haar verlangens moeten worden gestructureerd, ze moet slim zijn, maar niet slimmer dan een man, zodat hij zich naast haar niet gebrekkig voelt. Ze kan niet dom genoeg zijnanders zal een man niet in haar geïnteresseerd zijn en zal ze haar kinderen niet goed opvoeden... Een moderne vrouw is altijd bezig met het kiezen van óf/of worden gehouden door een man. Of wees een succesvol persoon - zelfrealisatie en ontwikkeling, of om een ​​succesvolle vrouw te zijn - een wijze, flexibele volgeling van haar echtgenoot. Hoewel het voor haar veel natuurlijker is om in de staat van en/en te zijn. Om tegelijkertijd moeder en vrouw te zijn en wat een lieve dwaas over de fasen van haar persoonlijke cyclus en de maan... Een zeer ijverige huisvrouw zijn in het dagelijks leven en een heleboel volledig niet-functionele snuisterijen kopen, zonder welke het simpelweg onmogelijk is om te leven!! GETROUWD. “Voor meisjes wordt de rol van gevangenisbewaker heel vaak gespeeld door liefhebbende ouders, en na het huwelijk gaat deze rol over op hun echtgenoten, en de dochter, die misschien heeft aangenomen dat ze door te trouwen, van de ouderlijke gevangenschap af zou komen, vervolgt. om met beperkingen in haar leven om te gaan.” Linda Leonhard “Ontmoeting met een gekke vrouw” Soms bestaat er een heel duidelijke illusie dat diezelfde man zal verschijnen, haar zal beschermen tegen deze interne en externe tegenstrijdigheden en haar zal toestaan ​​zichzelf te zijn – zo iets onaards. , kosmische, mysterieuze en onvoorspelbare vrouw die buiten tijd en ruimte leeft. Helaas is dit een illusie. Zo'n man kan alleen in de innerlijke wereld van een vrouw verschijnen, omdat de uiterlijke wereld altijd iets van de vrouw zal willen, waardoor ze in het volgende kader van zijn verwachtingen zal vallen. Maar wanneer een complete mannelijke figuur in de innerlijke wereld verschijnt. op harmonieuze wijze in zichzelf combineren: - vaderlijke zorg, zielswetenschap, de noodzaak om een ​​vrouw te beschermen, haar te dienen - mannelijke wilde en brutale agressie, erkende en erkende haat, die ten dienste is gekomen van het individu - evenals mannelijke seksualiteit, als de belangrijkste drijvende energie van het leven van een man, dan en alleen dan kan een vrouw zichzelf echt bevrijden van interne tegenstrijdigheden, uit deze gouden kooi breken en zich begeven naar het “en+en”-gebied dat voor haar natuurlijk is vrijelijk deelnemen aan familie en zelfrealisatie, aangezien het belangrijkste voor haar niet het onderwerp van sociale vervulling en succes wordt, maar het onderwerp van naleving van de wetten en ritmes van het universum en die van jou. Ze accepteert al haar behoeften, ups en downs, zonder het kenmerk ‘slechte/goede emoties, verlangens, behoeften, ambities’, maar als dezelfde natuurlijke processen als de verandering van nacht, winter en zomer, regen en zon wanneer er geen tegenstrijdigheden zijn tussen religies, omdat een vrouw de essentie ziet - de structuur van de wereld zelf en woorden alleen begrijpt als een middel om deze essentie uit te drukken. En een enkele essentie kan met verschillende woorden worden beschreven. Dit is een toestand waarin je je tegelijkertijd een geheel en een deel voelt, wanneer je een interne impuls volgt, en het helpt je jezelf te realiseren in de sociale wereld wanneer je intuïtie je dat vertelt (en je hoort het en reageert), waar je evenwicht zoek is! “Wij allemaal – vrouwen, en ook mannen – zitten in de kooi van een patriarchale cultuur, die rigide gedragsnormen en levensidealen voor ons heeft vastgelegd. De traditioneel ingestelde man die zijn vrouw ‘beschermt’ door te willen dat ze thuis blijft, beperkt in essentie niet alleen haar, maar ook zichzelf tot een bepaalde stijl. Tegenwoordig zijn veel mannen zich ervan bewust dat ze zich in de rol van een artiest bevinden. Vaak gevangen in een bedrijfsstructuur, kunnen ze hun verlangen naar vrijheid en onafhankelijkheid verliezen. Als ze proberen zich te bevrijden van de conventies van het zakenleven of de carrièreverwachtingen van hun gezin, beginnen ze zich schuldig of minderwaardig te voelen. Vrouwen klagen over de onverschilligheid van mannen, maar tegelijkertijd wil geen van hen dat haar man een prestigieuze baan verliest en zijn hoge sociale status en het daarmee gepaard gaande gevoel van veiligheid verliest; tegelijkertijd zijn ze vaak bang voor de vrije expressie van de persoonlijkheid van een man die erin is geslaagd zichzelf van deze ketenen te bevrijden. Linda Leongard ‘Ontmoeting met een gekke vrouw’.!