“Mijn vrouw is dol op en zorgt voor haar driejarige zoon. Ze heeft haast om al zijn grillen te bevredigen. Ik ben hier geen fan van. Maar hoe kunnen we een kind leren zijn eigen doelen te bereiken, hoe zullen de wil, de standvastigheid en het verlangen om obstakels te overwinnen om zijn eigen doelen te bereiken, worden ontwikkeld?' Dit is niet alleen een confrontatie van standpunten tussen de partijen. Hoe je liefde kunt uiten zonder te bederven, onafhankelijkheid kunt creëren en tegelijkertijd een groot verlangen kunt voelen om je eigen kind te beschermen tegen problemen, de beste en mooiste. Alle gezinnen zijn verschillend, alle ouders zijn verschillend, alle kinderen zijn verschillend. Daarom is de eerste vraag: “Wat heb je precies nodig om te volgen (wat te eisen)? Bepaal voor uzelf (onder de volwassenen die het dichtst bij u staan ​​- man, vrouw, grootouders) de noodzakelijke en belangrijke regels en beperkingen (steek bijvoorbeeld uw vingers niet in het stopcontact, ga op een bepaalde tijd naar bed voor uw kind, enz.). ). Eenheid van eisen en objectieve noodzaak dragen bij aan makkelijker (spontane) overeenstemming (“iedereen doet dit” – onthoud dat je rijdt – “iedereen rijdt en ik doe hetzelfde”). Vereistenformulier. Hieronder vindt u opties voor verschillende leeftijden. Luister naar jezelf, wat voel je? Beschuldiging: “Je ligt weer niet in bed! Waar denk je überhaupt aan! Hoe vaak kun je herhalen! - Reactie: “... (gewoon brullen) ik wil niet, ik wil niet”, op oudere leeftijd “stop met schreeuwen tegen mij”, “ik moet naar het toilet (eten...)” Uitschelden: “Je bent weer aan het springen (spelen op internet)... . Hoe vaak kun je herhalen! Wat ben je onverantwoordelijk, dom, walgelijk, hebzuchtig...' - Reactie: 'Laat me met rust...' 'Ja, zo ben ik...' '... (gewoon hysterisch)' (we geven het kind een instructie over hoe hij is). Bedreigingen: “Als je niet op tijd naar bed gaat (je doet niet al je huiswerk goed, dan pak ik je tablet af, laat ik je niet lopen, zet ik je in een hoek.. (of zelfs meer...)" - Reactie: “Ik haat je!”, “ Ik zal blij zijn als ik het huis verlaat!” “... (hysterie, protest)” Bevelen: “Doe onmiddellijk het speelgoed weg (boeken, borden )! Herhaal zoveel mogelijk!” - Reactie: “Ik wil niet en ik zal niet” , “Dan...”, “... (negeren)” Lezingen , beweeg niet rond aan tafel (niet boeren...' gevolgd door lange uitleg - Reactie: 'Dat is wat ik wil...'), vergelijkingen negerend: 'Iedereens kinderen zijn als kinderen broer gedraagt ​​zich zo goed, hij houdt van zijn moeder en alles komt goed met hem...” -Reactie: “Ik geloof haar niet” “Laat me met rust, ik haat haar...” Er zijn nog veel manieren om dat te doen! invloed in ons arsenaal: waarschuwingen (“Als dit, dan dat...”), spot, wantrouwen, druk uitoefenen op opoffering (“Ik heb zoveel voor je gedaan”), enz. Als reactie daarop sombere ongehoorzaamheid of gehoorzaamheid met schuldgevoelens, boosheid op zichzelf of anderen. Bovenstaande wordt goed beschreven in het boek van A. Faber en E. Mazlish. Wat te doen? Ik denk dat je het antwoord al weet. Een bevelende toon, woede is beladen met woede en protest. Kalmeer jezelf daarom, bekijk de situatie van buitenaf. Wat kun je doen om gehoord te worden? Wat uw kind echt wil, is met hem praten op zijn golflengte, zijn aandacht trekken, hem warmte geven. Herinner je je de tekenfilm "Krosha Raccoon" nog? Neem deel aan het oplossen van het probleem. Beschrijf de essentie van het probleem, de gevoelens van het kind: "Ik zie dat je wilt...", Zeg vanuit de positie van je gevoelens, jezelf: "Ik wil, niet jij...": - Ik ben boos omdat... Je hebt me beloofd... - Weet je, ik heb niet op de tijd gelet.. - Dat wil zeggen. weet je nog (wil je doen..." - Ja, ik kom eraan Als we informatie in een eenvoudige en respectvolle vorm ontvangen, zijn we het sneller eens. Voor ouders van baby's is het eerste wat ze moeten doen: "Kijk me aan ..." Vang de blik van het kind en schenk jouw liefdevolle en rustige blik. Het is belangrijk dat het kind onvoorwaardelijke liefde voelt, dit betekent dat er onder alle omstandigheden van hem gehouden wordt. Hoe? Bekritiseer geen acties, niet het kind als geheel, doe dat hem niet labelen en hem daardoor een destructieve houding bijbrengen (niet "je bent hebzuchtig!", En "je bent aardig!"), Toon vertrouwen in het kind, zijn capaciteiten, sterke punten. Onafhankelijkheidsplan.