Het meisje in het kantoor van de psycholoog wurmde zich in een stoel en zei zachtjes. “Ik wil je vertellen over mijn angst voor het coronavirus... Wat ze in de media schrijven en zeggen... het is verschrikkelijk... wat staat ons te wachten?..." Haar vingers groeven in de rugleuning van de stoel, haar knokkels werd wit en ze begon wanhopig te huilen... We associëren een extreme situatie vaak als een echte gebeurtenis die een impact op ons heeft gehad of nog steeds heeft. Maar wat ik de laatste tijd tegenkom is dat ‘INFORMATIE’ zelf al die factor is, die gebeurtenis die een extreme en stressvolle impact op ons heeft. Dit is informatie die we ontvangen van massacommunicatie- en informatiesystemen. De boodschap die we ontvangen als we met deze informatie worden geconfronteerd. We hebben dit bericht één keer ontvangen of deze informatie wordt voortdurend gedupliceerd en komt naar ons toe vanuit verschillende kanalen en bronnen, die een zeer krachtige negatieve impact hebben op een persoon op zijn psyche, fysieke conditie en gedrag. Iemands gedrag zelf en zijn reactie op extreme informatie wordt voor een groot deel bepaald door een gevoel van angst en dat is prima. Dit helpt om de fysieke en mentale toestand te mobiliseren. Maar wanneer het gevoel van angst zo sterk is dat het de aanvaardbare drempel overschrijdt en een persoon een kritische houding ten opzichte van zijn eigen angst verliest en niet in staat is zijn daden te beheersen en op logisch gebaseerde beslissingen te nemen. Wanneer de metacommunicatie met de buitenwereld en andere mensen verdwijnt, wanneer een persoon volledig opgaat in extreme toestanden. Er verschijnen verschillende psychotische stoornissen en een toestand van paniek, affectie of een persoon die in een verdoving raakt. Wanneer een persoon zich in een extreme situatie bevindt nadat hij informatie heeft ontvangen, doorloopt hij verschillende fasen In de loop van de tijd negeert een persoon het, neemt het niet waar, marginaliseert het, of ervaart ongelooflijke mentale stress, een gevoel van angst en wanhoop. De informatie zelf schokt hem. In de tweede fase, wanneer de informatie het bewustzijn bereikt, beginnen gevoelens van angst, verwarring, paniekreacties en depressieve toestanden de overhand te krijgen, is er geen motivatie voor activiteit en nemen de morele gedragsnormen af. Of een persoon probeert deze informatie te begrijpen en te analyseren. Begrijp de waarheid ervan. En zoekt naar mogelijke opties om daarmee om te gaan. Of blijft het negeren en heeft er op geen enkele manier mee te maken. In de derde fase overschat een persoon zijn eigen ervaringen en sensaties. Overschat de informatie die tot hem is gekomen. Als informatie afkomstig is van de massamedia, kan de aard van dergelijke informatie veranderen. Er wordt diverse aanvullende informatie ontvangen en daarmee worden verdere ontwikkelingen van evenementen beschreven. De toestand kan geleidelijk stabiliseren. Informationele traumatische factoren veranderen iemands kijk op het leven en zichzelf. Of ze kunnen chronisch worden en de stoornis in stand houden en bijdragen aan de ernstige psychische aandoening PTSS. Het gedrag van een persoon in een plotseling ontwikkelde extreme situatie wordt grotendeels bepaald door de emotie angst, die tot op zekere hoogte als fysiologisch normaal kan worden beschouwd, omdat het bijdraagt ​​aan de noodmobilisatie van de fysieke en mentale toestand die nodig is voor zelfbehoud. Met het verlies van een kritische houding ten opzichte van de eigen angst, het optreden van moeilijkheden bij doelgerichte activiteiten, de afname en verdwijning van het vermogen om acties te controleren en op logisch gebaseerde beslissingen te nemen, verschillende psychotische stoornissen (reactieve psychosen, affectieve shockreacties), zoals evenals staten van paniek worden gevormd. Tekenen van extreme omstandigheden. Deze toestanden kunnen als achtergrond optreden en niet in verband worden gebracht met de ervaring van de informatie die iemand van de media ontvangt. Door de aandacht te vestigen op verschillende fysieke, emotionele en gedragsmatige manifestaties, kunnen de oorzaken ervan worden geïdentificeerd..