Elke hypochonder onderzoekt angstig zijn lichaam, bestudeert zijn symptomen, concentreert zich erop en vertelt zichzelf vervolgens catastrofale scenario's dat hij een dodelijke ziekte heeft. Als je het beu bent om je lichaam eindeloos te scannen, stel ik je een paradoxale techniek voor lichaam op ziektes, waarom begin je daar niet bewust mee? Houd een dagboek bij waarin je al je klachten in het lichaam beschrijft. U kunt een notitieboekje in twee kolommen tekenen. De eerste kolom is een symptoom. De tweede kolom is een mogelijke pathologie. U heeft bijvoorbeeld hoofdpijn en kloppend in uw slapen. Wat kan het zijn? Hersentumor, tonsillitis, epilepsie, hersenontsteking, aandoening vóór een beroerte, migraine, reactie op weersveranderingen, spanningshoofdpijn, enz. Hoe vaak per dag moet u gegevens bijhouden? Bereken hoe vaak u uw lichaam gemiddeld per dag scant. En doe het 1 keer vaker dan normaal. Plan controles gelijkmatig over de dag. Als u niet kunt beslissen, 3 keer per dag. Regelmatig, op hetzelfde tijdstip, elke dag. U kunt niet afwijken van het opnameschema. Ook al wil je het eerder. Of als het zover is, maar er geen wens is, schrijf je het toch op. Hoe werkt het? Je onderzoekt je gevoelens, begint beter op te merken waarom je welzijn verandert en begint te begrijpen wat de oorzaak ervan is. Je hypothesen over dodelijke ziekten beginnen aan het licht te komen en je begint objectiever naar je gevoelens te kijken. Ten tweede neem je weerstand weg. Deze techniek helpt u uw symptomen te accepteren en ze te observeren. Je probeert ze niet meer kwijt te raken. Op een gegeven moment zal de gedachte opkomen: "Ik ben het beu om mijn lichaam te scannen, ik heb niets, kan ik hiermee stoppen?" meet uw lichaamsindicatoren - temperatuur, druk, hartslag. Houd ook een dagboek bij voor dergelijke metingen en noteer uw resultaten binnen een strikt toegewezen tijd. Laat het elk uur zijn. In de eerste kolom beschrijft u uw welzijn, sensaties in uw lichaam en in de tweede kolom uw hartslag. Wel, noteer ook ergens de tijd. De meting moet 3 keer worden uitgevoerd met een interval van een minuut. Omdat het hart erg gevoelig is voor autonome reacties, kan uw hart sneller kloppen als u uw hartslag meet. Om deze reden is het belangrijk dat de metingen niet eenmalig zijn, maar dat u de hartslag bij voorkeur handmatig meet. Dat wil zeggen, u voelt de pols op de pols of op de halsslagader, die zich in de nek bevindt. Waarom is dit nodig? Wanneer een persoon cardiofobie heeft, de angst voor een hartaandoening, kan alleen de hartslag alarm slaan. Wanneer een persoon handmatig begint te meten, komt hij in contact met de bron van zijn angst, treedt er blootstelling op en op de lange termijn neemt de angst af. Een persoon raakt gewend aan zijn hartslag. Langdurig contact met de bron van zijn angst stelt hem in staat deze te accepteren. In eerste instantie zal de angst toenemen door het meten en scannen van uw lichaam, en dit is normaal. Maar na verloop van tijd zul je eraan wennen en zal de angst beginnen af ​​te nemen..