Inleiding In de snel veranderende wereld van vandaag worden kunstmatige intelligentie en neurale netwerken steeds belangrijkere elementen van ons dagelijks leven. Deze technologische innovaties vormen niet alleen ons begrip van de wereld, maar ook onze eigen identiteit. De identiteit van een tiener is een complex psychologisch fenomeen dat zijn unieke eigenschappen, waarden, overtuigingen en perceptie van zichzelf in de context van de wereld om hem heen omvat. Tijdens deze periode van persoonlijkheidsontwikkeling onderzoekt een tiener actief zijn interesses en zoekt hij naar zijn plaats in de samenleving. Dit proces gaat vaak gepaard met interne conflicten en de zoektocht naar zingeving in het leven. Kunstmatige intelligentie (AI) en neurale netwerken bieden unieke mogelijkheden voor leren en interactie met de wereld om ons heen. Ze introduceren echter ook beperkingen, zoals verlies van persoonlijke genegenheid en verminderde kansen om emotionele intelligentie te ontwikkelen. Tieners die opgroeien omringd door AI worden geconfronteerd met een evenwichtsoefening tussen technologische voordelen en het behouden van hun identiteit. Tieners die omgaan met kunstmatige intelligentie kunnen een verscheidenheid aan emoties ervaren, van vreugde tot angst. Interactie met technologie kan verslaving, sociale vergelijking en stress veroorzaken. Deze aspecten vereisen aandacht van psychologen en onderzoekers om de impact van deze emotionele reacties op het psychologische welzijn van adolescenten te begrijpen. Op basis van wat hierboven is geschreven, is het voor tieners raadzaam om een ​​balans te vinden tussen het gebruik van technologie en het behouden van hun persoonlijke identiteit. Door vaardigheden op het gebied van empathie, interpersoonlijke communicatie en zelfbewustzijn te ontwikkelen, kunt u hoogwaardige interpersoonlijke relaties onderhouden en uw identiteit versterken. Laten we eens kijken naar verschillende aspecten van de identiteit van tieners in het technologietijdperk: Verlies van menselijke emotionele empathie Naarmate de interactie met technologie toeneemt, kunnen tieners een verlies van natuurlijke emotionele empathie van anderen ervaren. Virtuele samenlevingen en chatbots zijn, hoewel ze over kunstmatige intelligentie beschikken, niet in staat de diepte van menselijke emoties en de exclusiviteit van interpersoonlijke verbindingen over te brengen. Dit kan leiden tot gevoelens van eenzaamheid en vervreemding bij adolescenten, waardoor hun perceptie van hun eigen vermogen tot empathie en mededogen wordt verstoord. Kunstmatige intelligentie en neurale netwerken veranderen de manier waarop tieners sociaal omgaan. Sociale media en chatbots worden de belangrijkste communicatieplatforms, waardoor de fysieke nabijheid en de communicatieve vaardigheden in de echte wereld afnemen. Dit kan de ontwikkeling van empathie en het vermogen om de emoties van anderen te begrijpen beïnvloeden. VOORBEELD van de impact van het verlies van menselijke emotionele empathie TIENER N, vrouw, 16 jaar oud, een actieve gebruiker van sociale netwerken, wordt geconfronteerd met schade aan zijn vermogen om zich in te leven als gevolg van intensieve interactie met kunstmatige intelligentie en virtuele samenlevingen. Eenmaal opgewekt en open, begon ze meer tijd door te brengen in de virtuele wereld, waar ze communiceerde met chatbots en virtuele vrienden, in plaats van met echte mensen. Na verloop van tijd begon N te merken dat ze geen diepe emoties meer voelde tijdens de communicatie met anderen. Virtuele karakters konden haar niet de warmte en oprechtheid overbrengen die ze in een echte relatie zou ervaren. Ze begon persoonlijke ontmoetingen met vrienden te vermijden en gaf de voorkeur aan virtuele gesprekken. N begon zich eenzaam te voelen en niet gedeeld in haar emoties. Deze ervaring werd een bron van interne conflicten en N begon te twijfelen aan haar vermogen om de emoties van andere mensen te voelen en te begrijpen. Vanuit psychoanalytisch oogpunt werd het verlies van het vermogen om diepe emoties en empathie te ervaren in echte relaties een bron van neurosen voor N. Haar emotionele isolatie verstoorde de normale persoonlijkheidsvorming en veroorzaakte interneconflicten die ze nog niet volledig kon bevatten. 2. Afhankelijkheid en vervreemding Tieners die zich in virtuele werelden verdiepen, lopen mogelijk het risico een technologieverslaving te ontwikkelen. Deze verslaving kan een psychologische barrière creëren tussen de tiener en de echte wereld, wat leidt tot vervreemding van familie, vrienden en de samenleving. Kunstmatige intelligentie, gecreëerd om het leven gemakkelijker te maken, kan daarentegen een bron worden van psychologische problemen, zoals sociaal isolement en verlies van interesse in de buitenwereld. VOORBEELD van afhankelijkheid en vervreemding van een tiener TIENER N, m.p. Hij is 15 jaar oud en kampt met ernstige psychologische problemen als gevolg van zijn verslaving aan virtuele werelden en kunstmatige intelligentie. Zijn interesses in videogames en sociale media zijn veranderd in een machtsverslaving, waarbij hij urenlang virtuele avonturen beleeft en communiceert met kunstmatige gesprekspartners. Geleidelijk aan begon N echte verplichtingen en ontmoetingen met vrienden en familie te vermijden. Virtuele verbindingen werden voor hem belangrijker dan echte, wat leidde tot een geleidelijke vervreemding van zijn dierbaren. Echte relaties leken hem moeilijk en vergden meer inspanning, terwijl de virtuele wereld een zorgeloos toevluchtsoord bood voor echte problemen. Vanuit psychoanalytisch oogpunt had N moeite met het omgaan met angst en sociale stress in het echte leven en zocht daarom zijn toevlucht in virtuele werelden. Deze afhankelijkheid werd een manier om te beschermen tegen pijn en onaangename emoties, wat leidde tot verlies van interesse in de echte wereld en vervreemding van anderen. N begon zich vervreemd en onbegrepen te voelen, wat zijn psychologische problemen en interne conflicten verergerde. 3. Angst om identiteit te verliezen Tieners die van echte communicatie naar virtuele interacties overstappen, kunnen te maken krijgen met de angst hun identiteit te verliezen. Kunstmatige intelligentie, die gebruik maakt van algoritmen en patronen, is niet altijd in staat rekening te houden met de unieke eigenschappen en emotionele ervaringen van elke persoon. Dergelijke interacties kunnen het gevoel van eigenwaarde ondermijnen en interne conflicten veroorzaken, die op de lange termijn een impact kunnen hebben op de geestelijke gezondheid van een tiener. VOORBEELD nr. 1 TIENER N, 16 jaar oud, begon meer tijd op internet door te brengen en communiceren met kunstmatige intelligentie op zoek naar steun en begrip. Elke keer dat de kunstmatige gesprekspartner haar unieke emoties en behoeften niet herkende, begon Victoria de angst te ervaren haar identiteit te verliezen. Haar interesses, angsten en dromen kwamen niet tot uiting in de kunstmatige intelligentie-algoritmen, waardoor haar vertrouwen in haar eigenwaarde werd ondermijnd. Uit psychoanalytische analyse bleek dat N een diep intern conflict had tussen haar verlangen om herkend en begrepen te worden en het gevoel dat de kunstmatige gesprekspartner niet in staat was echt contact met haar te maken. Deze angst voor identiteitsverlies ondermijnde haar vertrouwen in haar eigenwaarde en kon op de lange termijn leiden tot psychische problemen zoals een laag zelfbeeld en depressie. Het gevoel van minderwaardigheid ten opzichte van kunstmatige intelligentie werd voor haar een bron van interne stress en angst, waardoor haar gevoel van eigen identiteit werd aangetast. VOORBEELD 2. Neem het geval van TEENAGER N, m.p. die een passie ontdekte voor programmeren en het creëren van zijn eigen kunstmatige intelligentie. Fantasieën dat hij een slimme robotassistent kon maken die hem unieke vaardigheden zou geven, gaven hem een ​​gevoel van macht en vertrouwen in zijn capaciteiten. Hij vreesde echter ook dat zijn robot belangrijke aspecten van zijn persoonlijkheid zou kapen, waardoor hij slechts een ingenieur zou worden en hem zou worden ontdaan van wat hem werkelijk uniek maakt. 4. Vervorming van het gevoel van eigenwaarde Sociale media en virtuele platforms aangedreven door AI creëren de illusie van een ideaal leven, waarin tieners hun gevoel van eigenwaarde blootstellen aan de invloed van kunstmatige.