Wij houden heel veel van onze kinderen, ze brengen vreugde, zorgen voor een glimlach en tranen van geluk. Maar achter het uiterlijke beeld gaat vaak iets niet erg prettigs schuil. Hoe kunnen ouders hun kinderen onbewust gebruiken? Laten we beginnen bij de geboorte. Om precies te zijn, van het plannen van een kind. Hier zijn slechts enkele redenen waarom je een kind NODIG hebt: - om te trouwen / het ouderlijk huis sneller te verlaten - om iemand (moeder, echtgenoot) een plezier te doen en hem zelfs naar hem te vernoemen - om aan anderen/jezelf te bewijzen dat je net als iedereen bent anders en kan bevallen - "het wordt tijd", tijd die niet kan wachten - om het gezin te redden / voor een echtgenoot die een jongen wil - om iets in het leven te veranderen (bijvoorbeeld een baan achterlaten die je niet leuk vindt, verander van beroep) - om niet alleen gelaten te worden: "Geen echtgenoot, ik zal tenminste een kind baren enz." Dat wil zeggen, een kind als een middel🔹om zijn waarde aan de samenleving te bewijzen🔹van eenzaamheid🔸zelfbevestiging🔹het bereiken van zijn doelen🔸manipulatie. Het kind heeft door de moeder al de rol van haar redder toegewezen uit situaties waar ze niet mee om kon gaan Natuurlijk gaat dit misschien niet over jou, maar dat is alles. Nou... Het is erg moeilijk om jezelf zulke redenen toe te geven voor de verschijning van kinderen in je leven. Dit is geen zin. Maar toegeven, jezelf zien, opent de weg naar bewustzijn, nieuwe acties en relaties met het kind. Ik zal niet origineel zijn als ik zeg dat ouders voor een kind jonger dan 5 jaar gewoon als Goden zijn. Hij is volledig afhankelijk van hen en alles wat volwassenen zeggen is de waarheid voor een kind. En het kind is ook bereid zichzelf op te offeren, zodat de ouder (meestal de moeder) zich goed voelt. Wat gebeurt er als een moeder woede, irritatie, wrok en ontevredenheid in bedwang houdt? Haar interne spanning groeit. Omdat emoties energie zijn, en omdat ze in jou zijn ontstaan, moet deze worden verwerkt en een uitweg vinden. Zeer vergelijkbaar met het thema met eten. Aten - verteren - afval verwijderen. Of ze weigerden te eten, of ze aten, maar er ging iets mis. In dit geval zal het lichaam zelf een manier vinden om er snel vanaf te komen. Het is moeilijker met emoties. Het verlangen om ze onder controle te houden, om goede en ingetogen ouders te zijn die zichzelf geen negatieve emoties toestaan ​​en zichzelf tot het laatste moment beheersen. Maar het is onmogelijk om ze lange tijd in bedwang te houden. En vaak wordt de laatste druppel toegevoegd door je geliefde kind. Beste moeders en vaders, zo helpt het kind je van de spanning af die ontstaat door ingehouden emoties! - Je vraagt ​​dit omdat een gezin één systeem is. Dit zijn communicerende energievaten. Eén veld. En zodat mama of papa niet in kleine stukjes worden gescheurd, gedraagt ​​​​het kind zich slecht, wat je inzinking veroorzaakt. Na een inzinking is er immers altijd een stilte en komt het ‘systeem’ in balans. Hier wordt het kind gebruikt als middel om het gezinssysteem in evenwicht te brengen. En als middel om stress te verlichten. Wanneer ouders niet meer samen zijn, maar de relatie nog niet is opgelost, blijven er na de scheiding veel klachten en grieven bestaan. De moeder kan niet alles tegen de vader zeggen, haar pijn weggooien, maar het kind is dichtbij en hij maakt deel uit van de vader. En claims tegen een kind gaan vaak gepaard met claims tegen een echtgenoot of zichzelf. Uitbarstingen bij kinderen veroorzaken schuldgevoelens en ontevredenheid over zichzelf, waarbij ouders vaak niet weten wat ze moeten doen. Een specialist zal helpen de verbanden te leggen en de vicieuze cirkel te doorbreken. Zorg ervoor dat u en uw kind geen stress krijgen, maar neem contact op met een psycholoog.