Algemene richtlijnen voor het helpen van anderen die worstelen met eenzaamheid. Concentreer u op quality time in plaats van op activiteiten. Stel dat u een ouder wordende ouder heeft die bijzonder eenzaam is en die u wilt helpen. Je besluit dus dat je ze regelmatig gaat bellen. In plaats van aan te nemen dat je gesprekken een soort missie zijn waarbij het jouw taak is om A) erachter te komen waarom ze eenzaam zijn en B) manieren te bedenken om ze te helpen minder eenzaam te zijn, concentreer je je er in plaats daarvan op om bij hen aanwezig te zijn. Je hoeft niet over iets specifieks te praten of zelfs maar bijzonder ‘behulpzaam’ te zijn. Vaak is het simpelweg het meest waardevolle wat je kunt doen om er te zijn voor iemand die eenzaam is. Mijn ervaring is dat kleine, voortdurende verbindingen gunstiger zijn voor mensen dan grote, intermitterende verbindingen. Als je bijvoorbeeld een vriend hebt waarvan je weet dat hij echt met eenzaamheid worstelt, is het mogelijk dat één keer per dag vijf minuten aan de telefoon praten veel gunstiger voor hem/haar is dan één of twee gesprekken van een uur per maand. Dit is vooral zo. Wees in de beginfase open over uw gevoelens voor hen. Dit is een van die dingen die we waarschijnlijk allemaal weten, maar die echt een herinnering nodig hebben. Zelfs als iemand die technisch gezien vrijgezel is, weet dat je om hem of haar geeft, voelt hij dat misschien niet. Dit betekent dat een van de nuttigste dingen die je kunt doen is om openlijk je gevoelens voor deze persoon kenbaar te maken: zeg dat ik van je hou; herinner hen eraan wat u werkelijk aan hen waardeert; Vertel hen specifiek hoe uw relatie belangrijk of betekenisvol voor u was. De andere reden dat dit erg belangrijk is, is dat het hen modelleert en veilig maakt om zich zo te gedragen. Veel eenzame mensen aarzelen om emoties te tonen (zelfs als ze weten dat ze dat wel zouden moeten doen). Door dit te doen, kunt u een signaal naar hen sturen dat dit in orde is, en daarom zal het voor hen iets gemakkelijker zijn om dit voorbeeld te volgen. Als iemand om wie je geeft al lange tijd met eenzaamheid worstelt, is het onwaarschijnlijk dat dit van de ene op de andere dag zal veranderen. Denk eens na over hoe een bloem groeit: nadat het zaadje is geplant, lijkt er weken of maanden niets te gebeuren. Maar dan komt het plotseling op. Natuurlijk is het niet echt plotseling: er gebeurde iets, je kon het gewoon niet zien. Hetzelfde kan gebeuren als je eenzame mensen probeert te steunen: het lijkt misschien alsof ze het niet waarderen of er geen enkele moeite voor doen, maar in werkelijkheid kan het zijn dat er meer beweging gaande is dan je kunt zien en dat je gewoon geduld moeten hebben. Aan de andere kant wil je niet opdringerig of agressief zijn, dus probeer dat evenwicht in gedachten te houden. Zorg ervoor dat ze zich eerst op hun gemak voelen. Een grote fout die mensen maken als ze de eenzame mensen in hun leven proberen te helpen, is dat ze hen simpelweg proberen te dwingen iets te doen waarvan ze denken dat het goed voor hen zal zijn. Maar het punt is: ze hebben misschien eerst een opwarmperiode nodig. Laten we bijvoorbeeld zeggen dat je een vriend hebt die erg eenzaam is geweest en je wilt proberen hem ervan te overtuigen weer het basketbalveld op te gaan, omdat je weet hoe leuk hij het vond om basketbal te spelen. Nou, in plaats van te proberen ze ervan te overtuigen om na een paar jaar te gaan basketballen, kun je ze eerst uitnodigen om een ​​paar keer samen met jou basketbal te kijken op tv. Dan spelen jullie misschien gewoon een tijdje alleen samen. En pas daarna stel je het idee voor om terug te keren naar games. Met andere woorden: de meeste mensen zullen eenzaamheid moeten verlichten, en er niet alleen aan moeten ontsnappen. Bedankt voor het lezen! Vraag een adviesgesprek aan op de B17-website en bezoek onze website https://manylova.rf/Phone: +79221955183 Ik help u graag verder