In elke persoon zit een criticus, met als enige verschil dat hij zich met iemand bemoeit en, integendeel, iemand helpt. Wat moet je doen als je innerlijke criticus alle toegestane grenzen heeft overschreden en zich met je leven bemoeit, terwijl hij voortdurend brandt van moraliserende lessen voor al je daden? Het beste wat je in deze situatie kunt doen, is er vanaf komen. Voor dit doel is er een vrij eenvoudige en gemakkelijk te gebruiken techniek voor kunsttherapie. 1. Neem een ​​stuk papier en een pen. 2. Schrijf op een vel papier alle verwijten en beschuldigingen die je vaak in jezelf hoort. Wij gebruiken ‘u’ alsof u in de tweede persoon bent. Bijvoorbeeld: - Je bent dik - Je bent dom - Niemand heeft je nodig - Je zult nooit een fatsoenlijke baan vinden, enz. 3. Leg het vel papier voor je neer en lees het nog eens aandachtig door. Luister tegelijkertijd naar je lichaam, waar het reageert. 4. Pak nu de pen weer, schakel hem over naar de andere hand (als je met rechts schrijft, schrijf je nu met links, en omgekeerd) en schrijf het antwoord op. Schrijf alsof een volslagen vreemde je dit vertelt. Ja, u zult zich erg ongemakkelijk voelen bij het schrijven en uw kalligrafie kan eronder lijden - het maakt niet uit. Het belangrijkste is om dit bedrijf niet halverwege op te geven. 5. Nadat je hebt gereageerd op alle aanvallen van je innerlijke criticus, leg je de pen neer en lees je opnieuw, maar deze keer hardop. Waarom werkt deze techniek? Want als we iets doen op een manier die voor ons ongebruikelijk is, en in dit geval het opschrijven van een antwoord met onze niet-dominante hand, worden onze hersenen gedwongen nieuwe neurale verbindingen te initiëren en te vormen. Ze helpen onze nieuwe werkelijkheid vorm te geven, waardoor oude neurale verbindingen naar de achtergrond verdwijnen en geleidelijk verdwijnen. Maar je moet natuurlijk niet meteen resultaat verwachten. Je hebt te lang onder de heerschappij van je innerlijke criticus geleefd. Het kan daarom zijn dat je vaker dan eens naar deze techniek moet terugkeren om je gevoel van eigenwaarde te vergroten en meer zelfvertrouwen te krijgen. Waarom zou ik ooit van mijn innerlijke criticus afkomen? Heel vaak komt de innerlijke criticus naar ons toe terwijl we het helemaal niet verwachten, waardoor we de juiste keuze niet kunnen maken. Er kwam bijvoorbeeld een hele goede baan op je pad, maar in plaats van van dit aanbod gebruik te maken, weiger je. Omdat iemand binnenin je voortdurend toefluistert: “Waarom proberen, het lukt toch niet.” Je mist de kans door jezelf niet eens de kans te geven om het te proberen. Door uw innerlijke criticus weg te nemen, of op zijn minst te dempen, kunt u nuchter uw sterke punten beoordelen en op een evenwichtige en tijdige manier beslissingen nemen. Ik wens dat je altijd in harmonie leeft met jezelf en je innerlijke criticus.