Graag wil ik mijn praktijkcase met je delen, die nogmaals bewijst hoe belangrijk het is om je dromen tot in het kleinste detail te visualiseren. Hoe moeilijk is het voor een persoon om simpelweg te stoppen in de drukte van zijn leven en eindeloze interacties met mensen en zich zijn toekomst voor te stellen. Ga gewoon zitten, of beter nog, ga liggen, neem een ​​comfortabele houding aan, wees alleen met jezelf en droom. En als je dan ook nog eens op minimaal een stuk landschapspapier zet wat je je voorstelt en het zo ophangt dat er elke dag minstens een glimp van opvalt, is het gewoon WOW! Zelfs VOILA! Deze wens zal zeker snel in vervulling gaan! Maar of je ermee overweg kunt of ervoor zorgt dat het bij je blijft... dat is de vraag. Maar dat is een ander verhaal. Ondertussen deel ik mijn recente casus uit de praktijk. De naam is uiteraard fictief. Toestemming om te publiceren werd verkregen van de cliënt Masha, 26 jaar oud, met het verzoek haar gemoedstoestand te verzachten en haar te helpen uitzoeken hoe ze verder moest leven. Toen ze aankwam, vroeg ik: “Wat bracht haar bij mij”, begon ze haar verhaal van veraf. Twee jaar geleden stierf haar moeder en bleef ze alleen achter. Enige tijd later stierf een tante die een minderjarige zoon had, die in hechtenis werd genomen door de zus van zijn moeder, de derde zus, die bij zijn grootmoeder woonde. Masha woonde alleen, maar na enige tijd benaderde haar neef haar met het verzoek om voogdij over hem te verkrijgen en vroeg om bij haar te komen wonen. Ze stemde toe, en ze begonnen samen te leven en alles was in orde. De tijd verstrijkt en hij doet hetzelfde met Masha en keert terug naar zijn tante en grootmoeder. En nu wordt Masha niet opgenomen in dat gezin, waardoor ze helemaal alleen blijft en lijdt aan eenzaamheid. Allereerst heb ik aandachtig naar haar hele verhaal geluisterd, waarbij ik empathische en ergens actieve luistertechnieken gebruikte. Dat was al psychotherapeutisch, aangezien ze huilde en daardoor negatieve emoties wegwerkte. Het lot is niet gemakkelijk, zoals velen van ons. Vervolgens stelde ze een hypothese voor over wat ze hoorde en uitte ze aan de cliënt: - Heb ik het goed begrepen, je lijdt aan eenzaamheid en dat je familieleden niet met je communiceren? Maar ook omdat ik geen vriend heb en het voor mij moeilijk is om relaties met mannen op te bouwen. Ze verlaten me, ik ben te obsessief in relaties. Wil je dat een man de hele tijd bij je is? - Ja, dat bestaat innerlijke kind, helpt je je hulpbronnen te vinden en de verantwoordelijkheid voor je leven over te dragen. Bepaal de doelen van de cliënt en de manieren om deze te bereiken. Stabiliseer uw emotionele toestand. Ik begon onmiddellijk met corrigerende maatregelen – op zoek naar middelen om de situatie te veranderen. En help haar vanaf de andere kant te kijken. Zoek om zo te zeggen naar de voordelen die ze heeft gedevalueerd en niet heeft opgemerkt. Zodat ze zou beseffen dat niet alles zo slecht is in haar leven. Ze kwamen erachter dat ze een eigen appartement, auto en bankrekening heeft, en een baan heeft. Het blijkt dat er een hond is met wie je kunt wandelen en ervan kunt genieten. Ik vroeg haar zich voor te stellen wat als ze dit allemaal niet had. Hoe zou ze zich voelen? Ze dacht erover na en besefte dat het goed was dat ze dit allemaal had. En dit geeft haar ook een hulpmiddel. Ze stelde voor dat ze zou proberen 'niet op een gesloten deur te kloppen' (dit gaat over familieleden die haar niet willen zien en haar niet accepteren), omdat dergelijk gedrag geen positieve resultaten opleverde, maar brengt haar alleen maar pijn en teleurstelling. Ik vroeg of ik haar goed begreep. Bevestiging ontvangen. Je moet dus het tegenovergestelde gedrag proberen en kijken wat er gebeurt. Ze bood aan om zich op haar leven te concentreren en het op te bouwen. Ze vroeg wat ze na het werk kon doen dat haar plezier en positieve emoties zou opleveren en vond een paar opties waar ze over zou nadenken. Ik deed een oefening met haar: 'Glimlach'. wat ontspant en de bron vult. En het werd tijd om ons consult te beëindigen. Aan het einde vroeg ik hoe ze zich nu voelde. Masha voelde zich veel beter en we spraken af ​​elkaar morgen te ontmoeten en nog wat werk te doen. Ook zij heeft een besluit genomen!