Onlangs publiceerde ik het boek “Hoe schrijf je een sprookje over een gelukkig leven.” Een klein deel ervan was gewijd aan een zeer belangrijke kwestie. Het hoofdstuk heet ‘Accepteer, begrijp en vergeef.’ Wat houdt jou en mij tegen om het bovenstaande te doen? Illustratie uit mijn boek, gemaakt door mijn dochter. Aan de hand van het voorbeeld uit de animatieserie "Avatar: The Last Airbender" zal ik het acceptatieproces duidelijk laten zien. Als je dit mooie en diepgaande Nickelodeon-product nog niet hebt gezien, sorry voor de spoilers. Een fictieve wereld waarin de "Vuurnatie een oorlog begon", waarbij alle luchtstuurders werden vernietigd en aarde- en waterstuurders tot slaaf werden gemaakt. Alleen een jongen van 11 jaar oud – de concentratie van alle elementen, oorspronkelijk een monnik uit de luchtmensen – kan de oorlog stoppen. En in een van de afleveringen komt hij terecht bij een goeroe die hem acceptatie leert. Van chakra tot chakra, van lichaam tot lichaam (in yoga zijn er 7 ‘lichamen’ bij de mens), ze bewandelen het pad van kennis en vergeving en openen de weg voor de energie van de schepping. De jonge tovenaar-monnik ondergaat zuivering, maar... Hij weigert aardse gehechtheden op te geven (de mogelijkheid om zijn eigen gezin te stichten). Je kunt zelf zien hoe dit sprookje eindigt, maar ik stel voor om verder te gaan met het accepteren van je verleden. Persoonlijke geschiedenis heeft je tenslotte gevormd, wat het ook is. Wat uit het verleden de creatieve energie van je gelukkige toekomst blokkeert: - schuldgevoelens jegens jezelf (zelfkritiek en zelfverwijt); zelfmedelijden en/of wrok voor iets of iemand als een weg naar moedeloosheid. Hier ben ik een beetje verwijderd van de visie van zelfacceptatie door chakra's, zoals in de hierboven genoemde cartoon. We leven tenslotte in een seculiere staat en de mindfulness die ik beoefen is een niet-religieuze training. Maar op de een of andere manier voorkomen deze blokkades dat iemand zichzelf accepteert. Bent u het eens? Staat u mij toe in detail stil te staan ​​bij een dergelijk genoemd obstakel als ‘medelijden + wrok’. Alles bij elkaar genomen komen ze neer op moedeloosheid. Waarom is moedeloosheid gevaarlijk en voor wie is dit typerend? Trotse mensen zijn eraan gewend vreemden, omstandigheden en hogere machten de schuld te geven van alle problemen en mislukkingen. Zo iemand zoekt de oorzaken van problemen niet bij zichzelf, maar alleen bij de buitenkant. Hij zinkt steeds dieper weg in de wanhoop, omdat hij oplossingen voor problemen verwacht van de wereld om hem heen, van God. De neerslachtige vraagt: “Waarom ik? Wat heb ik gedaan om dit te verdienen? Maar zoekt hij naar wormgaten in zichzelf? Nee. Er zijn veel methoden om moedeloosheid te verwerken en om te zetten in een hulpbron. Psychologen die verschillende benaderingen beoefenen, zien verschillende oplossingen. Als mindfulnesspsycholoog moedig ik cliënten zeker aan om contemplatieve praktijken in de therapie te integreren. In een interview met Forbes magazine* zei Jaggi Vasudev, een beroemde Indiase yogi, coach bij grote bedrijven en Ivy League-universiteiten, die trainingen voor Sberbank-medewerkers leidt (op persoonlijke uitnodiging van de Duitse Gref), training voor Google-medewerkers: “Ik geef les mensen die De buitenwereld kan de stimulans of de trigger zijn, maar alles wat je voelt gebeurt van binnen. Geluk en lijden, plezier en verdriet - dit alles zit in jou. Als je wilt dat er dingen om je heen gebeuren, moet je je innerlijke mechanisme aanpassen.” Laat ik het samenvatten: “Accepteer, begrijp en vergeef.” *https://yandex.ru/turbo/s/forbes.ru/forbeslife/366319-biznes-guru-chemu-yogin-i-mistik-sadhguru-uchit-grefa-i-google