Fragment uit het boek “7-7. Zielenmatrix. Psychotherapie van emotioneel trauma met behulp van de lege stoelmethode.” Auteur: Klein Valentina. Alle namen en nummers zijn veranderd “... DEEL VIERENTWINTIG Stoelen nr. 23. Hoe angst voor slapeloosheid wegnemen? Als de psycholoog zelf in de stoel van de cliënt zit. Tegen het einde van het boek probeer ik cliëntcasussen te beschrijven met niet-traditionele opties voor het gebruik van de lege stoelmethode. Die situaties waarin alles volgens het gebruikelijke algoritme verloopt, bevinden zich in het begin. Een van de opties om deze techniek te gebruiken is wanneer de psycholoog zelf op de stoel van de cliënt zit en naar zijn leven kijkt door zijn eigen ogen, maar met zijn eigen bewustzijn klinkt waarschijnlijk verwarrend. Laten we dus, zoals gewoonlijk, eens kijken aan de hand van een voorbeeld. Laten we terugkeren naar de allereerste cliënt die in dit boek wordt beschreven, Tamara, 34 jaar oud, twee zonen, getrouwd, huisvrouw. We wonen met zijn vieren samen. Er is een oudere broer. Beide ouders leven nog. Bijeenkomst nr. 27 Tamara: Valentin, om de een of andere reden begon ik de afgelopen maand slecht te slapen. En dit is voor mij heel vreemd. Het lijkt erop dat ik geen acute ervaringen meer heb. Ik leid een rustig, stabiel leven. Maar elke keer kan ik pas om twee of drie uur in de ochtend slapen. Ik ben bang dat dit misschien abnormaal is? Het lichaam heeft geen tijd om te rusten, en 's ochtends moet je weer twee kinderen meenemen naar lessen en andere klusjes. En ik begrijp niet waarom. Misschien merk ik iets niet aan mezelf? Ik heb vanuit verschillende invalshoeken verschillende vragen gesteld om mogelijke verborgen ervaringen te identificeren. Maar alles is voorbij. Tijdens de afgelopen 27 bijeenkomsten zijn we erin geslaagd de meest urgente pijnpunten op één lijn te brengen: relaties met mijn moeder, met mijn broer, de angst om mijn man te verliezen, de angst om ziek te worden, het verliezen van kinderen, het gevoel van eigenwaarde over het uiterlijk, het voorkomen van twee geplande ontmoetingen. gynaecologische operaties hebben het psychologische trauma van abortus en gemiste abortus genezen. Valentina: Tamar, ik weet het nu niet meer en begrijp de redenen voor je slapeloosheid nog niet. Laten we dit nu proberen te doen. Laat mij nu tijdens de slapeloosheid mentaal op uw stoel zitten en voelen wat er op dit moment precies met u gebeurt. Hoe kijk je hiernaar? Tamara sprong op van haar stoel en gaf mij haar plaats. Ik begon te glimlachen. Valentina: Nee, Tamar, je hoeft nergens op te staan. Jouw toestemming is voldoende – en ik “kom” bij je zitten, in mijn stoel.” Ik haalde diep adem en zei: “Ik ben nu Tamara, thuis, ‘s nachts kan ik niet slapen.” En ze begon naar haar gevoelens te luisteren, begon zowel vragen als antwoorden hardop te zeggen op Tamara's stoel: hoe voel ik me 's nachts? Ja, ik voel me geweldig! Ben ik ergens bang voor? Nee, kalmeer. Misschien ben ik boos? Nee. Ik heb nu zo'n buzz. Het lijkt mij dat het 's nachts was, toen iedereen in slaap viel, dat het zo stil en kalm werd, goed. Het is alsof ik zelfs maar diep begin te ademen. Het was alsof de kamer nog groter leek. De ruimte leek groter te worden. Ik ben nu zo vrij! Luister, Tamar, ik zie niets waardoor je je tijdens slapeloosheid angstig, verdrietig, slecht of iets dergelijks zou voelen... Hoe vind je het om dit te horen? Klinkt mijn beschrijving als wat je echt voelt als je 's nachts niet slaapt? Tamara: Valentina, ja, je hebt gelijk. Nu ik dit allemaal van buitenaf hoorde, werd mij alles duidelijk. Ik geniet gewoon van de stilte en de eenzaamheid 's nachts. Met mijn kleine kinderen heb ik hier al 5 jaar zo'n totaal tekort aan, dat alleen zitten voor mij eigenlijk gewoon een cadeautje is. Beter dan winkelen, bloemen en gouden ringen. Je hebt mijn toestand correct beschreven: uitbreiding van de ruimte. Ik merkte ook dat het licht in de kamer helderder leek te worden. En toen stelde ik mezelf de vraag: hoe is het mogelijk, de lampen lijken hetzelfde te zijn, maar om de een of andere reden lijkt de kamer helderder. Dit was voor mij onbegrijpelijk. Het blijkt dat ik 's nachts eigenlijk alleen maar high word, maar ik twijfelde: klopt dit? In de boeken schrijven ze immers dat het lichaam voldoende slaap nodig heeft, dat als je 8 uur niet slaapt, het op de een of andere manier niet goed is Valentina: ik hoor je. Het blijkt dat je geen last had van slapeloosheid, maar van angst voor slapeloosheid. Dat wil zeggen, slapeloosheid was niet de te gezouten griesmeelpap van gisteren, maar smakelijk.