I'm not a robot

CAPTCHA

Privacy - Terms

reCAPTCHA v4
Link



















Original text

Van de auteur: Ik heb dit materiaal op internet gevonden en het leek niet alleen interessant, maar kan ook nuttig zijn voor iedereen die zich verzet tegen de juistheid van de regels die ooit zijn vastgesteld voor iedereen die tijdens het leven een schuldgevoel voelt, als een vis in het water in chaos. In mijn leven heb ik aandacht besteed aan twee tegengestelde trends: 1. als ik bezig ben met het creatieve proces en zoeken, verdwijnt de orde in mijn huis, smelt als een zomermist))2. maar het wordt levensreddend als ik op een dood spoor zit: ik kan geen beslissing nemen, ik begrijp de situatie niet. In dit geval is het de moeite waard om een ​​nieuwe orde te scheppen in kasten, boekenplanken en verlichting in de innerlijke ruimte. 'Om de regels te vergeten en in je creatieve wanorde te leven, heb je moed nodig.' tafel betekent een puinhoop in je hoofd, wat betekent dan een lege tafel?” Einstein A. We leven in een zeer voorspelbare wereld met patronen. Bijna alles wat erin zit, is netjes verpakt en georganiseerd. De samenleving streeft er voortdurend naar om in alles en overal tegen elke prijs de orde te handhaven. Maar dit alles is niets meer dan een illusie. Ons zijn oppervlakkige ideeën over symmetrie geleerd. Het leven is in feite onvoorspelbaar en chaotisch, ook al lijkt het ons dat als alles “ organiseren”, dan zal het veel beter zijn. Maar in werkelijkheid is het andersom. Je denkt bijvoorbeeld dat je nog een paar broeken moet kopen om ‘voor altijd’ genoeg te hebben. Je koopt meer. En dan blijkt dat alle spullen niet meer in de kast passen. En hij is eenvoudigweg gedoemd tot chaos. Dus nadat je op de ene plek 'orde' hebt gecreëerd, creëer je deze onmiddellijk op een andere plek. Je besluit alle onnodige dingen in de prullenbak te gooien. Er lijkt thuis “orde” te zijn, maar de wereld als geheel is vuiler geworden. Dit is wat natuurkundige Adam Frank hierover zegt: Dit is een wet van de natuurkunde. De harde waarheid van het leven is dat het universum zelf chaos is. Hoe kun je thuis of in je leven orde op zaken stellen als dit in strijd is met de aard van het universum? Hoezeer we ook proberen ons leven op orde te houden en ons huis netjes te houden, niets werkt. Hier en daar is het altijd een rommeltje. Wat te doen? Zeg ja tegen de chaotische aard van deze wereld. Accepteer. Mensen die altijd een rommelig huis hebben, worden gestigmatiseerd. Voor de mensen om hen heen lijken ze apathisch en leiden ze een ‘verkeerd’ leven. Maar dit is gewoon niet waar! Ongeorganiseerde mensen zijn beter dan alle anderen. Al was het maar omdat ze niet toestaan ​​dat de valse illusie van orde hun dagelijkse routine dicteert. Jim Morrison sprak goed over dit onderwerp: ik ben geïnteresseerd in rebellie, in chaos, in chaos. Het lijkt mij dat dit de weg naar vrijheid is. Dit betekent niet dat elk aspect van je leven in chaos moet worden gestort. Georganiseerd zijn is soms belangrijk en zelfs nuttig. Maar je hebt niet het recht om te oordelen over mensen die in wanorde leven. Geloof me: orde wordt enorm overschat. Mensen die thuis voortdurend rommelen, zijn niet lui. Ze zijn creatief en moedig. Gezond verstand vertelt ons dat reinheid de sleutel is tot efficiëntie en productiviteit, maar dit is niet waar. : Rommel is niet noodzakelijkerwijs een teken van lukraak. Aan een tafel waarop alles verspreid ligt, kun je efficiënter werken dan aan een schone tafel. Als iemands bureau een puinhoop is, betekent dat niet dat hij het slecht doet. Dit betekent dat het zo goed werkt dat het simpelweg geen tijd heeft om op te ruimen. Met andere woorden: rommel kan eerder een teken zijn van efficiëntie dan van onzorgvuldigheid hebben de neiging om dingen willekeurig rond te gooien en het verzamelen van afval zijn eigenlijk creatiever dan alle anderen. Als onderdeel van dit wetenschappelijke werk voerde Vohs een interessant experiment uit. Ze verdeelde 48 vrijwilligers in twee groepen en vroeg hen creatieve manieren te bedenken om een ​​pingpongbal te gebruiken. De ene helft van de deelnemers aan het experiment werd in een schone, opgeruimde kamer geplaatst, de anderen daarin