“Ik heb onlangs een hevig conflict gehad met mijn man. Hij liep met zijn zesjarige dochtertje op de nieuwe speeltuin. De dochter ging op de schommel zitten en voordat ze tijd had om te gaan rollen, kwamen de jongens en hun moeders aanrennen en begonnen het meisje weg te drijven: 'Nou, geef het maar aan ons, nou, dat is genoeg.' hen: "Je bent hier niet de enige, geef het aan hen." Het meisje rende weg en begon te huilen. De mate van mijn wrok en woede jegens mijn man was buitensporig. Ik kon niet begrijpen waarom je goed moet zijn voor vreemden, uiteraard ten koste van je kind, kortom, ze kregen ruzie.” Er zijn verschillende thema's in dit verhaal: Het thema van het opbouwen van het vertrouwen van kinderen in hun ouders. Het is belangrijk dat een kind gelooft dat zijn ouders aan zijn kant staan. Het onderwerp van het aanleren van culturele vaardigheden aan kinderen. Het onderwerp van autonomie tussen ouder en kind, die verschillende gevoelens en verlangens kunnen hebben. En dit is normaal. Het onderwerp relaties tussen echtgenoten is begrijpelijk. De wens van een ouder om de verwachte publieke veroordeling en schaamte van een 'ongemanierd' kind te vermijden. Schaamte is het meest ondraaglijke gevoel, dus de ouder maakt het kind zelf te schande en laat de vrije loop. Wat het kind heeft geleerd: dat de fysiek sterke wint in een ruzie, dat vreemden belangrijker zijn voor een ouder, dat je niet kunt vertrouwen. Papa, dat het volgen van je verlangens slecht is. Welke oplossing kan in deze situatie goed genoeg zijn? Een zesjarig kind heeft een hulpmiddel, want er is misschien geen oplossing. Hoewel je het bijvoorbeeld kunt proberen, legt vader aan de kinderen uit: "Mijn dochter beslist wanneer ze de schommel moet loslaten." Een volwassene kan helpen door tijdslimieten te stellen, elk kind schommelt bijvoorbeeld 3-5 minuten. Zo'n beslissing is meestal voor iedereen geschikt en dient voor een zesjarig kind als voorbeeld van hoe dergelijke geschillen worden opgelost. Welke ervaring had de man nadat hij met zijn vrouw had gesproken? Dat een emotioneel geladen persoon een ruzie wint, dat een kind belangrijker is voor een vrouw, dat een kind en een vrouw niet te vertrouwen zijn, dat het volgen van je gevoelens slecht is kan in deze situatie goed genoeg zijn? De eerste reactie is meestal spontaan. En je kunt er niets aan doen. Vind tijd om de situatie later te bespreken, wanneer de zaken wat gekalmeerd zijn. Geef uitdrukking aan de onbewuste gevoelens en verlangens van een volwassene: "Het lijkt erop dat je zelf boos was omdat je geen goede oplossing hebt gevonden." “Niemand heeft ons geleerd ouders te zijn. Iedereen kan fouten maken.” “Ik hou van je. Samen zullen we een oplossing vinden voor dergelijke situaties. Niemand hoeft een perfecte ouder te zijn, en fouten maken deel uit van het ouderschapsproces. Een belangrijk ding in de relatie met kinderen is het toegeven van je fouten en het aanbieden van excuses dichter bij elkaar. Dit laat kinderen zien wat en hoe ze moeten zeggen als ze een ander hebben beledigd. Nog een voorbeeld van een situatie waarin een kind de bescherming van een ouder nodig heeft https://www.b17.ru/blog/4_moms.12/