I'm not a robot

CAPTCHA

Privacy - Terms

reCAPTCHA v4
Link



















Original text

De mens is een sociaal wezen en daarom is het vanaf de eerste levensdagen gebruikelijk dat hij relaties zoekt. Als baby bouwt hij relaties op met deelobjecten, zoals de borst van zijn moeder. Hij heeft niet alleen voeding nodig om te overleven, maar ook om het eerste emotionele contact op te bouwen. De kwaliteit van al zijn toekomstige relaties hangt grotendeels af van hoe hij zal zijn. In het eerste levensjaar wordt de basis van de persoonlijkheid gevormd, op vijfjarige leeftijd wordt de ruggengraat gevormd en in de adolescentie worden normale of pathologische ontwikkeling duidelijk. Problemen tijdens de borstvoeding, zoals verlies van melk, agressie van de moeder of baby , terugtrekking, geef de eerste overtredingen in de emotionele dialoog aan. Hun beslissing wordt vergemakkelijkt doordat de moeder diep over haar kind kan nadenken. Zijn psyche zal zich alleen beginnen te ontwikkelen als er een object is waarin hij zijn angsten, tederheid en woede kan investeren. Het is de taak van de moeder om zo’n object te worden, om de gevoelens van het kind te accepteren en te verwerken, zelfs als ze die niet echt leuk vindt. Hierdoor kan het kind een stabiele, gezonde gehechtheid ontwikkelen, de moeder en andere mensen vertrouwen en zich op zijn gemak voelen in relaties. Narcistische, depressieve en borderline-moeders zijn vaak ongevoelig voor de emotionele behoeften van het kind, wijzen hem af en proberen dood van hem te houden. , reageren op agressie met agressie, etc. d. Hun eigen hulpbronnen zijn niet voldoende om een ​​betrouwbare gehechtheidsfiguur te worden. Dit leidt tot een schending van het hechtingspatroon van het kind en talrijke problemen in zijn volwassen relaties. Hechtingsstoornissen zijn onderverdeeld in 4 typen: - Ambivalente gehechtheid, wanneer een persoon overweldigd wordt door twee tegengestelde gevoelens jegens één object: liefde en haat. Tegelijkertijd staat het kind in emotioneel contact met de moeder, noch worden tedere gevoelens noch woede onderdrukt. Dit is een van de gemakkelijkste overtredingen. Op volwassen leeftijd hebben de dragers een grote kans om een ​​relatie aan te gaan. - Vermijdende gehechtheid leidt ertoe dat het kind elke vertrouwensrelatie begint te vermijden, teruggetrokken en somber wordt. Naarmate hij ouder wordt, stapelt hij negatieve ervaringen op en neemt het verlangen om een ​​emotionele band met andere mensen te vormen af. Zulke mensen zijn vaak eenzaam. Als ze een relatie hebben, doen ze er bewust of onbewust alles aan om deze te vernietigen en terug te keren naar een ‘veilige’ eenzaamheid. Bij andere mensen veroorzaakt dit irritatie en een verlangen om afstand te nemen. Kinderen met een angstige gehechtheid werden vaak in de steek gelaten of verwaarloosd. Als volwassenen kiezen ze onbewust degenen die hen in de steek zullen laten. Het kinderverhaal wordt herhaald in een nieuwe editie. Ze kunnen geen relaties verdragen zonder aanvallen en devaluatie. In contact met hen kan zelfs een emotioneel warm persoon een misbruiker worden. Relaties zijn gebaseerd op het sadomasochistische principe, anders vallen ze uiteen. Het ontstaat wanneer een kind openlijk een hekel heeft en emotioneel en/of fysiek geweld tegen hem wordt toegestaan. Als volwassene weigert zo’n kind liefde en idealiseert macht en kracht in relaties. Hij streeft er niet naar om geliefd te worden, het belangrijkste is om gevreesd te worden. Relaties worden opgebouwd op basis van onderdrukking en controle. Dergelijke stoornissen zijn doorgaans onomkeerbaar. Vermijdende, angstige of ongeorganiseerde gehechtheden kunnen vaak kenmerkend zijn voor borderline- en narcistische persoonlijkheidsstructuren. De relaties van zulke mensen zijn buitengewoon problematisch. Ze onderscheiden zich door: - ​​De wens om relaties op te bouwen, niet met integrale individuen, maar met menselijke functies of fantasieobjecten. Dat wil zeggen, een persoon probeert niet eens de ware kwaliteiten en ambities van een partner te achterhalen, maar ziet in hem zijn fictieve ideaal of waardeert hem uitsluitend vanwege de voordelen die hij kan bieden. Hierdoor krijgt de relatie een consumentenkarakter,