“Ik”, een MAN, besefte hoe beperkt mijn capaciteiten en capaciteiten zijn. Hoe vaak heb ik geprobeerd indruk op mezelf te maken, ergens te zijn en iets speciaals te creëren, maar elke keer als ik ontmoet onderweg 'reuzen', die me proberen tegen te houden. Hoe vaak heb ik geprobeerd mezelf en mijn houding ten opzichte van alles om me heen te veranderen, maar niet alles is zo eenvoudig. Hoe vaak heb ik geprobeerd grootsheid te bereiken en succes door in mezelf te investeren en veel geld en kennis te investeren, en dat is allemaal evenveel, ik heb niet veel bereikt. De wereld om me heen lijkt zo groot, die mijn persoonlijkheid probeert te absorberen en te breken: de de stem van de tijd, die me altijd aan mijn leeftijd en jaren doet denken, de stem van mijn ‘ik’, die erop aandringt, over mijn verlangens en dromen, de stem van mijn dierbaren, familie en vrienden, die me helpt om een ​​bepaalde richting te gaan manier, en soms proberen ze me halverwege tegen te houden, zonder mijn capaciteiten en capaciteiten te vertrouwen, en de stem van de samenleving en de stem van vijanden, ze spreken de een luider dan de ander, dat: "Ik zal niet slagen!", "Allemaal mijn inspanningen zijn tevergeefs!”, “Wie denk ik dat ik ben?”, op alle mogelijke manieren proberen ze mijn “ik” te onderdrukken. Alleen de stem van de rede herinnert me aan de opleiding die ik heb genoten, en legt soms gedachten en herinneringen op van mijn verleden en maakt me bang voor mijn toekomst, en ik ben zo bezorgd dat ik niet eens merk hoe mijn heden voorbijgaat. Hoe moet ik zijn of niet?! Dat is de vraag. Opgeven of doorgaan op dit moeilijke pad, het blijft natuurlijk aan mij om te beslissen. Er is zoveel dat in mezelf VERANDERD moet worden. Maar het is niet gemakkelijk. Opnieuw moet je in jezelf investeren: zowel tijd als geld, onthoud je verlangen en wees geduldig. Ik weet niet eens of het mijn moeite waard is? Maar ik wil anders leven - leven in het HEDEN! Het oude is voorbij, het nieuwe is niet gekomen, maar VANDAAG, hoe kan ik nu zijn en niets missen? Ik moet veranderen. Neem het gewoon, sta op en handel! Ik wil niet echt veranderen. Mijn hele binnenkant verzet zich hiertegen, wetende dat alles om mij heen ook veranderingen zal vereisen. Maar het leven gaat tenslotte door. Het stroomt, met mij of zonder mij. En ik wil eraan meedoen. Mijn leven ligt in mijn handen! Terwijl ik adem en leef, wil ik nog veel doen! Ik heb geen tijd om mijn tijd te verspillen aan beledigingen en verdriet, aan teleurstellingen. Ik moet in beweging komen en zien hoe alles om me heen verandert, inclusief het veranderen van 'ik'».