INFORMATIEBEVEILIGING, TIENERS EN TERRORISME. GEVAREN EN WAT IS DE WAARD OM OVER TE PRATEN? Na de bekende terroristische daad werden oplichters actiever en schreven ze tieners met aanbiedingen om nog een terroristische aanslag uit te voeren. Dergelijke informatie verscheen tenminste in de media. Waarom en wie heeft dit nodig? De vraag is buitengewoon moeilijk. Het is onwaarschijnlijk dat terroristische deelnemers op deze manier zouden worden ‘gerekruteerd’. Maar als ‘de sterren schijnen, betekent dit dat iemand het nodig heeft.’ Als ze schrijven, betekent dit dat er iets achter zit. Waarover moet je met een tiener praten en hoe? Het probleem is dat tieners meteen zullen zeggen dat ze alles begrijpen. Dat ze natuurlijk niet betrokken zullen raken bij oplichters en dat ze natuurlijk slim en slim genoeg zijn om niet betrokken te raken bij zulke dubieuze avonturen. En meestal schuiven tieners het van zich af: “Laat me met rust, ik weet alles. Ik begrijp alles.” Als tieners zeggen dat ze alles weten en begrijpen, is dat geweldig. En natuurlijk zullen de meeste tieners dit voorstel niet als aanvaardbaar beschouwen. Maar er is nog een gevaar en het is nog steeds de moeite waard om de aandacht van tieners erop te vestigen. Dit gevaar schuilt in het feit dat een tiener 'voor de lol' begint te reageren om de persoon die hem schrijft te 'trollen'. Waarvoor? Voor de lol. Een tiener begrijpt misschien heel goed dat hij het er niet mee eens zal zijn, maar zal met instemming reageren, zelfs afspreken om elkaar op een afgesproken plaats te ontmoeten, misschien zelfs besluiten om daar alleen met de jongens naartoe te gaan om plezier te hebben. kunnen zich manifesteren in de wens om te spelen en zelfs de oplichters om hun vingers te misleiden. Maar wat eigenlijk? We weten niet wie tieners schrijft met dergelijke aanbiedingen en met welk doel. Misschien zijn dit oplichters die de tiener vervolgens zullen chanteren en bedreigen, omdat hij in de dialoog ermee instemde een overtreding te begaan, instemde met een misdaad. Misschien zijn er nog meer verborgen doelen en motieven. Maar dit is in ieder geval geen spel of grap. Daarom is het belangrijk om de aandacht van tieners te vestigen op het feit dat ze niet op zulke twijfelachtige brieven mogen reageren, zelfs niet als grap. Heel vaak weten ouders niet hoe ze een tiener die ‘zelf alles weet’ over iets belangrijks moeten vertellen. Meestal bied ik deze optie aan: “Je weet natuurlijk dat…. Ik weet dat u het weet, maar dat weet u natuurlijk niet... Maar het is belangrijk dat ik dit nogmaals tegen u herhaal. Om er zeker van te zijn dat ik het je vertelde, je waarschuwde. Dit is belangrijk voor mij omdat ik een enorme piekeraar ben.” Wanneer een ouder de focus verlegt naar zichzelf, naar zijn gevoelens, naar zijn angsten, neemt de tiener informatie rustiger waar. Hij is niet langer een kleine dwaas, maar een enigszins bezorgde ouder. PS Nadat ik dit briefje had geschreven, vroeg ik mijn tienerzoon (12 jaar oud) wat hij zou doen als hij zo'n bericht zou ontvangen. Het antwoord stelde mij gerust: ‘Ik zal het lezen. Ik zal niet antwoorden. Ik zal het bericht verwijderen. Ik zal het contact verbieden.” Yulia Guseva, psycholoog.