I'm not a robot

CAPTCHA

Privacy - Terms

reCAPTCHA v4
Link



















Original text

Van de auteur: Voortbordurend op de reeks publicaties van professionals die de interactie tussen cliënt en psycholoog in psychologisch werk karakteriseren, stel ik een artikel voor van A.A. Badchen. (Mastery of psychologische counseling. / Bewerkt door A. A. Badkhen, A. M. Rodina. - St. Petersburg: Rech, 2007. - 240 pp. pp. 72-76) Ik ben er zeker van dat elke cliënt, die de overheersende stijl van de adviseur begrijpt, dit kan kies de juiste en optimaliseer daardoor uw psychologische werk en interactie met een consultant. Per definitie zijn er net zoveel individuele stijlen als er consultants zijn, en daarom heeft het geen zin om ze allemaal te beschrijven. Er zijn echter enkele stijltrends die de dynamiek van verandering in het begeleidingsproces en daarmee de effectiviteit van de adviseur kunnen beïnvloeden. Wat wordt er van mij als consultant verwacht om het meest effectief te zijn? Waar moet ik op vertrouwen bij het kiezen van mijn tactiek op een bepaald moment? Wat verwacht ik van mijn acties? Hoe evalueer ik mijn effectiviteit? Elke consultant stelt zichzelf deze of soortgelijke vragen , en iedereen weet hoe moeilijk het is om het antwoord daarop te vinden. Enerzijds benadrukken deze vragen nogmaals dat wij in ons werk zelf ons eigen instrument zijn. Aan de andere kant wijzen ze op de relatie tussen ons professionele handelen en introspectie. Ten slotte demonstreren ze aan de derde kant de relatie tussen hoe we onszelf observeren (“vanaf welke plaats” we onszelf observeren) en hoe we het doel van counseling zien. Laten we stilstaan ​​bij de laatste: het idee van de adviseur doel van counseling In principe zijn er twee typen te onderscheiden bij het oplossen van de vraag naar het doel van counseling: in het ene geval is het doel het oplossen van een specifiek probleem of situatie waarin de cliënt zich bevindt; in een ander geval verdwijnt het ‘oplossen van het probleem’ naar de achtergrond voordat de cliënt de complexiteit van de levenssituatie en de verscheidenheid aan beschikbare keuzes en alternatieven moet begrijpen. Relatief gesproken, om het te vereenvoudigen, kan de eerste benadering doelgericht worden genoemd, en de tweede - klantgericht. Op basis van bestaand onderzoek merkte E. Nevis (1990) op dat, afhankelijk van hoe de adviseur de keuze van zijn doel benadert. In het werk kunnen er twee hoofdstijlen worden onderscheiden: stijl: provoceren en ontwaken. De provocatieve stijl is gebaseerd op de overtuiging van de adviseur dat veranderingen bij de cliënt optreden als gevolg van invloeden van buitenaf en dat samenwerken met de cliënt alleen effectief kan zijn als de adviseur forceert. of dwingt iets te gebeuren. De acties van de adviseur worden hier vergeleken met duwen of zelfs slagen, waarvan de taak is om in het bewustzijn van de cliënt in te breken en hem ertoe aan te zetten te reageren, wat herstructurering en aanpassing met zich meebrengt. De ontwakende stijl is erop gericht de belangstelling van de cliënt voor wat er met hem gebeurt te wekken . Ontwaken betekent een verandering in de houding ten opzichte van wat er gebeurt teweegbrengen. Het doel in dit geval is om het bewustzijn van de cliënt wakker te maken om nieuwe vaardigheden onder de knie te krijgen, zodat hij effectiever kan zijn in een specifieke situatie en in het leven in het algemeen. De adviseur heeft hier een ontvankelijke positie. De provocerende stijl kan worden omschreven als het dwingen van de cliënt tot verandering. De ontwakende stijl stelt de cliënt daarentegen in staat zichzelf te uiten. Verdere ideeën over deze stijlen kunnen worden afgeleid uit de tabel waarin de kenmerken van de cliënt worden beschreven gedrag van de consultant afhankelijk van de door hem gekozen stijl: Tabel geciteerd door: Nevis E. Evocative and Provocative Modes of Influence in the Implementation of Change //The Gestalt Journal, Vol. VI. Nr. 2. 1983. P. 7. Voordat er conclusies worden getrokken, is het belangrijk te benadrukken dat er geen parallel bestaat tussen deze stijlen en de effectiviteit van de geboden hulp. Er moet aan worden herinnerd dat bij counseling, net als bij therapie, de intentie geen garantie is voor resultaten. Er zijn veel goed presterende consultants die in een van de bovenstaande stijlen vallen. Het gaat erom hoe goed we zijn.