Hoe vaak heb je als kind de vraag gehoord of aan je kinderen gesteld: 'Wil je een braaf meisje/jongen zijn?' Ondanks de schijnbare eenvoud begint deze vraag in veel opzichten ons leven in de toekomst te bepalen. Er zitten verschillende verborgen boodschappen in: zoals je nu bent - je bent niet goed, terwijl je een blanco bent, moet je nog een blanco worden. “Pinokkio”. Je leert de eerste en belangrijkste les van afwijzing, en als de ideeën van je ouders over 'goedheid' compromisloos in tegenspraak zijn, zul je een 'Pinokkio' met twee gezichten moeten worden (het probleem neemt sterk toe met de actieve deelname van grootouders); je loopt het risico de liefde en zorg van je ouders te verliezen door je ware ‘ik’ te volgen zonder rekening te houden met de ‘wensen’ van de ouders. Hoe kleiner het kind, des te dieper is zijn emotionele afhankelijkheid van zijn ouders en degenen die dicht bij hen staan vervang ze. Daarom is de angst om hun genegenheid te verliezen ondraaglijk voor de baby. In zo'n situatie is de kloof groter tussen het ware 'ik' van het kind en de eisen die aan hem worden gesteld door de volwassenen die belangrijk voor hem zijn (waarom ben je zo traag, naar wie ben je zo hebzuchtig, hoe zet je je voet op de grond) bij het lopen, enz.) op een dieper niveau moet er een afwijzing zijn van het ware ‘ik’ ten gunste van het idee van iemand anders daarover. Hij moet worden wat hij niet is. In wezen vindt transformatie plaats onder de angst afgewezen te worden, verdreven te worden uit het ouderlijke veld. Dichter bij de leeftijd van drie jaar kan een kind voor zijn ware ‘ik’ gaan en proberen het recht te verwerven om zichzelf te zijn. Als hij echter al die tijd een enorm tekort aan ouderlijke liefde, warmte en zorg ervaart, zal hij niet het risico lopen zelfs deze kruimels te verliezen. Dit is het verhaal van het grote verraad van de belangrijkste en belangrijkste persoon ter wereld: hijzelf. Je bent hem niet meer, je bent wie anderen in jou willen zien. Nu scherp je al je zintuigen aan om signalen gevoelig op te vangen. Je beheerst het ambacht van onderdanigheid steeds beter, nu dien je anderen, omdat je er al een hele tijd geen meer hebt gehad. Je bent vervuld van verschillende gevoelens, waarvan de belangrijkste schuldgevoelens en angst voor eenzaamheid zijn. Schuldgevoel kwelt en kwelt je, alsof je in een film de betoverde Ella, die de gave van gehoorzaamheid bezit, niet kunt weerstaan ​​​​en het woord 'nee' kunt zeggen. Naarmate je ouder wordt, word je afhankelijk van de beoordelingen en ideeën van ‘goedheid’, niet alleen van je ouders, maar ook van mensen die bloedvreemd zijn (partner, collega’s, bazen, buren, zelfs passagiers in het openbaar vervoer). Je bent nog steeds doof voor je eigen behoeften en interesses, het is moeilijk voor je om je eigen verlangens te begrijpen. Eindelijk begin je te merken dat de leegte je van binnen vult, net als een zwart gat wordt het steeds groter. Deze plek, ooit in een ver verleden, was je ‘ik’, en toen was het verdwenen. Hoe kun je jezelf opnieuw ontdekken? Je zult moeten stoppen met het idealiseren van je ouders; ook zij zijn waarschijnlijk in hun vroege kinderjaren in ‘Pinokkio’ veranderd. Ze kenden geen andere manier; dit pad was het enige juiste opvoedingsmechanisme. Je moet jezelf opnieuw leren kennen, zoals bijvoorbeeld de heldin van de films ‘Runaway Bride’ en ‘Eat Pray Love’. In dit geval zul je je zintuigen opnieuw moeten configureren, die, in plaats van externe signalen, nu interne signalen zullen oppikken, die van jou. Twee vragen om u te helpen: Wat gebeurt er op dit moment met mij? (namelijk: wat doe ik nu? Hoe voel ik me? Wat denk ik? Hoe adem ik?) Wat zou ik graag willen dat er daarna gebeurt? Dat wil zeggen: wil ik op dezelfde manier blijven doen, denken, voelen en ademen? Of wil ik iets veranderen?” Een van de belangrijkste psychotherapeutische principes luidt: interne veranderingen treden bij een persoon op wanneer hij zichzelf wordt, en niet wanneer hij probeert te zijn zoals anderen, noch vanuit de beslissing ‘om beter te zijn’ van “pogingen” om te veranderen, zullen er geen veranderingen plaatsvinden, noch op basis van de eisen van de autoriteiten, noch op basis van de verzoeken en overtuigingskracht van Belangrijke Anderen.-