Ik merkte dat ouders zich steeds meer zorgen maken over het zogenaamde internetverslavende gedrag van hun kinderen. Wat als het ook van mij is?! Wat zal er met hem gebeuren? Hoe te controleren? Is dit behandelbaar? De zorgen en angsten van ouders zijn begrijpelijk. De media bezuinigen niet op verontwaardiging op dit gebied: “Internetverslaving is een ziekte van onze eeuw!”, “Internet is een gevaar voor uw kinderen!”, “100 schoolkinderen zouden geen dag zonder internet kunnen doorbrengen Stopcontacten!” zijn ook gevaarlijk voor kinderen. En het is moeilijk om je een dag zonder elektriciteit voor te stellen. Je kunt geen thee drinken, je kunt het licht niet aandoen om te lezen, en het is zo donker op het toilet, weet het gewoon, denk aan filosofie en geniet van communicatie. Er zullen uiteraard onbedwingbare trek en ontwenningsverschijnselen zijn. Elektriciteit wordt echter geen ziekte van onze eeuw of het verleden genoemd. Echter, zoals loodgieterswerk, transport en andere verworvenheden van de beschaving. Ik ben het ermee eens dat als je elke dag honderd keer heen en weer met de metro reist en alleen aan hem denkt en naar hem verlangt en alle gebieden van je leven met hem vervangt, dit verslaving en afwijking is. En als het wordt gebruikt voor het beoogde doel, dan is het normaal. Laten we eens kijken wat normaal is en wat verslaving is in relatie tot internet. Verslaving (Engelse verslaving - neiging, gewoonte) is een obsessieve behoefte om bepaalde acties uit te voeren, ondanks de nadelige gevolgen. gevolgen van medische, psychologische of sociale aard. In de Internationale Classificatie van Ziekten (ICD-10) worden verslavingen onderverdeeld in chemische (drugs, alcohol...) en gedragsmatige (gokken, brandstichting, diefstal...). Internetverslaving is, naast andere gedragsverslavingen, vanwege onze jeugd nog niet geïdentificeerd in de ICD-10. Maar kan worden beschouwd als 'andere stoornissen in gewoonten en impulsen' (F63.8). Iedereen winkelt, maar hij is geen shopaholic; werkt, maar is geen workaholic; drinkt, maar is geen alcoholist... Pathologische verslaving ontstaat wanneer een hobby een centraal idee wordt en het domineren van het bewustzijn leidt tot een scheiding van de realiteit. Wat kenmerkt een pathologische internetverslaving? Wetenschappers uit verschillende landen bestuderen deze kwestie sinds 1995 en bieden hun eigen criteria voor het beoordelen van pathologie. Diagnostische criteria voor de stoornis komen over het algemeen overeen met de ICD-10-criteria voor niet-chemische verslavingen: Computergebruik veroorzaakt ongemak Computergebruik veroorzaakt schade aan de fysieke, psychologische, interpersoonlijke, familiale, economische of sociale status M. Orzack, Ph.D 1996 identificeerde de volgende psychologische en fysieke symptomen die kenmerkend zijn voor PCU (pathologisch computergebruik): Een goed of euforisch gevoel tijdens het gebruik van de computer Onvermogen om te stoppen Toegenomen hoeveelheid tijd doorgebracht op de computer Verwaarlozing van familie en vrienden Gevoelens van leegte, depressie, irritatie computer Liegen tegen werkgevers of familieleden over uw activiteiten Problemen met werk of school Carpaaltunnelsyndroom (tunnelschade aan de zenuwstammen van de arm geassocieerd met langdurige spierspanning) Droge ogen Migraine-achtige hoofdpijn Rugpijn Onregelmatig eten, maaltijden overslaan Verwaarlozing van persoonlijke hygiëne Slaapstoornissen, veranderingen in slaappatroon K. Young (1999) ontwikkelde een test voor internetverslaving, volgens welke de prevalentie van deze stoornis ongeveer 2% bedraagt. De test is ontwikkeld door de Chinese onderzoeker S.H. Chen (Chen) 2003. Het is momenteel het meest betrouwbare diagnostische hulpmiddel voor internetverslaving. Russische wetenschappers passen deze specifieke test aan en gebruiken deze voor diagnose. Met behulp van deze test op vijf schalen kunt u niet alleen de aan- of afwezigheid van verslavend internetgedrag diagnosticeren, maar ook kwalitatief de ernst bepalen van bepaalde symptomen die kenmerkend zijn voor het patroon van verslavend gedrag van internetverslaving varieert volgens wetenschappers uit verschillende landen van 0,9% tot 5,9%, met als voorwaarde dat ze geen willekeurige mensen diagnosticeerden, maar degenen die geen internet gebruikenminder dan een jaar en dagelijks. Jaar Land Steekproef Prevalentie 2008 Iran 1968 3,80% 2006 VS 2513 0,67% 2005 Korea 1573 1,60% 2004 Finland 7229 1,55% 2004 Noorwegen 3237 1,98% 2004 Korea 1535 0,90%2000 Taiwan 910 5 ,90 % 2011 Rusland 1082 3,69% Auteurs, volgens de volgorde in de tabel: L. Ghassemzadeh et.al; E. Aboujaoude E. et.al; Kaltiala-Heino R et.al; Johanson A. Gotestam K.; Yoo et.al; Chou en Hsiao Hsiao); Malygin V.L., Feklisov K.A., Khomeriki N.S. Met behulp van zoekmachines kunt u gedetailleerde informatie vinden over diagnostische methoden en experimenten. Het is belangrijk op te merken dat internetverslaafden kenmerken hebben van hun persoonlijkheidsstructuur. Ze hebben: hogere niveaus van affectieve pathologieën en obsessief-compulsieve stoornissen (Kraut et al. 1998, Shapira et al. 2000); depressie in het kader van laagprogressieve schizofrenie (Dzholdygulov et al. 2005); mensen met bipolaire stoornissen en angststoornissen (Kim et al. 2005) Veel internetverslaafden zijn het erover eens dat ze een internetverslaving hebben, en geven ook toe dat ze in het verleden drugs, alcohol, sigaretten of voedsel hebben misbruikt. Heel vaak zijn er onder internetverslaafden pathologische gokkers (gokkers) of liefdesverslaafden en ontwijkende verslaafden, seksverslaafden, degenen die graag cyberseks beoefenen of cyberporno zoeken (Loskutova V.A., 2004; Naumova T.A., 2007; Young K., 1996 - 2003). Internetverslaving is dus een van de methoden voor verslavende implementatie, kenmerkend voor mensen met een bepaalde premorbide achtergrond (dat wil zeggen persoonlijke kenmerken die bijdragen aan de vorming van een verslavende persoonlijkheid zelf, of verslavende implementatie via internet bij een reeds gevormde verslaafde). Dat wil zeggen dat mensen met een internetafhankelijkheid aanvankelijk kenmerken van persoonlijke organisatie vertonen die predisponeren tot afhankelijk gedrag. En in zekere zin heeft internetverslaving een minder schadelijk effect op een persoon dan bijvoorbeeld alcohol- of drugsverslaving. Chemische afhankelijkheid vernietigt het lichaam en veroorzaakt schade aan de gezondheid. Bij kleptomanie bestaat bijvoorbeeld het risico dat u met het wetboek van strafrecht wordt geconfronteerd. Met pyromanie - verbrand of verbrand anderen. Het probleem van internetverslaving is het meest onschuldig. Internetverslaving is op zijn minst niet schadelijk voor de omringende samenleving en vormt geen bedreiging voor de vernietiging van de gezondheid en, als gevolg daarvan, voor de dood. Gezien het feit dat het percentage internetverslaafden niet zo groot is en dat ze aanvankelijk de neiging hebben tot verslavend gedrag, is het de moeite waard om uit te ademen na het lezen van horrorverhalen over de epidemie die de wereld overspoelt. We kunnen nauwelijks de wijdverspreide verspreiding van internetverslaving verwachten, waarvoor de media ons waarschuwen, gezien de gegevens over de etiologie en epidemiologie van deze aandoening. Het is echter niet verboden om de vinger aan de pols te houden. Ik zal vermelden waarom internet verleidelijk is en waarom het echt gevaarlijk is. Je kunt deelnemen aan communicatie, ongeacht de geografie en het aantal deelnemers. Anonimiteit van alle sociale domeinen. Je kunt geslacht, leeftijd, uiterlijk, sociale status, aantrekkelijkheid... De mogelijkheid van elke zelfpresentatie verbergen. Het creëren van een beeld dat niet overeenkomt met de werkelijkheid Afwezigheid van traditionele sociale verbodsbepalingen (vloeken, agressie, klachten) Een ernstig gevaar van internetcommunicatie voor kinderen en adolescenten kan zijn: Uitbuiting van het vertrouwen van kinderen: verleiding tot onfatsoenlijke handelingen; opvragen van gegevens voor chantage, diefstal, fraudeToegang tot.8 (911) 179-31-06