“Hoe weet uw kind hoe hij moet kalmeren als hij zich slecht of bang voelt?” - de eerste vraag die ik stel aan moeders van kinderen met een ingewikkelde aanpassing aan een kinderopvanginstelling. De antwoorden zijn verschillend: hij knuffelt een zachte beer; hij zuigt aan mijn zakdoek; hij is ontroostbaar...En als de eerste twee antwoorden klinken, begrijp ik dat het kind het zal redden, dat hij over voldoende middelen beschikt in de vorm van eenvoudige voorwerpen die hem helpen een emotionele band met zijn moeder te behouden, zelfs als ze er niet is Maar als het onderwerp ontroostbaarheid van het kind, onvermogen, is. Zelfs thuis is het kalmeren over iets een wake-up call. Hij vertelt me ​​dat er enige verstoringen zijn in de ouder-kindrelatie. Om de een of andere reden ontvangt het kind geen troost van de moeder en draagt ​​het deze niet over op vervangende voorwerpen - beren, zakdoeken... Wat is tenslotte troost? Dit is een soort magische kracht die het voor zowel een klein als een volwassen persoon mogelijk maakt om angst, scheiding van een geliefde te overleven, zonder in stukken te vallen van stress, zonder in stukken te worden gebroken door bepaalde levensomstandigheden zo gestructureerd dat de moeder eerst het kind troost, daarna leert hij zichzelf te troosten met externe objecten - vervangers, en dan wordt dit een intern vermogen van een persoon. En het is erg belangrijk om op volwassen leeftijd dit vermogen voor zichzelf te hebben. troost, voor zelfverzachting. En als het er niet is, is er een directe weg naar afhankelijk gedrag: chemie, emoties, werk, sport, adrenaline... Hoe kun je jezelf anders troosten als je leeg bent van binnen? het lege gat met verslaving en dat is het... Maar zo werkt troost niet! Verslaving wordt eerst een vriend, verlicht de emotionele toestand, maar begint dan te veranderen in een nog groter kwaad dan het kwaad waar troost werd gezocht. En wat te doen als dit vermogen er niet is. Probeer het in jezelf te laten groeien: ✅ Wanneer het is slecht, zoek vriendelijke woorden voor jezelf.✅Als je bang bent, zoek dan steun in je lichaam: benen, diep ademhalen.✅Als je verdrietig bent, doe dan iets aardigs voor jezelf. Het cultiveren van zelfcomfort in jezelf is de kunst van kleine stapjes, zo noodzakelijk, zo belangrijk voor ieder mens!