Heb je geen plezier meer in je werk? Begrijp je niet wat je precies wilt? Weet u niet waar u heen moet? Heb je het gevoel dat het leven aan je voorbijgaat zonder dat je iets belangrijks doet? Hoe bekend zijn deze gevoelens voor mij... Het leek alsof alles toen op zijn plaats stond. Thuis, gezin, kinderen, werk... Ik heb zelfs mijn schooldroom waargemaakt en psycholoog geworden. Maar het bleek dat het felbegeerde diploma en zelfs een baan in mijn beroep me helemaal niet gelukkig maakten. Omdat ik in de sociale zekerheid werkte, voelde ik me daar volkomen nutteloos. Als een radertje in een groot systeem, waar niets van afhangt. Ik stierf van verveling en wachtte tot alles zou veranderen. Maar er ging een jaar voorbij, daarna een seconde... en er gebeurde niets. Ik voelde dat ik iets anders wilde, maar ik begreep niet precies wat. Het idee dat ik destijds had over succesvolle psychologen maakte mij enorm bang. Het leek mij dat een goede psycholoog noodzakelijkerwijs een publiek persoon is die voortdurend in het openbaar moet zijn, altijd iets moet vertellen, aan mensen moet overbrengen, voor een publiek moet spreken. Voor mij was het als de dood. Mijn bloed werd koud bij de gedachte dat ik dit ooit zou moeten doen. Het vooruitzicht om een ​​publiek persoon te worden sprak zo tot mijn verbeelding dat ik bezweek voor angst en het beroep volledig verliet. Ik besloot serieus een ‘stillere’ baan voor mezelf te zoeken. En ik heb er meer dan één gevonden. Maar waar ik ook ging, overviel me melancholie, verveling en een onweerstaanbaar verlangen om alles te veranderen. Ik wist niet hoe ik dit moest veranderen. Waar te beginnen? Waar ik antwoorden kon vinden op vragen die ik niet eens volledig kon formuleren. Ik voelde me gewoon slecht. Ik had niet het gevoel dat ik echt leefde. Het voelde alsof ik een concept aan het schrijven was of het leven van iemand anders leidde. Ik wachtte tot alles zou veranderen, dat ik nog tijd zou hebben om alles echt te beginnen. Het was niet duidelijk wat er aan de hand was, waar deze onbegrijpelijke, sombere leegte vandaan kwam. Met heel mijn hart wachtte ik op nieuwe, frisse emoties, ik wilde alles veranderen, mijn leven opnieuw opstarten, maar ik wist niet hoe. Op een dag gebeurde er echter een wonder... Op sociale netwerken kwam ik een uitnodiging tegen om een ​​gratis consult te ondergaan zoals bedoeld en besloot meteen van het aanbod gebruik te maken. Deze beslissing bleek een van de meest correcte in mijn leven. Een keerpunt, waarna alles begon te veranderen en te transformeren, alsof ik op de goede weg kwam. Dankzij de zorgvuldige begeleiding van een specialist kon ik in die afgelegen hoekjes van mijn ziel kijken waar mijn meest timide maar ware verlangens wegkwijnden. . Alleen de mijne en die van niemand anders. Al die tijd stonden ze onder het zware gewicht van de overtuigingen en vergezochte angsten van anderen, die hen ervan weerhielden zich te manifesteren, hun dromen te verdrijven en ze belachelijk te maken vanwege hun naïviteit. Op dat moment verdwenen de verontrustende fantomen gemakkelijk en nam de aanval van weerstand af. Ik probeerde het leven, terwijl mijn dromen uitkwamen, en vond daar de sterkste bron voor mezelf. Bij elke cel voelde ik die toestand waarin alles op zijn plaats zit, wanneer ik op mijn plaats ben! Alles leek in één puzzel te passen. Lichtheid, energie, een soort kracht verscheen. En een onbeschrijfelijk gevoel: “IK KAN!”, “IK KAN HET!” Het was voor mij de sterkste emotionele ervaring. Hij ontstak een vonk in mij die nog steeds brandt en mijn pad verlicht, en gaf de juiste richtlijnen. Ik hoorde de echte ik, ik raakte iets heel waardevols aan dat verborgen was achter de rug van het onbewuste, het bleek een nieuw startpunt , waarna alles als vanzelf begon samen te komen. Kracht, kansen, mensen, gebeurtenissen, informatie, omstandigheden verschenen - alles wat ik op dat moment nodig had om aan mijn reis te beginnen. .. Ja, het was moeilijk en toch een beetje eng, veel leek onbegrijpelijk, ik moest leren, op zoek gaan naar antwoorden. Maar dit alles werd volledig gecompenseerd door het gevoel dat ik iets belangrijks deed, het goede deed, mensen hebben mij nodig, dit is van mij... Dit is precies wat ik kan geven en waarmee ik gevuld kan worden. Ik zag een brug die mij vandaag met mij verbond in een ideale toekomst. Ik besefte de stappen die gezet moesten worden om daar te komen.