I'm not a robot

CAPTCHA

Privacy - Terms

reCAPTCHA v4
Link



















Original text

“Zoals je het schip een naam geeft, zo vaart het” – er is een gezegde. In mijn werk vind ik altijd bevestiging van deze wijsheid. En elke keer ben ik verbaasd over hoe de nieuwe naam van een cliënt werkt in het proces van “Neurologische Niveaus Uitlijnen” (NLP) of “Hernoemen” (Simoron)! Het meest verbazingwekkende niveau voor mij is “Zelfidentificatie” (Wie ben ik?). Hoe mensen letterlijk onmiddellijk transformeren op dit niveau! Vlak voor onze ogen verandert de naam en verandert de persoon in de nieuwe rol meteen! En het is meteen gemakkelijker om een ​​nieuwe gedragsstijl op te bouwen die overeenkomt met de nieuwe naam. Uiteraard moet dit nog worden geconsolideerd. Het is noodzakelijk om nog een levenstest te doorstaan ​​in een situatie die al lang als een gebroken record werkt en eenvoudigweg schreeuwt dat er veranderingen nodig zijn! Hier voor mij zit de moeder van een vijfjarig kind, die zich grote zorgen maakt over het gedrag van haar zoon, die zijn moeder helemaal niet hoort en zijn speelgoed niet helemaal wil opbergen. En zij, uitgeput van het werk, moet alles zelf doen. Ze is bang dat ze geen verbinding kan maken met haar kind. En ze schreeuwt eindeloos tegen hem, in een poging haar zin te krijgen. "En er is niets veranderd!" - zoals het gezegde gaat. - Wie ben jij in deze situatie als je je zo gedraagt? Welke naam zou jij jezelf geven? - Ik vraag het aan mama. “Woede!” is het antwoord. En dan verrast: “Ben ik het echt?” Hoe nuttig is het om vaker van buitenaf naar jezelf en je gedrag te kijken! En er werd een nieuw gewenst gedrag gevonden! Er staat al een nieuwe moeder voor me. Dit is al een “Godin met een baby in haar armen”! Ik zag en voelde zelfs een halo boven haar hoofd! Oh, deze goddelijke glimlach, die moederlijke liefde uitstraalt! Hoe werkt dit? Het kind ligt in de armen, in de armen van zijn moeder. En er werd een vredesverdrag gesloten gebaseerd op liefde: “Laten we snel allemaal zijn speelgoed opbergen: ik ben in de keuken, en jij bent in de slaapkamer! En laten we gaan wandelen! En hoe eerder we dit doen, hoe eerder we kunnen gaan wandelen!” Maar hier voor mij staat een stel dat besloot uit elkaar te gaan, omdat ze allebei niet weten wat ze moeten doen met de scènes van jaloezie die voor hen beiden vermoeiend zijn. Een psycholoog is voor hen de laatste kans op weg naar elkaar. Een jaloerse man, die zijn vriendin controleert en eist dat ze hem belt en elke stap van hem rapporteert. En als dit om de een of andere reden niet gebeurt (soms zelfs de meest objectieve: "de telefoon stierf"), dan als reactie - zelfspot, woede, wrok, beledigingen. Het positieve gevoel van zorg van een geliefde, die in zo'n moeilijke en gevaarlijke tijd liefheeft en zich zorgen maakt over de veiligheid van zijn vriendin, verandert in deze versie in totale controle en volledige beperking van de vrijheid van zijn partner. Ik bekeek mezelf van buitenaf: “Wie ben ik in deze situatie, met dergelijk gedrag? Onrechtvaardige schurk! En zijn vriendin, zodra ze spanning aan de andere kant van de lijn hoort, wrok en de telefoon die uit woede wordt opgehangen, schakelt onmiddellijk defensief gedrag en onverschilligheid in voor de gevoelens van de man. Het is gemakkelijker voor haar, het doet niet zoveel pijn! Ze zoekt niet alleen niet waar ze haar telefoon moet opladen of probeert te bellen vanaf een andere telefoon. Uit angst voor een schandaal en ruzie, verergert hij alles nog meer, wat leidt tot een breuk. Omdat hij niet naar huis gaat om de nacht door te brengen, maar bij vrienden die hij kent, waardoor hij de confrontatie met zijn vriend steeds meer uitstelt. "Wie ben ik? Egoïstisch en ongevoelig! - dit is het oordeel dat het meisje voor zichzelf maakt. - Vind je dit gedrag van je leuk? En vind je deze namen van jou leuk? - Ik vraag het aan iedereen. We kiezen voor nieuw gedrag en nieuwe namen: ‘Liefdevol en geliefd’, ‘Liefdevol en geliefd’, ‘Liefde en vertrouwen’, ‘Liefde en vergeving’. En nu, in een gelukkige, onweerstaanbare toekomst, verschijnt een gemeenschappelijke doelmissie: THUIS, LICHT, COMFORT, KINDEREN. Wat houd ik van zulke magische transformaties van cliënten! En wat hou ik hiervan van mijn werk! Ik vind het geweldig als er een nieuw gezin wordt geboren in mijn kantoor! En zulk licht straalt uit de nieuwe Liefde die is ontstaan, gebaseerd op wederzijds Vertrouwen! Ik vind het geweldig als mensen in mijn kantoor, nadat ze elkaars overtredingen hebben vergeven, besluiten om opnieuw te beginnen met een nieuw blad! En dan doen ze een huwelijksaanzoek, waardoor hun gelukkige en.