Od autora: Według klasycznej definicji odmienne stany świadomości to stany różniące się od zwykłego i nawykowego stanu danej osoby. Warto zrozumieć, że normalność stanu taka nie jest synonim statyczności, ponieważ nawet w ciągu dnia każdy człowiek ulega wymiernym zmianom w swoim stanie. Postrzeganie świata jest całkowicie zdeterminowane subiektywnym stanem człowieka - w chwilach radości wszystko postrzegane jest inaczej niż w chwilach smutku. Jak mawiali wschodni mędrcy: „wszystko jest w oczach patrzącego”. Zatem, gdy mówimy o odmiennych stanach świadomości, punktem wyjścia jest stan przeciętny, który zwykle występuje u danej osoby – pewien znany jej zakres. W tym kontekście przez stany odmienne można rozumieć wszystkie te, które różnią się od zakresu zwykłych. Pod wpływem substancji, silne wstrząsy, zakochanie, spokojny spokój lub silna nerwowość. Również odmienne stany świadomości, nietypowe dla jednostki, mogą powodować niezdolność lub nieadekwatność, ponieważ ta ostatnia nie ma doświadczenia i umiejętności bycia. w takim stanie. Osoba, która zakochała się po raz pierwszy, może zachować się w sposób zupełnie nietypowy dla siebie i innych. Osoba będąca pod wpływem narkotyków może w swoim zwykłym stanie zacząć robić lub mówić rzeczy inne niż to, do czego przywykł mówić. Tak czy inaczej, zmienione stany świadomości to te stany, które nie trwają długo i nie trwają długo czas mija, przywracając osobę do jej zwykłych granic. Bez względu na to, jak niesamowite mogą wydawać się doświadczenia, których dana osoba może doświadczyć pod wpływem zmienionej świadomości, zawsze są one tymczasowe. Jednak doświadczenie, które człowiek otrzymuje w tych stanach, często ma niezwykle korzystny wpływ na jego życie i może zmienić zakres jego zwykłego stanu. Z fizjologicznego punktu widzenia zmiana świadomości jest zmianą w aktywności mózgu i jego trybach działania. Technicznie rzecz biorąc, człowiek nie staje się kimś innym – wszystkie obrazy i pomysły pochodzą z jego własnej głębi, ale jego manifestacja na zewnątrz, a także jego postrzeganie świata ulegają zmianie. Może się okazać, że to, co wcześniej można było uznać za stan odmienny, staje się naturalny. Wszystko to wynika wyłącznie z poczucia siebie człowieka, a jego poczucie siebie wiąże się z postrzeganiem świata zewnętrznego. Te dwie relacje – do siebie i do świata – ulegają zmianom jednocześnie i nie da się powiedzieć, gdzie się to zaczyna, bo to dwie strony tego samego lustra. Każde doświadczenie jest dobre, bo pozwala dostrzec coś z niecodzienności strony, z której wcześniej nie patrzył, problem pojawia się w momencie, gdy doświadczenie staje się nawykiem, gdy chce się je powtarzać. W tym przypadku mamy do czynienia z uzależnieniem mózgu od pewnych stanów świadomości – chęcią powtórzenia czegoś, co wydaje się przyjemne. Uzależnienie od gier czy heroiny ma ten sam charakter - w tym sensie, że jest to dopaminowa stymulacja mózgu, co niewątpliwie odnosi się do zmienionych stanów świadomości. Również pamięć o zmienionym stanie w stanie normalnym jest silnie zniekształcona, a tak nie jest odzwierciedlają rzeczywisty stan rzeczy. W pewnym sensie jest to sztuczka mózgu. Wyobraź sobie coś, co sprawia, że ​​chcesz. Na przykład czekolada. Kiedy na nią patrzysz, chcesz poczuć słodycz. Spróbuj zacząć jeść tabliczkę czekolady i obserwuj własne odczucia – przekonasz się, że przyjemność odczuwana jest w maleńkiej chwili, kiedy receptory języka przekazują informację do odpowiednich obszarów mózgu, który reaguje na to przypływem neuroprzekaźników, jako działanie nagradzające. Ale gdy tylko czekolada się skończy, nie można zrozumieć, dlaczego było zainteresowanie jej zjedzeniem. Jak było, tak pozostało. Jednak po pewnym czasie wspomnienie doznanej przyjemności zniekształca rzeczywisty stan rzeczy i kupujesz nową tabliczkę czekolady, bo w Twojej pamięci dawała więcej przyjemności, niż była w rzeczywistości. Na to.