Door de manier waarop iemand actief is en initiatief toont, kan men de kwaliteit van leven van deze persoon beoordelen. Dit is het eerste en misschien wel het belangrijkste gebied van iemands leven. Zonder het te ontwikkelen en door te werken, is het niet mogelijk om het hoofddoel van iemands leven te bereiken: gelukkig zijn. Onze reis, onze ontwikkeling en onze training beginnen met onze activiteit. Waar begint elk bedrijf? Het is juist om de eerste stap met initiatief te zetten. Het is belangrijk dat deze stap tot in het kleinste detail wordt voorbereid, gepland en doorgerekend. Maar het gebeurt ook anders. Soms is een stap groot, breed, schijnbaar arrogant, zonder aandacht voor iets anders dan het doel, aandacht, soms is een stap klein, timide, niet moedig, de hamstrings trillen, de benen trillen, en zomaar, jij' Ik zal vallen en niet meer opstaan. “Waar ben ik, waarom, wat ben ik aan het doen?” Het is waarschijnlijk eng voor beiden, maar de impuls van hun interesse, het verlangen om te bewegen, te ontwikkelen, te creëren, blijkt op dit moment sterker te zijn. Maar er is nog een stap, deze blijft alleen in plannen, fantasieën, alleen in dromen. Deze stap leidt nergens toe. Daar hangen iemands kreten als gewichten aan hun voeten: “Wat heb je gedaan!? Doe dat niet! Wat heb jij voor onzin bedacht!? Ze gedragen zich niet zo!!!...." Deze kreten hangen er al sinds je kindertijd, toen je nog klein was, toen je leven nog maar net begon en je deze wereld ontdekte met een onzekere reeks van je acties. Hoewel nee, zo is het niet. Voor hen, de ‘volwassenen’, leken ze dat vanuit het standpunt van hun fysieke kracht. Ze leken helemaal niet onzeker op je. Ze leken je helemaal niet. Voor jou was dit het meest reële. Je volgde stoutmoedig je natuur in deze onbekende, mysterieuze wereld. Je hebt alle acties uitgevoerd met het maximum van je kracht en mogelijkheden. Omdat je het niet anders kon. Omdat je het woord ‘compromis’ nog niet kende, net zoals alles wat op aarde groeit en leeft het niet kent, behalve ‘volwassenen’. Ze leerden je rekening te houden met anderen, om je heen te kijken, rekening te houden met de standpunten van anderen. Zij waren het die je uitlegden wat goed en wat slecht is, zij waren degenen die je op tijd ophaalden, advies gaven, je aanspoorden, hun ervaringen deelden…. Anders zou je... Als ik naar mijn zoontje kijk, hoe hij voor de gek houdt, hooligans is, zich misdraagt, hoe hij de aandacht op zichzelf vestigt met zijn genotzucht, word ik van streek door het besef dat dit mengsel van sociale normen, regels , wetten koken in mij, gekruid met mijn kennis en ervaring. En dit zijn mijn kakkerlakken die tegen me fluisteren: "Stop onmiddellijk met deze schande!" En ik denk dat dit ‘gekkenhuis’ moet worden gestopt. Maar soms ben ik bang omdat ik besef dat ik niet het hele plaatje zie van wat er gebeurt, wat dit proces in gang heeft gezet, wat mijn zoontje motiveert. En door het te stoppen, zal ik het tot het maximum beperken, ik zal het bedekken met een deksel, alleen het kokende extract van zijn leven. En zal hij dan in de verre toekomst voldoende vuur hebben om te koken, het deksel eraf trekken en deze belangrijke en noodzakelijke eerste stap richting zijn droom zetten?.