Hoe je ‘correct’ boos kunt zijn voor een tiener Tieners onderscheiden zich vaak door hun emotionaliteit en impulsiviteit. Irritatie en woede zijn een van de frequente metgezellen van het tienerleven. Maar deze emoties hebben verschillen. Kent u ze? We merken gemakkelijk woede als we bijvoorbeeld onze rivaal Katya uit de competitie met onze vuisten willen aanvallen omdat ze de hoofdprijs heeft ontvangen, die ze “absoluut niet verdiende!” Jij was tenslotte degene die de beste jurk had, gemaakt door je handwerkmoeder, en jij was het die ‘de dans op de meest prachtige manier danste’. En “waarom won ze dan, waarom?!!!” “Waarom heeft de jury haar als verantwoordelijke gekozen en niet mij?” Deze gedachte achtervolgt je en de tranen rollen onophoudelijk uit je ogen. Je bent boos, en je bent heel erg beledigd. Je voelt je geïrriteerd als je buurvrouw Olya opnieuw je telefoon pakt zonder te vragen en zegt: 'Wel, ik heb even een momentje, ik kijk even hoe laat het is - hoeveel. blijft tot het einde van de les.” En je lijkt je niet zo op je gemak te voelen als je over zo'n kleinigheid praat. Hoe kun je kalmeren en wat moet je doen als woede of irritatie je hart vervult? Verstoort de normale communicatie en verstoort uw leven. Maak kennis met zelfhulptechnieken. Bepaal eerst voor uzelf uw huidige toestand: we doen dit in directe spraak; ‘Ik ben nu geïrriteerd’ of ‘Ik ben nu erg boos.’ Bepaal WIE en WAAR ben je precies boos over? Het is één ding als het één persoon is (een vriend in het tweede voorbeeld), iets anders als het meerdere mensen zijn en de situatie. Verander de eerste zin een beetje: 'Ik ben geïrriteerd dat Olya mijn telefoon pakt zonder te vragen' of 'Ik ben boos op Katya, dat zij de prijs kreeg, ik ben boos op de voorzitter van de jury, ik ben boos op de partner die struikelde tijdens de dans, ik ben boos op de vloer waar een gat zat, ik' Ik ben boos op papa omdat hij te laat is.’ Spreek hardop tegen ALLE deelnemers over uw situatie en gevoelens van woede of irritatie. Als je het makkelijker vindt, kun je alle personages uit je verhaal in een kolom op een vel papier schrijven. Let op je lichaam op het moment van woede. Zet de interne schijnwerper aan en verlicht je hele lichaam van boven naar beneden en zeg opnieuw hardop: bijvoorbeeld: “Ik heb hevige hoofdpijn, mijn wenkbrauwen zijn naar de brug van mijn neus getrokken, ik druk mijn lippen stevig samen, ik adem kort en af ​​en toe, of ik adem nauwelijks, zijn mijn handen tot vuisten gebald, of zijn mijn armen bevroren en gespannen, mijn beenspieren zijn gespannen.’ U kunt als eerste die delen van het lichaam benadrukken die op woede reageren. Onthoud ze en na verloop van tijd zullen de signalen daarvan u helpen uw gevoelens snel te identificeren. Als wenkbrauwen en lippen de eerste signalen zijn van irritatie, dan zijn armen, benen en hoofdpijn de eerste signalen van woede. Stel je vervolgens voor dat je alles kunt doen! We hebben niet het recht om fysieke schade toe te brengen aan echte mensen en objecten, maar in onze fantasie en verbeelding kunnen we doen wat we willen met de dader. Stel je voor wat je precies zou willen doen met de ‘overtreder’ van je grenzen – stel je bijvoorbeeld voor dat je je buurvrouw op het bureau slaat met haar hand naar de telefoon, of hoe je Katya mentaal van de eerste plaats wegduwt en opstaat daar zelf. Stel je de meest “ondenkbare” dingen voor die je zou willen doen! Geef dit voldoende tijd. Als je van tekenen houdt, kun je deze acties op papier tekenen. Zoek in je verbeelding een Helper uit een sprookje of uit een film, of onthoud een echte persoon (je goede vriend, of moeder, of grootmoeder), iemand die dat zeker zal doen. ondersteunen u in deze situatie. Stel je eens voor wat hij nu zou zeggen? Misschien wil je dat hij je helpt met ‘scheuren en gooien’, of misschien wil je dat hij je omhelst en met vriendelijke woorden over je hoofd aait. Je kunt ook deze woorden op papier schrijven: 'Ik hou van je', of 'Je bent geweldig', 'Je bent heel slim', 'Ik geloof in je'. Als je het nog steeds moeilijk vindt om met gevoelens van woede en irritatie om te gaan, en je voelt dat je hulp nodig hebt van een psycholoog, schrijf dan en ik zal je helpen erachter te komen.