Als het gezinsleven slecht is vanwege het ondraaglijke gedrag van de echtgenoot, en het is al heel lang slecht, en de vrouw lijkt niet om het leuk te vinden, maar ze is al 10 jaar slecht, dan is dat zeker voor de vrouw. Ik vind het leuk. Als een moeilijke gezinssituatie niet wordt opgelost, wil niemand het oplossen. Bij elk lijden dat lang aanhoudt, zijn er altijd secundaire voordelen. Eerst voordeel: het is allemaal zijn schuld. De vrouw is ongelukkig, ze wonen in een eenkamerappartement, de kinderen luisteren niet, ze wil hem niet meer, enzovoort. Dit is allemaal zijn schuld, want hij (kiest): weinig verdient, veel drinkt of tv kijkt, geen tijd aan zijn gezin besteedt, alleen aan zijn moeder denkt, enz. En als een man zich echt schuldig voelt, dan is hij verloren. Nu kan de vrouw, op basis van zijn schuldgevoelens, van 's morgens vroeg tot' s avonds laat manipuleren en verdraaien, en van haar man vragen wat hij haar nooit uit eigen vrije wil zou geven. En dit is zeer winstgevend. De vrouw leed een beetje, gaf vervolgens veel de schuld en kreeg uiteindelijk wat ze wilde. Het werkt 100 van de 100 keer, maar niet voor lang. Vroeg of laat zal zijn schuldgevoel vervangen worden door een gevoel van woede. De psyche zal proberen hem te beschermen tegen het beschuldigende subject. Zijn gedrag zal agressief of vermijdend en afstandelijk worden. Voordeel twee. Een handige reden voor zelfrechtvaardiging. Haar gezinsleven werkt gewoon niet, maar ze doet zo haar best, het arme ding. Nu kan ze mopperen, verdrietig zijn, 's nachts brood eten, haar plichten niet vervullen, moedeloos worden, drinken, onbeleefd tegen iedereen zijn, enz. Nou, ze is het beu om haar familie te redden, je kunt haar begrijpen. Derde voordeel: beter zijn dan hij. Een slechte echtgenoot is de perfecte tegenhanger van de vroomheid van zijn goede vrouw. Hij, de schurk, drinkt, loopt, vecht, of God weet wat nog meer. Maar ze zal zichzelf nooit te veel toestaan ​​en blijft bij hem wonen! Heilige Grote Martelaar, die zichzelf, net als anderen, als beter beschouwt dan haar echtgenoot. Plaats een ideale man bij haar, naar wie ze zelf zal moeten groeien, en ze zal hem weigeren. Het vierde voordeel is stabiliteit. Haar zin in het leven is lijden. Stel je nu voor dat de belangrijkste slechterik, de echtgenoot, wordt verwijderd. Dan zal ze blij zijn. Maar ze weet niet hoe ze dit moet doen, en het is ongebruikelijk om gelukkig te zijn. Daarom is het beter om alles te laten zoals het is. Er is veel moed voor nodig om deze voordelen te onderkennen, om het erover eens te zijn dat samenleven met een slechte echtgenoot geen gedwongen handeling is, maar een vrijwillige, zij het niet altijd bewuste handeling..