Voor het schrijven van dit artikel werd ik geïnspireerd door het verhaal van de Italiaanse schrijver Tonino Guerra (hij zou in 2020 100 jaar oud zijn geworden), verteld door zijn muze en vrouw Eleonora Yablochkina. Iets echode de huidige staat van gedwongen isolatie van mensen als gevolg van anti-coronavirusmaatregelen. Ik geef toe dat ik verbaasd was en deels jaloers was op de manier waarop mensen, in omstandigheden van ontbering, lijden en onzekerheid, elkaar emotioneel konden steunen en zichzelf konden verzadigen met spiritueel voedsel, terwijl ze nog geen scenarioschrijver waren, maar wel talent hadden voor schrijven, Tonino Guerra werd tijdens de Tweede Wereldoorlog gevangengenomen en belandde in een nazi-concentratiekamp. De gevangenen vroegen Tonino hun zijn gedichten voor te lezen. En op een kerstdag, toen de gevangenen zonder eten zaten, vroeg iemand de jonge dichter om hem te vertellen over het feestelijke Italiaanse gerecht tagliatelle. En Tonino begon te improviseren. Hij herinnerde zich hoe zijn moeder een zak meel uit de ladekast haalde en op tafel goot. Tonino “voegde” eieren toe afhankelijk van het aantal gevangenen. Hij "kneed" het deeg... In de buurt "kookte" water al in een pan, waarin hij gehakte noedels "toevoegde". Toen de togliatelle klaar was, ‘vulde’ Tonino ieders bord, ‘voegde’ de Parmezaanse saus toe... En plotseling, na een tijdje in de stilte, hoorde hij: ‘Mag ik er nog wat van?’ Guerra voedde de mensen! met jouw verhaal. Het is zo ontroerend, zorgzaam en menselijk. Er is een plek voor leven in isolatie. En dit kan niet van tevoren worden gepland; deze toestand wordt gedicteerd door de gevoelens die een persoon op een bepaald moment ervaart. Hij stelt zichzelf geen doel, hij weet niet eens wat het resultaat zal zijn, hij doorloopt het proces, leeft het leven hier en nu. Op dit moment vervalt een persoon niet in angst, in neurose, wordt hij niet kwetsbaar, blijft zijn geestelijke gezondheid behouden - dit is een psychologisch verdedigingsmechanisme (creatieve aanpassing). Het zijn creativiteit, kunst en cinema die helpen de staat van onzekerheid te overleven, het niveau van angst te verminderen en onze wereld te verrijken. Schenk aandacht aan uw meest elementaire behoeften op het gebied van voedsel, warmte, intimiteit, slaap, veiligheid en wooncomfort. Dit geeft je een gevoel van steun en helpt je aan te passen aan de nieuwe realiteit. P.S. En natuurlijk raad ik aan om de documentaire "The Land of Tonino Guerra" te bekijken, je krijgt zeker een psychotherapeutisch effect.)))