Stel u een huis voor waarvan de eigenaar de deuren altijd wijd open heeft gehouden. Iedereen kon er binnenlopen, met vuile voeten vertrappen, iets stelen, of er zelfs een tijdje wonen. Hiervoor was geen toestemming nodig. En plotseling besluit de eigenaar dat hij, aangezien het huis van hem is, daar alleen zal wonen, en gooit de deur dicht. Zullen mensen dit huis met ‘alle deuren wijd open’ onmiddellijk vergeten? Nauwelijks. Uit gewoonte komen ze keer op keer. Iemand zal zich omdraaien en weggaan. Iemand zal op de deur bonzen, verontwaardigd over het onverwachte obstakel. Iemand zal de eigenaar tot medelijden aanzetten: "Nou, vriend, wees een man - ik kan nergens anders wonen." Er zullen waarschijnlijk mensen zijn die beleefd toestemming vragen om binnen te komen. Hoe zal het zijn voor de eigenaar? Soms is het eng, soms voelt hij zich schuldig en soms ongewoon eenzaam. Wat zal hij eraan doen? Hij zal een sterker slot plaatsen tegen ongenode gasten en zichzelf eraan herinneren dat dit ZIJN huis is. Als hij zich verveelt, belt hij een vriend of, als hij dat wil, laat hij iemand binnen die beleefd vraagt ​​om hem te bezoeken. Het herstellen van de grenzen van onze innerlijke wereld is een even moeilijke taak. Wanhoop daarom niet als de eerste stappen moeilijk voor je zijn. Je moet beginnen met de basis: bewustzijn van wie ik ben. Waar is het voor? Voordat we ‘ik’ scheiden van ‘niet ik’, is het eerst nodig om te begrijpen wat ‘ik’ is, wat mijn persoonlijke grenzen omringen. Ten tweede, door ons Zelf te realiseren, nemen we de controle erover over en herwinnen we de verantwoordelijkheid voor wie we zijn. En dit is de eerste stap naar verandering. Onze persoonlijke ruimte omvat vele componenten. Ten eerste is dit ons fysieke zelf en zijn grenzen. Wat zit erin? Dit zijn onze fysiologische behoeften, onze lichamelijke sensaties, onze fysieke comfortzone. Wat heb ik nu nodig? Van welke sensaties geniet ik, en welke zou ik willen vermijden? Hoe zie ik eruit, hoe zou ik eruit willen zien? Mensen met onduidelijke persoonlijke grenzen ervaren vaak bepaalde moeilijkheden in hun relatie met voedsel, zelfs tot het punt van voedselverslaving. Probeer je meer bewust te worden van dit probleem. Of je nu wel of niet wilt eten, hoeveel is genoeg voor jou, wat je graag zou willen eten en wat je graag zou willen opgeven. Wij weten het beste wat ons lichaam nodig heeft. Eet als je honger hebt. Rust uit als u zich moe voelt. Doe aan lichaamsbeweging als u energie in uw lichaam voelt die vervulling vereist. Bewustzijn van uw lichaam en zijn behoeften is een belangrijk onderdeel van de harmonie van seksuele relaties. Wees gevoelig voor uw gevoelens en sensaties. Wees je bewust van je verlangens op dit moment, voel wat je leuk vindt, wat niet, en waar de grenzen liggen van wat voor jou acceptabel is in intieme relaties. Bepaal ook de grenzen van je persoonlijke fysieke ruimte. Dit kan uw appartement, kamer, bureaublad of uw persoonlijke bezittingen zijn. Een ander belangrijk onderdeel van ons Zelf zijn onze emoties en gevoelens. Heel vaak verbieden ouders hun kind om hun woede en lijden te uiten. Ons wordt geleerd gevoelens als woede en wrok te onderdrukken. Ze overtuigen ons ervan dat we in feite iets heel anders voelen, en leren ons om in deze kwestie op de mening van anderen te vertrouwen. Bewustzijn van ware gevoelens is een dringende behoefte aan onze persoonlijkheid. Net zoals fysieke sensaties (pijnlijk of juist prettig) ons informatie geven over wat er in ons lichaam gebeurt, laten emoties ons weten wat er in onze ziel gebeurt. Zonder toegang tot onze emoties kunnen we niet weten dat iets ons destructief beïnvloedt. En hoe weten we dat iets echt goed voor ons is als we geen vreugde voelen als we ermee in contact komen? Het loont de moeite om regelmatig ‘op onze hoede te zijn’. Probeer te begrijpen hoe we ons voelen in een bepaalde situatie, terwijl we met verschillende mensen communiceren, het een of het ander doen. Houd een dagboek bij van gevoelens. Schrijf daar regelmatig de gevoelens op die gedurende de dag opkwamen. Wanneer heb je het meegemaakt, waar, bij wie, hoe hebben ze het neergezet. Welke gevoelens vindt u moeilijk om te uiten? Voor mensen die dat niet gewend zijnJe bewust zijn van je emoties kan in het begin erg moeilijk zijn. In dit geval kunt u zich wenden tot uw lichamelijke sensaties. Dit kan spierspanning, ongemak in de maag, hoofdpijn, enz. zijn. Probeer te observeren als reactie op welke invloeden dergelijke sensaties optreden. Bedenk welke gevoelens hieraan ten grondslag kunnen liggen. Onze gevoelens geven ons meestal het signaal dat persoonlijke grenzen zijn overschreden. Observeer welke situaties je tot wanhoop drijven, wat onverklaarbare paniek veroorzaakt, wat beledigt of woede veroorzaakt. Een ander belangrijk onderdeel van ons Zelf zijn overtuigingen en waarden. Dit is hoe we omgaan met verschillende aspecten van ons leven, wat we belangrijk vinden, waar we op vertrouwen bij het nemen van beslissingen. Houdingen die vervormd zijn door invasie van buitenaf zijn destructief voor ons. Neem bijvoorbeeld de overtuiging dat ‘voor jezelf zorgen egoïstisch is’. Een dergelijke houding kan door iemand ANDERS in ons bewustzijn worden gebracht. Hoogstwaarschijnlijk is deze andere persoon ervan overtuigd dat ‘iedereen eerst in mijn behoeften moet voorzien’. En teleurstelling, als niet aan deze behoefte wordt voldaan, is ZIJN verantwoordelijkheid. Onze houding is echter onze verantwoordelijkheid. En door het te accepteren, kunnen we ze veranderen. Ontlast onszelf van de verantwoordelijkheid voor wat we niet kunnen controleren (het gedrag en de gevoelens van andere mensen), en neem in eigen handen wat we wel kunnen controleren (onze gevoelens, onze overtuigingen, ons gedrag). - onze verlangens. We zullen onze dromen nooit kunnen verwezenlijken als we ze niet herkennen. Onthoud waar je van hebt gedroomd, wat je jezelf verbiedt te willen, wat je graag doet, maar je kunt het je niet veroorloven. Een geweldige manier om je verlangens onder de knie te krijgen, is nadenken over wie en waarom je jaloers bent. Afgunst is een signaal van binnenuit dat we echt iets willen dat we als onhaalbaar beschouwen. We proberen er niet eens naar te reiken, maar we worden boos op iemand die het al heeft. Om jaloezie om te zetten in de energie van actie, moet je tegen jezelf zeggen: ‘Ik wil!’. Door ons bewust te worden van onszelf, begrijpen we geleidelijk ook dat er ‘niet ik’ is. Dit is wat we NIET willen, wat we NIET voelen, waar we het NIET mee eens zijn en wat we NIET willen. Als we dit begrijpen, kunnen we ons eindelijk afscheiden van de buitenwereld. Bewustzijn alleen is echter niet voldoende om persoonlijke grenzen te stellen. De volgende stap is om ze te labelen. Druk je emoties uit, praat met andere mensen over hoe je je voelt. Door dit te doen, geeft u mensen informatie over wat er met u gebeurt terwijl u met hen communiceert. Communiceer uw waarden, standpunten en gedachten over verschillende kwesties. Zeg het als je het ergens niet mee eens bent. Laat anderen weten wat je echt wilt. Het rechtstreeks uiten van onze verlangens geeft de ander keuzevrijheid. Door je ware gevoelens, gedachten en bedoelingen te uiten, kunnen mensen relaties opbouwen met je echte Zelf. Jezelf zijn is een voorwaarde voor het creëren van oprechte relaties op basis van wederzijds respect. Vertel mensen rechtstreeks dat ze uw grenzen hebben overschreden. Stop met beledigingen en oordelen die u devalueren. Weiger opdringerige zorgen (“Bedankt, ik kan het zelf wel aan”) of ongevraagd advies beleefd. Definieer zones van uw ruimte - waar u niet toestaat dat iemand zich ermee bemoeit, en welk deel van deze ruimte toegankelijk is en voor welke mensen. Als u zich niet op uw gemak voelt als iemand uw deur binnenkomt zonder te kloppen of uw persoonlijke bezittingen afpakt zonder te vragen, zeg dit dan. Hetzelfde geldt voor de psychologische ruimte. Als u bijvoorbeeld bepaalde informatie over uw persoonlijke leven met een vriend kunt delen, maar u het onaanvaardbaar vindt om vragen 'over het persoonlijke' van een nieuwsgierige collega te stellen, laat hem dit dan weten. ‘Nee’ leren zeggen is een van de moeilijkste taken voor iemand met onduidelijke persoonlijke grenzen. Als het moeilijk voor je is, kun je eerst een korte pauze nemen - 'Ik zal erover nadenken', 'Ik zal je morgen antwoorden, enz.', waardoor je de tijd hebt om je gedachten te ordenen. De belangrijkste stap naar verandering is stoppen met jezelf de schuld te geven