I'm not a robot

CAPTCHA

Privacy - Terms

reCAPTCHA v4
Link



















Original text

On, ona, mimo wszelkich przeszkód, będą razem, dopóki śmierć ich nie rozłączy. Booee...)) Co więcej, w jednym filmie: potrafi oszukiwać, zdradzać, oszukiwać i zachowywać się w stosunku do siebie możliwie najbardziej obelżywie. Ale nadal wierzymy, że wszystko można wybaczyć i przetrwać – jeśli dana osoba jest „twoja”. Skąd się to wzięło i co oznacza „perfekcjonizm romantyczny” Przyjrzyjmy się temu poniżej: Najpierw zrozummy, czym jest perfekcjonizm? Perfekcjonizm - od angielskiego słowa. doskonały – doskonałość i oznacza dążenie do ideału (w pracy, w życiu osobistym, w życiu codziennym). Ale jak ze wszystkim, istnieje cienka granica, na której trzeba balansować, aby „dążenie do ideału” nie przerodziło się w „obsesję na punkcie doskonałości”. W psychologii perfekcjonista jest jednym z dziewięciu głównych typów osobowości. Podstawowym pragnieniem takiej osoby w koncepcji typów osobowości jest bycie dobrym, przyzwoitym, zrównoważonym, celowym, główną obawą jest pokazanie się nieuczciwie, odkrycie pewnych wad. Czym jest perfekcjonizm? W psychologii nie ma jednego modelu perfekcjonizmu. Opowiem o teorii Hewitta i Fletta, którzy opisali jej trzy formy. Każdy z nich można wyrazić w większym lub mniejszym stopniu. – Perfekcjonizm zaadresowany do siebie wiąże się z wysokimi standardami wewnętrznymi, gdy dana osoba po prostu i tak nie jest w stanie czegoś zrobić. – Perfekcjonizm narzucony społecznie ma miejsce, gdy jesteśmy pewni, że tego, czego się od nas oczekuje, jest perfekcyjne . – Perfekcjonizm skierowany do innych (ludzi i świata w ogóle). Kiedy tapeta jest zawieszona w taki sposób, że wzór nie pasuje do siebie i jest to denerwujące. Kiedy twój partner nie wyznaje ci właściwie swojej miłości lub oświadcza się jak w filmach miłosnych. Co zatem psuje relacje i rozczarowuje i co ma z tym wspólnego perfekcjonizm? Kiedy w człowieku kwitnie perfekcjonizm, pojawiają się jego szkodliwe skutki uboczne. Zależności od ideałów towarzyszy niska samoocena, lęk przed opinią innych, krytyka cudzych spraw i działań, a także niemal zawsze zwlekanie. Pragnienie bycia idealnym kryje w sobie potrzebę bycia lubianym, bycia godnym miłości. W związkach przechodzimy przez etap bycia otulonym uczuciami, a perfekcjonizm w stosunku do partnera nie pojawia się z początku. Gdy opadnie pierwsza fala emocji, na powierzchnię wychodzą mankamenty i braki, a przymierzanie partnera na wzór „ideału” staje się coraz trudniejsze. Z naszej strony staramy się pokazać w związkach z siebie najlepszą stronę rób tylko „właściwe” rzeczy w stosunku do naszego partnera, martw się, jeśli okaże niezadowolenie. Tę obawę, że nie dorówna ideałowi, potęgują stereotypowe deklaracje miłosne: „Jesteś dla mnie całym światem”, „Nigdy nikogo tak nie kochałem”, „Jesteś idealnym mężczyzną/kobietą”, „Będę nigdy nie pozwolę ci odejść." To wszystko brzmi słodko, ale w ten sposób narzucasz swojemu partnerowi obowiązki spełnienia tych oczekiwań. Musi odpowiadać „ideałowi, który jest kochany”. Miłość staje się kruchą nagrodą, na którą trzeba zapracować. Albo jeśli obietnice złożone podczas spowiedzi nie zostaną spełnione, nastąpi zerwanie i teraz wszystko się skończy, zanim śmierć was rozłączy - ponownie pojawia się rozczarowanie, a nawet nienawiść. Dodatkowo to rozczarowanie potęguje wpływ popkultury i mediów, propagowanie w kinie niezdrowych związków: wyznania miłosne są zawsze wystawne, on zawsze łapie ją na lotnisku, ona zawsze budzi się z makijażem, on zawsze udany, ale jednocześnie zimny - i tylko ona może zmienić jego życie i nauczyć kochać... Tak naprawdę: wszyscy ludzie są różni, każdy umie kochać na swój sposób, nie każdy jest piękny i odnosi sukcesy... a czasami nawet wielka miłość nie jest w stanie pomóc ludziom żyć razem jako para. I jeszcze trochę o toksyczności takich filmów... Od lat propaguje się w nas teoria „połówek” w miłości, że prawdziwa miłość zdarza się tylko raz na zawsze. Zaczynamy wierzyć, że partner może tylko Ciebie pragnąć i mieć wspaniały seks wyłącznie z Tobą. Pomyśleć, że jesteśmy wyjątkowi i wyjątkowi dla naszego partnera. Zaczynamy myśleć, że partnerzy nie powinni ❤