“Allereerst ben ik sterk en slim, en pas daarna mooi en vrouwelijk.” Ik ben opgevoed om eerlijk, flexibel, mooi en vriendelijk te zijn. Mam was blij dat ik haar rebelse karakter niet meekreeg, waar ze het zelf moeilijk mee had. Ze probeerde me alles te geven wat in haar ideeën over de ‘ideale vrouw’ zat: muzikale opvoeding, prettige omgangsvormen, mooie kleding. Modetijdschriften werden vaak in huis bijgewerkt, wat mij een gevoel van schoonheid moest bijbrengen. Mijn moeder naaide goed en kleedde niet alleen mijn poppen aan, maar ook mij. Ik herinner me een incident in de tuin toen de jongens mij ‘koekenpan-fashionista’ noemden. Toen voelde ik voor het eerst dat het niet goed was om anders te zijn dan anderen. Ik heb er nooit van gedroomd moeder en echtgenote te zijn. Ik liet bijna niemand voor mij betalen in een café. De eerste regel van het gezin is een apart budget. Zonder de redenen te beseffen, was ik ervan overtuigd dat afhankelijk zijn van een man een fatale vergissing was. Twee delen vochten altijd in mij: een braaf meisje (vrouw, moeder) en een persoon die vrij was van vooroordelen. In mijn eerste huwelijk probeerde ik flexibel te zijn , maar dit heeft het interne conflict alleen maar versterkt. Ik vond het moeilijk om te zeggen wat ik wilde. Omdat ik geen idee had van wat voor soort spullen ik was. Dichter bij de 30 had ik twee kinderen, 9 jaar huwelijk, 2 opleidingen, de functie van directeur in een familiebedrijf, een groot appartement in het centrum van Izjevsk, en een compleet gebrek aan begrip waarom ik leef. Het ijs bewoog dankzij het dansen op de pyloon. Ik begon te sporten en mijn lichaam werd sterker. Er verscheen energie en ik wilde het in de goede richting sturen.⠀Dus ik kwam tot de gestalt, ik werd vrijer. Maar zelfs hier bleef ik verkeerd begrepen. Op een dag besloot ik mijn haar te knippen en zei tegen de therapeut: “Dit betekent dat ik mannen niet langer hoef te plezieren.” Dit verraste de mannelijke therapeut; hij begreep helemaal niet waar hij het over had. Ik ben altijd verontwaardigd geweest over de offers die vrouwen brengen in naam van schoonheid: operaties, diëten, complexe outfits. Het leek mij: als een man van je houdt vanwege je uiterlijk, dan is dit niet jouw uniekheid, er zal altijd een vrouw zijn die jonger, mooier of meer siliconen is. Ik heb de Gestalt-training in Moskou afgerond met een ronde buik, die al in mijn zit tweede huwelijk In de hoofdstad leek de lucht vrijer, maar zelfs hier kwam ik bijtende opmerkingen tegen van gezaghebbende mannen: “ze zeggen dat vrouwen met veranderde hormonale niveaus niet geschikt zijn.” Het bleek onwenselijk om vrijuit te spreken, zelfs onder de omstandigheden van Gestalttherapie. Op een dag besloot ik het programma 'Super Mommy' op tv te kijken, waarop een beroemde mannelijke psycholoog commentaar gaf. Ik was verontwaardigd over elke zin die hij zei, waarin hij vrouwen bekritiseerde of dicteerde hoe kinderen correct moesten worden grootgebracht. Het verbijstert mij hoe vrouwen toestaan ​​dat mannen hen moederschap leren! Later kwam ik erachter dat er mannen zijn die borstvoeding geven. En zelfs slimme vrouwen luisteren naar hen. Ik heb altijd geprobeerd aan de normen te voldoen. En ze verborg haar onbeschaamdheid en rebellie voor zichzelf. Eerlijk gezegd ben ik zelfs nu nog bang om gedachten te uiten die ingaan tegen de publieke opinie. Maar over het algemeen voel ik veel steun van mijn familie, van de man van wie ik hou. Kinderen respecteren mij vanwege mijn moed om mijn excuses aan te bieden en de verkeerde moeder te zijn. Cliënten zien in mij de eerlijkheid en de vrijheid om een ​​kwetsbare therapeut te zijn. En ik begon meer over feminisme te begrijpen! Nadat ik de vooroordelen had weggenomen, ontdekte ik dat feminisme een gezonde beweging is van vrouwen die vrij zijn om zichzelf te zijn! Wat vind jij van feminisme??