Soms kijk je naar iemand en denk je: “Wat is hij moedig en zelfverzekerd! Hoe hij problemen oplost, hoe hij reageert op uitdagingen! Ik wil hetzelfde!” Dan probeer je hetzelfde, maar het werkt niet. Het blijkt nauwkeuriger, maar niet zo goed als de andere. Een ander is zelfverzekerd en kalm, maar voor jou gaat de oplossing van welk probleem dan ook gepaard met angst, spanning, opwinding, rusteloze gedachten: “Wat als het niet lukt? Wat als ik het niet aankan? Verdomd, ik weet niet wat ik nu moet doen! Je moet jezelf bij elkaar rapen, je kunt je niet zo druk maken!” Hierna klinkt er een interne kritische stem. Een persoon begint zichzelf uit te schelden, zijn onzekerheid, angst, spanning. Hij denkt: “Als ik iets doe en me nog steeds zorgen maak, dan ben ik niet goed genoeg. Ik meet niet. Ik ben erger dan de ander.” Deze innerlijke criticus vergroot op zijn beurt de spanning. Het blijkt als volgt: - Ik begin iets te doen; - De activiteit gaat gepaard met angst, enz. - De criticus gaat aan: “Je hebt geen recht op spanning en angst! Verzamel jezelf, jij vod!” – Aanvankelijke angst + Criticus = Nog meer angst en zelfkastijding. Zoals in die grap: Semyon dacht dat zijn gevoel van eigenwaarde tot het uiterste was gedaald. En dat ze nergens verder kan vallen. Maar toen klonk er plotseling een klap van beneden. Wat is hier de moeilijkheid? Het feit is dat wanneer we naar een andere persoon kijken, we slechts één deel van het proces zien: het externe. Maar we zien de binnenkant niet. We zien niet wat er met iemand van binnen gebeurt als hij enig werk doet. Hierdoor ontstaat de illusoire overtuiging dat het hem gemakkelijk afgaat. Wat hij gewoon neemt en doet: zonder twijfels, zorgen, zorgen, angsten, zorgen. Dat hij zo getalenteerd, speciaal, moedig en zelfverzekerd is. Die zichzelf 100% onder controle heeft. Vaak is dit een illusie. Die. Of er is nog steeds spanning, maar we zien het niet, of het is heel gemakkelijk voor een persoon, maar niet omdat hij zo uniek is, maar omdat hij bijvoorbeeld veel ervaring heeft. Daarom wordt het zo gemakkelijk voor hem ons wanneer een persoon zijn innerlijke proces aan anderen openbaart en de illusie wordt vernietigd wanneer: - iemand deelt dat hij of zij ook ergens niet mee om kan gaan; iemand deelt hoe eng het was van baan veranderen;— een collega geeft toe dat hij de manager ook niet kan uitstaan ​​en dat het voor hem niet gemakkelijk is om de stress op het werk te weerstaan;— als je op de speelplaats een moeder hoort vertellen over haar vermoeidheid en haar verlangen om haar kind naar oma te sturen een maand lang. Op zulke momenten ademen we vaak uit: “Oef !! Dus met mij gaat het goed! Dus ik kan het ook.” Het lijkt erop dat dit bericht een goede reden kan zijn om elkaar in de reacties te steunen en uw interne proces te delen. Ik ben bijvoorbeeld altijd zenuwachtig voordat ik een nieuwe klant ontmoet en ervaar enorme stress als ik naar verschillende overheidsinstanties moet. Deel als je er klaar voor bent.