Psychoterapia to proces, w którym oprócz rozwiązywania problemów terapeutycznych budujemy relację z dzieckiem, od pierwszego „Dzień dobry” do ostatniego „Do widzenia”. ” Proces budowania, rozwijania i kończenia relacji jest integralną częścią naszego życia, jednak z różnych powodów nie zawsze możliwe jest przejście całej ścieżki relacji. Jednym z zadań psychoterapii jest pokazanie, jak wchodzić w relacje, rozwijać je i zawsze kończyć. Dopiero zakończenie terapii pozwala przejść na nowy etap rozwoju, a nie popaść w traumę „utraty ważnego obiektu”, „zniknięcia znaczących osób”, „lęku przed przywiązaniem”. dziecku możliwość ukończenia psychoterapii, rodzice pozwalają dziecku przeżyć doświadczenie separacji i nie doznać traumy, rodzice również przeżywają to samo doświadczenie, gdy kończą pracę z psychologiem swojego dziecka i omawiają ważne punkty, które im się udało, a których nie udało się osiągnąć w swojej pracy Dziecko rozwija zrozumienie, ważne dla niego osoby nie znikają, relacje z nimi się kończą, a relacje można zakończyć bez traumy ani siebie, ani nikogo innego. Dorośli poddawani psychoterapii znajdują się w tym samym systemie budowania relacji i jeśli ich podstawowy wzór przywiązania nie jest bezpieczny, wówczas strach przed wejściem lub zakończeniem związku może prowadzić do „ucieczki” z związku. Następnie ważne jest, aby wyjaśnić, co dzieje się pomiędzy psychologiem a klientem, co klient czuje w związku z tą relacją, jak jest przyzwyczajony do budowania relacji, czy ma doświadczenie w kończeniu relacji (nie zrywaniu jej, ale kończeniu)).