Van de auteur: Leven en liefhebben.... Mensen verschillen niet alleen van elkaar in de omstandigheden en inhoud van het leven, maar ook in kwaliteit. Niet iedereen heeft hetzelfde goede leven. Er zijn niet veel mensen die hun leven kwalitatief leiden: met grote belangstelling, creatief en met plezier. Er is echter geen enkele persoon die niet de kwaliteit van zijn leven wil verbeteren, zijn leven nog rijker en betekenisvoller wil maken. Kwaliteit van leven is voor ieder van ons de hoogste waarde. De kwaliteit van leven in het algemeen wordt bepaald door de kwaliteit van leven in specifieke situaties, de kwaliteit van leven op elk moment van het moment ‘hier en nu’. Hoe we in het huidige moment leven, bepaalt de kwaliteit van ons hele leven. We kunnen natuurlijk op het beste hopen in de toekomst, maar wat van fundamenteel belang is, is hoe we in specifieke huidige situaties leven. Als je het vermogen van een persoon om zijn leven kwalitatief te leiden analyseert, kom je tot de conclusie over de krachtige afhankelijkheid van de staat van zijn. persoonlijke kracht en het vermogen om een ​​staat van geluk te bereiken. Om gelukkig te zijn, heb je persoonlijke kracht nodig. Een persoon in een staat van persoonlijke kracht is aanvankelijk gefocust op activiteit en constructieve oplossing van moeilijkheden. Zoals mijn therapeutische praktijk laat zien, zijn activiteit en constructief zijn de belangrijkste eigenschappen van een staat van persoonlijke kracht. De eigenaardigheden van de staat van persoonlijke macht zelf (in het bijzonder een verhoogde energietint, een goed fysiek welzijn, een gevoel van subjectiviteit, enz.) oriënteren een persoon op precies dergelijke beslissingen. Je moet geluk kunnen organiseren, en daarvoor is het belangrijk om onze onbewuste beslissingen te beheersen. Wat en hoe dit te doen - de antwoorden op deze vragen stellen ons in staat macht over onszelf te krijgen en de kwaliteit van het leven aanzienlijk te verbeteren. Om onbewuste beslissingen over de aard van het leven in verschillende levenssituaties te kunnen beheersen, is het belangrijk om over een speciale kracht te beschikken, die ik de ‘gouden vrolijke wil’ noem. Deze naam werd door C.G. Jung gebruikt om te verwijzen naar het vermogen van een persoon om met negatieve omstandigheden om te gaan. Als je dit vermogen hebt, kun je altijd in contact zijn met je ‘ware zelf’. "Gouden vrolijke wil" is een vorm van bewuste activiteit van een persoon, gebaseerd op zijn vertrouwen in zichzelf, zijn capaciteiten en zijn sterke kwaliteiten. Iemand die zoveel energie heeft, kan zichzelf, zijn emoties en gedachten beheersen. Het gevoel van eigenwaarde en uniciteit van zijn eigen individualiteit staat hem niet toe te bezwijken voor moedeloosheid, zinloosheid en hopeloosheid, zelfs in de moeilijkste situaties. De gouden, opgewekte wil is een soort wijze innerlijke mentor en adviseur over wat gewaardeerd moet worden, waar de aandacht en inspanningen op gericht moeten worden om moeilijke momenten in het leven te overwinnen. Andrei Makarevich zei en zong hier in zijn tijd heel goed over: “Er zijn dagen als je het opgeeft En er zijn geen woorden, geen muziek, geen kracht Op zulke dagen was ik gescheiden van mezelf En ik vroeg niemand om mij te helpen........ Een persoon die de beschikking heeft over de bron van een gouden, opgewekte wil hoopt niet alleen op een ‘mooie toekomst’’ Dit is geen hoop, dit is echte kennis van de aanwezigheid van lichtkrachten die je ondersteunen. Het optimisme en de opgewektheid van een persoon worden volledig gerechtvaardigd door het begrip en het gevoel van iemands authenticiteit. In wat er gebeurt – op dit moment geen erg gunstige combinatie van omstandigheden – zien we een verre van toevallige manifestatie van de systematische aard van ons bestaan. Dit perspectief van zien wat er gebeurt, stabiliseert aanzienlijk de eigen emotionele en zelfs fysieke toestand. De gouden, opgewekte wil is een bijzondere functie van de bereidheid om constructief op te treden in ongunstige omstandigheden, en zich geen zorgen te maken. De gouden, vrolijke wil ligt juist in het feit dat deze acties de energie van optimisme en opgewektheid, het geloof in een positieve en gelukkige uitkomst en de tijdelijke aard van moeilijkheden vrijmaken. Wat er ook gebeurt, alles heeft een hoge betekenis en belofte. Een gouden, opgewekte wil veronderstelt zeker een gevoel van prachtige vooruitzichten. Zou moetenom te zeggen dat juist het vertrouwen op prachtige beelden en perspectiefsensaties in de perceptie van het huidige moment een precedent schept voor onkwetsbaarheid en opgewektheid, volledigheid en betekenis van het leven. Optimisten zijn daarom levensvatbaarder – creatief, fysiek en psychologisch gezond en tevreden met hun eigen leven – dan pessimisten. De gouden, opgewekte wil is een kwaliteit die zo belangrijk is voor een persoon, die iemands leven aanzienlijk verbetert en verrijkt, en is het resultaat van zelfstudie en bewust werken aan zichzelf. Het kan en moet bewust vorm worden gegeven. De essentie van het fenomeen gouden, vrolijke wil is een optimistische houding. Een optimistische houding wordt gekenmerkt door de fundamentele focus van het onderwerp op de positieve betekenis (uitkomst, resultaat) van wat er gebeurt en de fundamentele mogelijkheid van een positieve oplossing. De basis voor de vorming van een optimistische houding is de bron van overwinnen. Tijdens het socialisatieproces doet een persoon ervaring op met het oplossen van moeilijke situaties voor hem, verwerft hij subjectiviteit en begint hij de mogelijkheid te waarderen om dergelijke situaties op te lossen en zijn eigen activiteit gericht op resultaten. Een persoon kan lessen trekken uit moeilijke situaties en deze benutten. Degenen die zichzelf proberen te beschermen tegen onvermijdelijke moeilijkheden hebben nauwelijks gelijk. De ervaring van het overwinnen van de moeilijkheden in het leven is de belangrijkste voorwaarde voor een individu om werkelijk menselijke eigenschappen te verwerven. Individuele schoonheid, persoonlijke rijkdom en gewicht van een persoon in de samenleving, zijn bijdrage aan het openbare leven hangt rechtstreeks af van de aard van de opgeloste problemen en de moeilijkheden die hij wist te overwinnen. Wil is nodig om moeilijke situaties te overwinnen. Gouden vrolijke wil is een speciaal soort wilstoestanden waarbij een persoon niet alleen wilsinspanningen verricht, maar tegelijkertijd wordt geïnspireerd door de energie van opgewektheid en optimisme. Hier is er natuurlijk meer dan alleen wilskracht om moeilijkheden te overwinnen. Iemand die in een staat van gouden, opgewekte wil verkeert, wordt gedreven door de ‘opwinding om nieuwe hoogten te bereiken’. Deze opwinding lijkt een moment waarop de tegenstelling tussen wat is (de huidige staat) en wat kan zijn (de gewenste staat) wordt opgelost. De gouden, opgewekte wil openbaart zich als een fenomeen van het anticiperen op de mogelijkheid om een ​​belangrijk resultaat voor zichzelf te behalen. In een staat van gouden, opgewekte wil is een persoon al een overwinnaar, en hij wordt gedreven door een gevoel van perspectief en doelgerichtheid. Vertrouwen op het doel, doeldenken en doeltoestand vormen de basis voor het ontstaan ​​van een gouden, opgewekte wil. Doel begeleidt en inspireert. En als er wilskracht nodig is om obstakels te overwinnen, dan is er een gouden, opgewekte wilskracht nodig om een ​​doel te bereiken. Degenen die willen, vinden kansen; degenen die twijfelen, zoeken naar verklaringen waarom ze dit niet kunnen doen. En degenen die naar dergelijke verklaringen zoeken, vinden in de regel ‘objectieve en dwingende redenen’ voor hun eigen insolventie. Met andere woorden: als iemand geen doel heeft dat hem op de toekomst richt, zal hij zeker redenen hebben die hem in verband brengen met negatieve ervaringen uit het verleden. We zijn niet in staat het verleden te veranderen, maar het ligt volledig binnen onze vrije wil en macht om enige zekerheid over onze eigen toekomst te brengen. Dus het gevoel voor perspectief en dus de staat van de gouden, vrolijke wil als de belangrijkste manier om een ​​waardig en constructief leven te leiden in moeilijke omstandigheden hangt rechtstreeks af van het vermogen om iemands doelen te verwezenlijken. Dit is natuurlijk een speciale vaardigheid - het is niet zoiets als 'bastschoenen breien'. Het vermogen van een persoon om doelen te realiseren en helder te formuleren maakt hem onafhankelijk van deze omstandigheden, om de omstandigheden ondergeschikt te maken aan zijn eigen wil. Gouden vrolijke wil is een vorm van energie van prestatie, de realisatie van een doel. De gouden, vrolijke wil is de bereidheid en het vermogen om de energie van optimisme in daden om te zetten. De kwaliteit van iemands leven wordt precies bepaald door de aard van de energie die hij in moeilijke situaties in zijn gedrag stopt. Om een ​​staat van optimisme te verwerven en de eigenschappen te ontwikkelen van een gouden, opgewekte wil die twijfels, besluiteloosheid en passiviteit overwint - absoluutnoodzakelijke taak. Nu wordt de reden, of beter gezegd, zelfs de basis voor het welzijn en de levenskwaliteit van ieder mens, duidelijk. Waarom leven sommige mensen beter en constructiever, zijn ze gelukkig en succesvol? En anderen zijn – onder dezelfde externe omstandigheden – ongelukkig, angstig en passief… Ik betoog dat een dergelijke basis het vermogen en de bereidheid van een persoon is om de energie van opgewektheid en optimisme in zijn eigen daden en gedrag te investeren en daardoor de huidige situatie in de richting te veranderen die hij wenst. Mensen die daartoe in staat zijn, worden gekenmerkt door de kwaliteit van een gouden, opgewekte wil. Wat zorgt ervoor dat een persoon vooruitgaat, iets meer wil en zoekt dan zijn beheerste kleine wereld, en waarom is het belangrijk dat een persoon op welke leeftijd dan ook niet stilstaat? maar verhuizen? Wat is deze ‘drijvende kracht’ die je niet toestaat te kalmeren, maar je aanmoedigt om te ‘vechten, zoeken, vinden en niet op te geven’ (A. Kaverin)? Deze kracht is vergelijkbaar met de kracht die een kwetsbare spruit door asfalt laat breken. De gouden, vrolijke wil omvat precies zoveel energie, zoveel kracht. Dit is een bepaalde kracht die inherent is aan het leven zelf om zich te ontwikkelen en te evolueren, als een behoefte om te incarneren en plaats te vinden – om werkelijkheid te worden. Nu moeten we uitzoeken wat precies het verschil is in de psychologie van mensen die de kwaliteit hebben van een gouden, opgewekte wil, en degenen die deze gouden, opgewekte wil ernstig missen. We hebben het natuurlijk over twee fundamenteel verschillende levensparadigma’s (systemen van overtuigingen en waarden), die fundamenteel verschillende soorten relaties met onszelf en de wereld vormen. En dan moeten we het hebben over de metastrategieën die mensen hebben om hun eigen leven te leiden – over levensstijlen. Denkwijze, stijl en levenskwaliteit vormen een eenheid. Het verschil tussen deze twee soorten mensen is dat degenen die de kwaliteit van gouden vrolijkheid hebben, zich ervan bewust zijn dat er altijd een echte keuze is: tussen twee alternatieven zijn ze bereid de betere optie te kiezen. Voor mensen met een lage levenskwaliteit (“het leven is moeilijk en saai, maar kort!”) is er geen keuze, aangezien er geen positief alternatief is. In deze stand van zaken – bij gebrek aan echte keuze – schuilt het feit dat iemand zijn slechtste keuze maakt. Gebrek aan keuze is ook een keuze, maar (in deze context) is er een slechtere keuze... De belangrijkste stelling: we kunnen onze staten kiezen en we kunnen staten controleren. Ik praat hier de hele tijd over tijdens mijn seminars, we demonstreren het voortdurend, mensen hier doen het de hele tijd, maar mensen vergeten het chronisch. Ze laten zich meeslepen door een laagwaardige staat, en van daaruit is het natuurlijk een moeilijkere weg terug. Een voorbeeld van zo’n ‘passie’ zou wrok, luiheid, angst, jaloezie kunnen zijn…. Er zijn echter maar weinig mensen die denken dat hij in soortgelijke omstandigheden voor alternatieve emoties en toestanden kan kiezen! Leslie Cameron-Bandler en Michael LeBeau stellen in hun boek “Hostages of Emotions or How to Save Your Emotional Life” de zogenaamde emotionele keuze: “...dezelfde levenssituaties die bij sommige mensen verwoestende emoties veroorzaken, wekken bij anderen benijdenswaardige reacties op. . We kennen allemaal mensen die er niet alleen goed mee omgaan, maar ook gedijen in situaties waarin we ons doorgaans ongepast voelen en handelen. Deze mensen demonstreren het vermogen om emotionele keuzes te maken. Ze hebben twee kenmerken. Het eerste kenmerk van emotionele keuze dat deze mensen vertonen, is hun vermogen om met een breder scala aan emoties te reageren. Ten eerste ervaren ze óf helemaal geen destructieve emoties, óf, als ze negatieve emoties ervaren, leven ze er niet naar. Het verschil ligt hier in het aantal emoties dat je kunt ervaren en het gemak waarmee je ertussen kunt bewegen... Met een breed scala aan emoties in de aanslag worden zulke mensen net zo snel bevrijd van negatieve emoties als ze een maaltijd met zeevruchten uitspugen, dat ze ten tweede onaangenaam gevondenHet kenmerk van deze individuen is dat ze op hun emoties (zowel plezierig als onplezierig) reageren als echte, betekenisvolle informatie over hoe ze hun leven kunnen verbeteren, in plaats van als een willekeurige schok uit een vijandige omgeving. Door emoties te gebruiken om de vinger aan de pols van hun welzijn te houden, richten ze hun aandacht en gedrag op een manier die hen de emotionele ervaringen kan bieden waar ze naar verlangen.” Begrip en bewustzijn van de aanwezigheid van emotionele keuzes zijn op zichzelf de belangrijkste hulpbron. Wanneer mensen beseffen dat ze een keuze hebben, gaan ze onbewust op zoek naar alternatieven. En dan blijven ze niet meer ‘vastzitten’ aan twijfels en negatieve ervaringen. Het opkomende ‘licht aan het einde van de tunnel’ inspireert, de energie van opgewektheid en optimisme wordt geboren – de gouden vrolijke wil. Wat is het alternatief, op basis waarvan de zo gewenste keuze voor de kwaliteit van leven verschijnt? Dit alternatief vormt een systeem van de huidige toestand (onbevredigende gezondheid, negatieve emoties, mislukte acties, enz.) en de gewenste toestand (het beste resultaat dat een persoon nastreeft - respectievelijk: positief welzijn en emoties, constructief gedrag en acties ). In dit systeem zal ieder redelijk mens zich uiteraard laten leiden en baseren op het resultaat, beginnend (zichzelf motiverend) vanuit de huidige staat. Ik durf een categorische uitspraak te doen: aangezien niemand opzettelijk van plan is zichzelf schade toe te brengen en in zijn eigen nadeel te handelen, maakt iemand de slechtst mogelijke keuze (emotionele ervaring van moeilijkheden) om de enige reden: zijn gebruikelijke slechte manier van denken leidt onvermijdelijk Laten we eens kijken naar twee fundamenteel verschillende benaderingen van 'denken over moeilijkheden'. Het eerste model – het model van het pessimisme – leidt onvermijdelijk tot een catastrofale afname van de levenskwaliteit en het blijven hangen in de negatieve aspecten van ervaringen uit het verleden en teleurstellende voorspellingen voor de relatieve toekomst. Het tweede denkmodel houdt in dat je vertrouwt op de veronderstelde prachtige oplossingen in de toekomst – je vertrouwt precies op die opties om het probleem op te lossen die de gouden, opgewekte wil inspireren en doen ontwaken. M. Atkinson biedt de volgende richtlijnen om een ​​specifieke manier van denken over uw eigen problemen te identificeren. EERSTE MODEL: “Denk na over wat voor jou een persoonlijk probleem is. Stel jezelf nu de vraag: “Wat is er aan de hand?”, Wat is het probleem?” En probeer bij zo'n introspectie, terwijl je in jezelf duikt, een antwoord te krijgen: "Waarom is zo'n probleem bij mij ontstaan?" "Wat zijn mijn eigen beperkingen, tekortkomingen waardoor ik dit probleem niet kan oplossen?" Wat kun je niet doen omdat je dit probleem hebt?’ ‘Wie is hier de schuldige van?’ ‘Wat is de ergste techniek, de consequentie van dit probleem?’ ‘Hoe lang ben je er niet in geslaagd dit probleem te overwinnen?’ Hoe kun je het oplossen?” Schud nu alstublieft “dit alles...” van u af. TWEEDE MODEL Denk nu eens over hetzelfde probleem na. Vraag jezelf deze keer af: “Wat wilde je veranderen? Wie zou je willen worden als je over dit probleem nadenkt?’ ‘Wat heb je nodig om dit te bereiken? Wat heb je nodig om het gewenste resultaat te bereiken?’ ‘Wanneer wil je dat dit gebeurt?’ ‘Hoe weet je dat je het gewenste resultaat hebt bereikt?’ ‘En als je krijgt wat je wilt, wat gebeurt er dan nog meer in je lichaam? leven? Wat kan er nog meer verbeterd worden?” “Welke middelen heb je, welke sterke punten heb je om dit probleem te overwinnen? ‘Hoe kun je ze gebruiken om het gewenste resultaat te bereiken?’ ‘Hoe kun je datgene wat je nu weerhoudt een probleemsituatie te veranderen, gebruiken om het op te lossen?’ ‘Hoe kun je nu beginnen dit probleem op te lossen?’ Twee modellen zijn niet alleen maar verschillende manieren om over een probleem na te denken. Dit zijn denkstijlen en manieren om de wereld waar te nemen. Ze doordrenken ons met overeenkomstige betekenissen van pessimisme of optimisme, gebaseerd op.