Van de auteur: Over werken met angst We dragen onze eigen horrorverhalen met ons mee. Iets griezeligs, latent spannends, maar nog niet eens tot een gedachte gevormd. Het verstoort echter het leven, wekt vreemde angst op en berooft iemand van vitale energie. Wat te doen met dit alles? Probeer het uit te drukken. Breng het in het daglicht. Kijk, vanaf daar zullen motten en veel stof eruit vliegen, net als uit een oud tapijt, het eruit gehaalde ding zal behoorlijk belachelijk en zelfs een beetje grappig lijken - op klaarlichte dag. Een voorbeeld kan worden genomen aan Salvador Dali zelf. En daarvoor hoef je niet dezelfde eigenaar te zijn van een opmerkelijke verbeeldingskracht en een virtuoze tekenaar als deze grote surrealist. Dali was zijn eigen psychotherapeut; hij hertekende horrorverhalen. Bijvoorbeeld de beroemde "Caprichos" van Francisco Goya. Ondanks Dali's buitengewone populariteit in Rusland blijft zijn serie litho's met als thema Goya weinig bekend. “De dromen van de geest geven geboorte aan monsters” is de titel van een van Goya’s etsen uit deze serie. Griezelige beelden die het bloed twee eeuwen lang deden koelen. Maar wat deed Dali ermee? Hij heeft er zelfs kinderkleurboeken van gemaakt! Ik heb ze overgezet naar mijn litho's, ze gevuld met kleur en mijn eigen details toegevoegd. Dankzij Dali groeit er bijvoorbeeld een erotische stam achter de ruggen van twee geliefden. Of een sombere scène van dronken monniken in een surrealistische interpretatie is gevuld met maanlicht en een naakte vrouw verschijnt op de achtergrond... Dali oefende dergelijke grappen echter niet alleen met Goya. Zoals de Franse psychoanalyticus Anne Anseline Schutzenberger schrijft, herschreef hij Millets beroemde schilderij ‘Evening Bells’ vierenzestig (!) keer (waarin een boer en zijn vrouw met gebogen hoofd en gevouwen handen in een tarweveld bidden boven een mand met aardappelen ). Waarvoor? Waarschijnlijk begreep hij toen niet echt waarom. Maar toen onderzoekers dit schilderij van Millet later met röntgenfoto's maakten, ontdekten ze de kist van een klein kind onder een mand met aardappelen. Toen Dali van de ontdekking hoorde, zei hij: ‘Ik voelde altijd de dood in dit schilderij.’ Nadat hij het 64 keer had herschreven, raakte de kunstenaar verlost van zijn verlangen naar de dood, dat sterk in hem was, aangezien zijn oudere broer, ook Salvador genaamd, vóór zijn geboorte stierf en de kunstenaar werd achtervolgd door een obsessie om zijn lot te herhalen. “Ik leefde de dood voordat ik het leven leefde. Mijn broer stierf drie maanden voordat ik werd geboren. Mijn moeder was hierdoor tot in de kern geschokt. En in de baarmoeder van mijn moeder voelde ik al de angst van mijn ouders placenta. Ik voelde het diep als een opgelegde aanwezigheid, alsof mij van liefde was beroofd. Deze dode broer, wiens geest mij begroette, heette Salvador - net als mijn vader en ik, en dit is geen toeval... Ik heb leren leven. door het vacuüm van liefde te vullen dat niet echt voor mij bedoeld was." Je kunt dus het voorbeeld van Dali volgen en je verborgen angst kwijtraken, zelfs als de naam nog niet is genoemd. 1. WEES EEN GOYA. Om dit te doen, moet je je horror op een wit vel papier tekenen. Misschien begrijp je door deze angst te tekenen waar het precies over gaat. En dit zal een heel belangrijk bewustzijn zijn. Waarschijnlijk zal een dergelijk bewustzijn niet plaatsvinden, maar de foto zal bepaalde associaties oproepen. Schuif herinneringen of gevoelens die op dat moment opkomen niet terzijde; ze zijn allemaal belangrijk en verdienen uw aandacht. 2. DALI'S ARTIKEL Als het werk klaar is, voeg je er details aan toe die deze tekening grappig zouden maken. Schilder “jouw Goya” zonder je fantasie te sparen. En zonder ergens spijt van te hebben. Alle ideeën kunnen worden gebruikt. En dan: geef je nieuwe creatie een naam.