De ontwikkeling van paniekaanvallen is gebaseerd op de verhoogde gevoeligheid van een persoon voor somatische sensaties, waarbij hij zich daarop concentreert (luisteren naar lichamelijke symptomen) en een catastrofale interpretatie van ongewone en ongemakkelijke lichamelijke sensaties. Niet alle mensen zijn even gevoelig voor signalen van hun lichaam - veranderingen in de hartslag, ademhalingsmoeilijkheden, duizeligheid. Mensen die gevoelig zijn voor paniek zijn echter meestal erg goed in het waarnemen van hun fysiologische aandoeningen, die worden veroorzaakt door externe of interne redenen (benauwde kamer, hitte, vermoeidheid, intense negatieve emoties nadat ze bijvoorbeeld een verandering in de hartslag of moeilijkheden hebben waargenomen). ademhalen interpreteren ze dat dit catastrofaal is - "Ik heb iets mis met mijn hart, ik zou een hartaanval kunnen krijgen" of "Ik zou kunnen stikken", met als gevolg dat de angst van de persoon toeneemt en de aandacht wordt gericht op het fysiologische proces dat hem bang maakte . Tegelijkertijd leidt enerzijds een toename van angst tot een toename van lichamelijke symptomen en het verschijnen van nieuwe (aan de andere kant wordt de aandacht gericht op de symptomen zelf). veroorzaakt hun intensivering. Dit fenomeen staat bekend als somatosensorische amplificatie. Als gevolg hiervan groeit de angst, en daarmee nemen de lichamelijke manifestaties toe, en vindt er een paniekaanval plaats. Een paniekaanval is een aanval van zeer ernstige angst met somatische symptomen in de vorm van tachycardie, ongemak in het hart, ademhalingsmoeilijkheden en duizeligheid. Het gaat vaak gepaard met gevoelens van veranderd bewustzijn - derealisatie en depersonalisatie: de wereld is niet zo en ikzelf ben op de een of andere manier niet zo. Een paniekaanval duurt in de regel niet lang, de angst neemt binnen een paar minuten af, maar de persoon kan het gevoel hebben dat er veel tijd is verstreken voordat een enkele paniekaanval zich bij aanvallen tot een paniekstoornis ontwikkelt regelmatig worden herhaald, moet de persoon erg bang zijn voor paniekaanvallen en zich bezighouden met het probleem om deze te voorkomen. Natuurlijk is een paniekaanval uiterst onaangenaam en bijna niemand wil deze steeds opnieuw ervaren. En er zijn adaptieve manieren om met deze aandoeningen om te gaan, waaronder een bezoek aan een therapeut of het gebruik van de juiste zelfhulp. Maar mensen houden zich vaak bezig met onaangepaste manieren om met paniek om te gaan, waaronder het scannen van het lichaam op verdachte waarschuwingssignalen van een paniekaanval, beschermend gedrag (bijvoorbeeld altijd angststillende medicijnen bij zich dragen) en vermijdend gedrag. De persoon begint die situaties te vermijden die naar zijn mening een paniekaanval kunnen veroorzaken. Geleidelijk aan kunnen deze situaties steeds talrijker worden, en de persoon beperkt zijn leven enorm. Hoewel iemand paniekaanvallen uit alle macht vermijdt, blijft hij ervan overtuigd dat het verminderen van vermijdend gedrag en het leren tolereren van paniek, omgaan met angst zonder weg te rennen, en ten volle leven ondanks mogelijke paniekaanvallen, belangrijke doelen van cognitieve psychotherapie zijn. voor paniekstoornis. Samen met een psychotherapeut worden kleine en haalbare stappen gezet, terwijl parallel aan het werk met catastrofale ideeën wordt gewerkt. Ik zou graag het onderwerp en de opmerkingen willen bespreken. Als je gekweld wordt door paniekaanvallen, angstgevoelens, obsessieve gedachten, neem dan contact met ons op! wij regelen het. Soms zijn enkele gesprekken voldoende om de toestand aanzienlijk te verbeteren. Maak telefonisch een afspraak. (WhatsApp,Telegram) 8-916-150-88-30.