Het is heel interessant om in therapie met de verdediging tegen schaamte te werken. Het is beschamend om schaamte te ervaren, en daarom moet de cliënt, wil hij over zijn schaamte kunnen praten, hiervoor voldoende steun en acceptatie krijgen. Het is belangrijk dat de therapeut zelf zich bewust is van zijn verdediging tegen schaamte. Om schaamtegevoelens te voorkomen, kun je verdedigingsmiddelen gebruiken zoals: beschuldiging, excuses, ironie, ongeloof, sarcasme, enz. Het komt voor dat narcistische individuen zich trots en zelfverzekerd gedragen, maar dit kan een reactieve formatie blijken te zijn, dat wil zeggen: ze proberen je nietigheid te verbergen. Het kan vaak zo zijn dat de activiteit van een persoon gebaseerd is op reactieve formatie. Een psycholoog moet heel erg voorzichtig zijn bij het werken met reactieve formatie, omdat deze zeer sterk verweven is met de structuur van iemands karakter. Als iemand bijvoorbeeld zijn egoïsme verbergt achter zijn vrijgevigheid, waarvoor hij zich schaamt, en je vertelt hem daarover, dan kan de persoon hier psychologisch misschien niet mee omgaan. Het komt vaak voor dat de mensen om deze persoon het egoïsme van de persoon volledig begrijpen, en de enige persoon die zich niet bewust is van zijn egoïsme, ben hijzelf. Dit is hoe de mens zich creatief aanpast aan de omgeving waarin hij leeft. Hoogstwaarschijnlijk veroordeelt zijn omgeving zijn egoïsme, staat hem niet toe egoïstisch te zijn en eist vrijgevigheid van hem. Een andere manier om je tegen schaamte te beschermen is jezelf te minimaliseren en te bekritiseren. Als iemand eerst zichzelf begint te bekritiseren, zullen andere mensen niet langer zo kritisch op hem zijn. Als iemand iets moet vertellen, kan hij de mensen die naar hem luisteren vragen om hem te corrigeren als hij ergens in zijn verhaal ongelijk heeft, en op deze manier zal hij zichzelf tegen schaamte beschermen. Hij zal zich niet schamen als hij wordt gecorrigeerd, omdat hij er zelf om heeft gevraagd. Het is heel belangrijk dat een psycholoog zich bewust is van zijn verdediging tegen schaamte, om de cliënt niet per ongeluk in verlegenheid te brengen. Zo'n situatie, dat de therapeut iets weet wat de cliënt niet weet, schept al schaamte.