I'm not a robot

CAPTCHA

Privacy - Terms

reCAPTCHA v4
Link



















Original text

Van de auteur: We willen echt dat alles in ons leven is zoals we willen. Maar dit is een illusie. En in ieder geval moeten we in het leven soms teleurstellingen ervaren. Om van illusies af te komen, moet je eerst toegeven (aan jezelf toegeven, je bewustzijn herwinnen) dat je denken, je geest, niet IDEAAL is. Je kunt niet alles weten, raden, van tevoren berekenen, voorspellen hoe het in de toekomst zal zijn. Aannemen, voorstellen, fantaseren, plannen - ja, zoveel als je wilt. Maar het is onmogelijk om de gebeurtenissen, situaties, acties van andere mensen en zelfs die van jezelf met zekerheid te kennen. En met dit moment van onzekerheid, met het onbekende, de onlogische, de niet-lineariteit van het leven, moet je het verdragen of ermee in het reine komen. Nederigheid is wanneer je vrede hebt, wanneer je de realiteit beseft. Naar mijn smaak als Gestalttherapeut is nederigheid tegelijkertijd ervaren machteloosheid en woede. De onmacht dat er niets veranderd kan worden, maar de pijn van het verlies is zo groot dat je eigenlijk alles wilt veranderen. En deze gevoelens komen op hun beurt naar boven: óf de tranen van een machteloos slachtoffer, óf de woede van een woede die klaar is om wraak te nemen. En als een gebroken record draai je op één plek en drink je de bittere beker van mentaal lijden. Ten eerste moet je toegeven: "Ja, het is zo!" En ik kan een gebeurtenis, een situatie, de acties van een andere persoon niet annuleren , omdat volgens de wetten van de natuurkunde van planeet Aarde de tijd slechts in één richting stroomt van het verleden naar de toekomst terug, nooit! Herinner jezelf er vervolgens aan: “Ik weet niet 100% van de ander waartoe hij wel of niet in staat is. Ik weet niet 100% van mezelf, mijn mogelijkheden en beperkingen zal gedragen in deze of gene extreme situatie of situatie.” Ja, ja, dat klopt, met een hoofdletter. Hoe trots je ook bent op je intelligentie, opleiding en logische vaardigheden, je kunt niet 100% alleen op je geest vertrouwen. Het is tenslotte de geest die de grote illusionist is en die in staat is te misleiden. Het werkt volgens het analogiebeginsel. Daarom zal elke nieuwe situatie die zich voordoet, worden vergeleken met de situaties die al in uw leven zijn gebeurd. Zelfs als je geen herhalingen en analogieën ziet, ziet hij hetzelfde, vergelijkbaar, vertrouwd en vertelt hij je het antwoord op hoe je op de situatie in het heden kunt reageren met reacties uit het verleden. Het is net zo goed voor de geest om de Toekomst tegemoet te treden. Plannen, voorspellen, verbeelden, verbeelden, fantaseren, projecteren, illusies creëren zijn geen slechte eigenschap van de geest en soms zelfs erg nuttig voor het dagelijks leven. Als u zich uiteraard bewust bent van de bijwerkingen. Het enige dat de almachtige geest niet kan doen, is op elk moment van het leven in het heden zijn. Hier en nu is voor hem ondraaglijk moeilijk en onmogelijk. En als dat zo is, dan is hij niet de ‘almachtige god’ van het universum dat ‘ik’ wordt genoemd en is het zeer riskant om alleen op de geest te vertrouwen. Ik zeg dit vanuit het perspectief van persoonlijke en professionele ervaring, maar je hoeft me niet te geloven, het is beter om het te controleren :) Om te voorkomen dat de geest gevangen wordt genomen door zijn eigen illusies van almacht en controle, zijn er ook lichamelijke sensaties en emoties. Hoe en hoe kunnen ze helpen? Wanneer je geest zich in een diepe droefheid stort en de tranen uit je stromen, alsof alle ergste dingen nu weer gebeuren, geef jezelf dan niet de schuld, schaam je niet en spoor jezelf aan om niet aan de witte aap te denken. Probeer je te concentreren op het heden. Kijk om je heen - wat je nu ziet, hoort, aanraakt. Beschrijf gewoon wat je zintuigen je op dit moment geven - ik ben er niet, in die situatie, in die omstandigheden, met die persoon, ik ben hier en nu alleen in mijn kamer, zittend op mijn favoriete zachte wonderbaarlijke met mijn prachtige kont. en ik voel hoe gevoelloos mijn benen zijn, onder me weggestopt... hoe ik ze wil strekken en bewegen... Zodra je het merkt, besef het ongemak, het ongemak, de spanning in je lichaam, je kunt alles nu meteen veranderen. Merk op hoe het bloed begint te bewegen, voel een lichte tinteling onder je knieën, merk hoe het ongemak afneemt. Haal een paar keer diep adem en langzaam.