Op school leren kinderen lezen, schrijven, tellen, knutselen en worden ze geholpen een heleboel andere nuttige vaardigheden te leren, behalve misschien wel de belangrijkste: communicatieve vaardigheden. Het kind leert van zijn ouders wat hij moet zeggen, hoe en wanneer, waarbij hij vaak de meest ineffectieve en disfunctionele modellen overneemt. Hoe sterk de gevoelens tussen geliefden ook zijn, hun relatie wordt alleen maar conflicterend omdat beiden niet weten hoe ze hun gedachten correct moeten uiten. Welke destructieve communicatiemodellen kunnen de relaties in het gezin radicaal ruïneren: verplichting. De “Je moet”-houding wordt vaak geërfd: “Je moet goed studeren”, “Je moet je moeder helpen” verandert in “Je moet voor mij zorgen” of “Je bent mijn vrouw, dus je moet het in alles met mij eens zijn.” Dergelijke uitdrukkingen wekken het gevoel dat iemand geen recht heeft om te kiezen, wat precies de tegenovergestelde reactie veroorzaakt: "Ik ben je helemaal niets verschuldigd." Het resultaat is sabotage, dat wil zeggen een volledige veronachtzaming van iemands verantwoordelijkheden of afspraken. Zinnen vol fataliteit 'Jij altijd', 'Ik nooit', 'Iedereen doet dit', 'Alles is altijd mis met jou', laten goed zien hoe een eenmalige negatieve situatie of fout een reden wordt voor vele jaren van verwijten. Door één fout kan een hele ‘kist’ aan herinneringen worden gevormd over hoe, wanneer en onder welke omstandigheden iemand een fout heeft gemaakt of een fout heeft gemaakt. En dus verandert “Ik heb 1 keer de afwas niet gedaan, ben 1 keer vergeten melk te kopen, heb 1 keer geweigerd de vuilnis buiten te zetten” in “Je helpt me nooit in huis Voorspelling!” Negatieve toekomstscenario's komen tot uiting in de zinnen "Je zult zeker alles door elkaar halen", "Laat mij het zelf doen, zoals altijd, je zult het verkeerd doen." Dergelijke uitspraken vergroten op zichzelf niet alleen het risico op mislukking, maar creëren ook bij iemand het gevoel dat hij als hulpeloos, waardeloos en als een nietsnut verliezer wordt beschouwd. In het gezin willen we geen verwijten ontvangen, maar steun en dankbaarheid. Deze communicatiestoring wordt perfect geïllustreerd door het beroemde citaat: “Als je het moet uitleggen, leg het dan niet uit.” Ik weet niet waar het stereotype vandaan komt dat hechte mensen elkaar zonder woorden moeten begrijpen, maar ik weet zeker dat veel stellen hierdoor uit elkaar zijn gegaan. “Ik zal hem niets vertellen, laat hem raden wat ik wil voor mijn verjaardag/waarom ik beledigd was/waarom leggen ze overal tijdschriften met trouwjurken neer, etc.” In dit geval werkt het advies goed: 'Om iemand je te laten begrijpen, moet je met je mond in je oor praten', en niet hopen dat je partner buitenzintuiglijke vermogens zal onthullen. Trouwens, als je je gedachten of wensen niet direct kunt uiten, dan is dit een onderwerp van reflectie. De reden kan zowel angst voor oordeel als angst voor afwijzing zijn. Het wordt beschouwd als een van de meest giftige vormen van communicatie omdat het gebaseerd is op tegenstrijdigheden en paradoxen, waardoor een gevoel van desoriëntatie en hulpeloosheid ontstaat. Er zijn verschillende soorten dubbele berichten: Evaluatieberichten: ‘Je hebt geen make-up meer op gedaan’ vs. “Waar ben je zo gekleed?” Berichten-eisen: “Je zou meer moeten verdienen” vs. “Stop met voortdurend verdwijnen op je werk.” Vergelijkingsberichten: “Kijk naar je vriendin Katya, zij regelt alles: op het werk, met haar kinderen en met haar man” vs. 'Je vriendin Katya is ook... En jij kopieert haar.' Dit is geen volledige lijst met negatieve plannen. U kunt de lijst aanvullen door te negeren, van onderwerp te veranderen, te communiceren via derden, enz. Het is belangrijk om te begrijpen dat de kwaliteit van de relatie grotendeels afhangt van wat u zegt, hoe u luistert en hoe u reageert. Deze vaardigheden moeten worden geleerd.