In vervolg op de laatste twee artikelen zou ik het graag willen hebben over een relatiebreuk. Afscheid nemen van een belangrijk persoon en het beëindigen van een belangrijke levensfase is altijd een moeilijk proces. Een breuk of een soort einde kan een trauma blijven, of het kan een ervaring worden. Trauma is een vervorming van de perceptie, een onvermogen om gevoelens te identificeren en een onvermogen om de realiteit te zien als alles voorbij is, lijkt hij vast te lopen in al deze moeilijke gevoelens en het lijkt hem dat alles nu gebeurt. Het eerste wat je moet doen als je uit elkaar gaat, is de realiteit toegeven. Ja, het gebeurt nu. Ja, we zijn uit elkaar gegaan, onze relatie is voorbij, er zal niets anders gebeuren. Dit kan erg pijnlijk zijn, en dit is waar de meeste problemen optreden. Er zijn niet alle manieren om met stijgende gevoelens om te gaan als je deze realiteit onder ogen moet zien (hierover in het artikel - ik kan niet alleen zijn). Herken de realiteit en registreer verliezen - op dit punt zul je alle ongerechtvaardigde hoop onder ogen moeten zien over deze relatie en het zal opnieuw pijn doen. Als alle hoop op zijn minst gedeeltelijk gerechtvaardigd zou zijn, is het misschien belangrijk om hun betekenis in het leven te erkennen. Erken dat wat nu weggaat gewicht en betekenis heeft, het was belangrijk en zal in ieder geval een stempel op de ziel drukken. In dit stadium moet je de onomkeerbaarheid begrijpen van wat er gebeurt, en jezelf niet verdoven met gedachten die misschien ooit zullen komen. we zullen weer samen zijn, of dat er niet veel zal veranderen, we zullen vrienden blijven. Dergelijke gedachten kunnen je in illusie onderdompelen, en je kunt daar vastlopen, waardoor je in de toekomst van het leven wordt uitgesloten. Het is belangrijk om alle gevoelens te identificeren die tijdens dit proces ontstaan. Wat gebeurt er met je als je beseft dat dit de realiteit is? Wat gebeurt er met je als je beseft hoe belangrijk het is om je leven te verlaten? Wat gebeurt er met je als je beseft dat dit volledig verdwijnt? Dit is allemaal belangrijk om te begrijpen en te zeggen. Als we ons uitspreken, onze gevoelens aanduiden, zal dit al verlichting geven, omdat we ons op dit moment lijken af ​​te scheiden van de gevoelens, we niet toestaan ​​dat ze ons volledig overspoelen, en dan kunnen we ze weerstaan. We blijven in contact met onze gevoelens, wat belangrijk is, maar we staan ​​er op afstand van. Het is belangrijk om ze niet te vermijden, niet te onderdrukken, en niet te proberen ons op wat voor manier dan ook snel van moeilijke ervaringen te ontdoen, dit zal alleen maar bijdragen. vastlopen. Bij het identificeren van alle gevoelens is het belangrijk om ze tijd en plaats te geven. Leer met ze leven. Ja, ik heb nu pijn, ik voel angst, woede, maar dit stopt mijn leven niet, ik leef nog steeds en kan mijn gang gaan. Het is natuurlijk belangrijk om jezelf niet uit te sluiten van het leven als er een sterfgeval plaatsvindt. Na de dood van een dierbare zal er een periode zijn waarin er niets dan pijn in het leven is – dit zal zo ongeveer de eerste fase zijn – erkenning van de werkelijkheid. En wanneer dit is gebeurd, zal het belangrijk zijn om terug te keren naar je leven. De volgende stap zal zijn om te leren leven in een nieuwe realiteit. Zonder deze persoon. Hoe zal je leven veranderen? Welke gewoonten zullen verdwijnen of blijven? En de laatste fase zal zijn het bepalen van een nieuwe plaats in je bewustzijn voor deze relatie en deze persoon - dit is vertaling in ervaring. Het was en het is voorbij, nu is deze man mijn ex-man, met wie we zulke goede en minder goede momenten hebben beleefd. Een scheiding doormaken is een belangrijk proces dat je moet voltooien voor je toekomstige goede leven. Natuurlijk is alles individueel, geen enkele relatie en scheiding is hetzelfde. Het is belangrijk dat je leven sowieso groter is.