Iedereen kan een bepaalde periode uit zijn leven willen vergeten. Iemand streeft ernaar negatieve herinneringen uit zijn geheugen te verdrijven (over het geweld dat hij heeft meegemaakt, over verlies, over momenten van vernedering en ontbering). “Vergeet als een nare droom.” Iemand bidt daarentegen om vergetelheid met betrekking tot de gelukkigste momenten van het leven (hoe goed we toen samen waren) of wil juist het feit vergeten van het bestaan ​​​​van een persoon die niet beantwoordt. We moeten niet voorbijgaan aan het feit dat de psyche en het bewustzijn grote zaken zijn die veel beheersen. En als de pijn en spanning van een persoon te sterk zijn, zullen de hersenen hier automatisch mee omgaan op een manier die daarvoor geschikt is. Het zal bijvoorbeeld een zeer onaangenaam lichamelijk symptoom ‘geven’, dat niet langer ‘aan de orde is’, of dissociatieve amnesie, of een dissociatieve identiteitsstoornis (of een andere ernstige diagnose die al op het niveau van de psychiatrie ligt). Er is simpelweg geen andere, ‘gezonde’ manier om informatie te vergeten die voor jou van groot belang was en je emotioneel enorm heeft beïnvloed. Je kunt bijvoorbeeld gemakkelijk vergeten hoe je in de vierde klas op de eerste dag van de herfstvakantie een worstje at broodje als ontbijt, en daarna gingen we wandelen. Het is iets heel anders als je ouders je op deze dag, na dit ontbijt, een prachtige puppy hebben gegeven. Hij groeide met jou op en veranderde van een onhandige puppy in een grote en mooie Labrador. Je bent er al in geslaagd om af te studeren, naar de universiteit te gaan, je eerste liefde te ontmoeten, je eerste serieuze verraad te ervaren, je eerste baan te vinden, en al die tijd heeft je trouwe vriend altijd aan je zijde gestaan. En toen werd hij ziek, maar tot het einde stond jij aan zijn zijde. En nu heb je zoveel pijn dat je deze slimme en vriendelijke Labrador gewoon wilt vergeten. Het is alsof hij nooit heeft bestaan. Maar je zult hem nooit vergeten. Net zoals je je eerste liefde (en ook alle daaropvolgende) niet zult vergeten, de dag waarop je erachter kwam dat je geliefde je bedroog, je vriend die je ernstig heeft beledigd en de andere reeks gebeurtenissen die ons hele leven vormen. Nee, ook een machine die herinneringen zou wissen. En geen enkele psycholoog zal u helpen het verzoek 'Ik wil het vergeten (voeg het juiste woord in)' op te lossen. Maar u kunt het verzoek herformuleren in een werkbaarder verzoek. “Ik wil dat de herinneringen aan de gebeurtenis mij geen pijn meer bezorgen.” Onaangename emoties zijn in eerste instantie normaal, belangrijk en noodzakelijk. Wij moeten de onze treuren. Als we rouwen, betekent dit dat het belangrijk voor ons was. Maar het leven staat niet stil. Wij veranderen, de wereld om ons heen verandert. Sommige dingen zijn niet langer belangrijk en betekenisvol, andere niet. In plaats van pijn en verdriet verschijnt dankbaarheid. Dankbaarheid voor wat het was. Bewustzijn van de waarde van de invloed die dit heeft op ons leven. Als de situatie niet te lang rust geeft, betekent dit dat het nog niet voorbij is. Hoogstwaarschijnlijk zal de tijd niet langer helpen of genezen. Psychologische hulp nodig. Om ‘vastzittende’ emoties ‘terug te winnen’ die nieuwe ‘broeders’ niet toestaan ​​hun rechtmatige plaats in te nemen. Geef uitdrukking aan wrok, woede, ‘stoom afblazen’. Zoek uit wat nog niet is uitgedrukt, ontvangen of gegeven. En ten slotte: doe het. Niet noodzakelijkerwijs met een echt object/onderwerp of onderwerp. Het is mogelijk met een denkbeeldig beeld, in een veilige ruimte van counseling/psychotherapie. En dan zal de situatie niet worden vergeten, maar eenvoudigweg op de plank staan ​​in een enorme kast met herinneringen, die niet alleen onze ervaring vormen, maar onze hele ervaring. persoonlijkheid als geheel. Als u het gevoel heeft dat u veranderingen in uw leven en ondersteuning van een specialist nodig heeft, neem dan contact met ons op! Samen vinden we jouw weg naar geluk en harmonie!