Verdedigingsmechanismen van de psyche is een onderwerp dat vaak wordt vergeten. Tegelijkertijd is het met hen dat we in therapie werken en ze veranderen, zodat onze persoonlijkheid adaptiever wordt en we troost krijgen uit het leven dat we leiden. Wanneer je geconfronteerd wordt met het feit dat een bepaalde gebeurtenis ondraaglijk voor je is, iets negatiefs zich in je leven herhaalt, word je geconfronteerd met het feit dat de verdedigingsmechanismen van je psyche niet adequaat werken in termen van verdedigingsmechanismen. een schizoïde persoonlijkheid is een persoon die het dichtst bij het begin van de ontwikkeling van onze psyche staat, omdat deze mechanismen gebruikt die we bij baby's aantreffen. En baby's werken met de werkelijkheid, niet met zichzelf in deze wereld. Dit betekent dat de baby zijn houding ten opzichte van het object dat hem boos maakt, niet zal veranderen. Zal het niet bestuderen, accepteren en gebruiken waar nodig of gewenst, waar mogelijk. Hij classificeert het geheel als slecht en sluit het bijvoorbeeld uit zijn gezichtsveld, ook al zou het nuttig kunnen zijn. Ik ben gevallen tegengekomen waarin cliënten, die over iemand spraken, eerlijk toegaf dat de persoon anders leek te worden als hij iets deed dat hem bang of boos maakte. En de cliënten konden één persoon niet in één beeld verenigen. Dus wat voor soort verdedigingsmechanismen zullen we aantreffen in een schizoïde persoonlijkheid? Zeker opsplitsen. Daarnaast projectie, samensmelten met andere mensen, projectieve identificatie. Afzonderlijk hadden we het over almacht, idealisering en devaluatie toen we het hadden over de narcistisch gecompenseerde schizoïde (bekijk de video op het kanaal). Hij classificeerde zo iemand als een borderline-persoonlijkheid. Borderliners hebben moeite met het tolereren van stressvolle situaties. Dat wil zeggen dat ze hun eigen angst of woede niet kunnen verdragen en beginnen te reageren met primitieve verdedigingsmiddelen om hun emoties weg te nemen. Een vrouw die onbewust bang is om afgewezen te worden omdat ze (naar haar mening) niet goed genoeg is, in een stressvolle situatie voor zichzelf zit (haar partner reageert bijvoorbeeld niet op een bericht) komt tot de conclusie dat haar partner slecht is en niet mag daten hem. Tegelijkertijd is ze niet geïnteresseerd in wat er in het leven van haar partner is gebeurd en hoe adequaat haar eisen zijn. Tegelijkertijd stopt ze misschien zelfs helemaal met communiceren om haar angst niet onder ogen te zien. En natuurlijk heeft hij problemen met relaties. In een stressvolle situatie neemt een schizoïde vaak zijn toevlucht tot de meest primitieve splitsing. Hij gaat in zijn eigen, soms veranderde, bewustzijn. En in zijn veranderde bewustzijn geeft hij zich over aan fantasieën die hem helpen met de situatie om te gaan. Een vrouw kan bijvoorbeeld verzinnen dat haar vreemdgaande partner dit doet omdat hij door de andere vrouw wordt ‘gecontroleerd’. Of een man stelt zich voor hoe hij zijn overtreder straft. En na een tijdje te hebben gedroomd, keert hij in een goed humeur terug naar deze wereld. In feite treedt een dergelijke bescherming op bij een kind in een zeer vroege levensfase. Omdat hij volkomen weerloos is, kan stress alleen worden overwonnen door de verbinding met de wereld te verbreken. Ga naar de realiteit, waar alles perfect en goed is. Verpleging wordt door alle mensen in de moeilijkste situaties gebruikt. We hebben het over rampen, overmacht enzovoort. Maar wanneer iemand vertrekt in een situatie die veranderd kan worden, draagt ​​dat natuurlijk niet bij aan het ontstaan ​​van zijn eigen comfort. De volgende verdediging van een schizoïde is projectie. Er valt hier veel te projecteren. In de video over schizoïden en narcistisch gecompenseerde schizoïden heb ik veel gesproken over de onvervulde behoeften van de schizoïde. Het verbod op het bevredigen van behoeften en verlangens wordt door het individu zelf ingesteld. Woede en boosheid zijn emoties die ons het signaal geven dat er iets misgaat. We krijgen niets. Als we onszelf hebben verboden alles te ontvangen, is onze woede enorm. Maar onze psyche beschermt ons tegen het besef van de omvang van onze eigen woede. Omdat een schizoïde, die zijn eigen woede heeft gerealiseerd, geconfronteerd zal worden met de vraag naar de oorzaken ervan. De reden is een verbod op het bevredigen van de eigen behoeften die niet bevredigd worden, om zich op hun gemak te voelen voor een partner of geliefde.